Instytut Podstawowych Problemów Techniki

UMO-2020/39/O/ST8/02784

2023-02-01 / 2027-01-31

Jedyny wykonawca

NCN

PRELUDIUM-BIS

2

Projekt dotyczy modelowania zagadnień kontaktu sprężystych i lepkosprężystych ciał o małej sztywności przy uwzględnieniu adhezji i tarcia. Skoncentrowano się na efektach dużych deformacji. Dopiero niedawno wykazana została kluczowa rola efektów skończonych odkształceń w parach kontaktowych poddanych obciążeniu ścinającemu. W efekcie uzyskano bezpośrednie wyjaśnienie obserwowanej doświadczalnie redukcji powierzchni kontaktu pod wpływem narastającego obciążenia ścinającego. Biorąc pod uwagę te nowe wyniki, należy się spodziewać, że uwzględnienie efektów skończonych odkształceń w mechanice kontaktu ciał podatnych otwiera możliwość reinterpretacji wielu wyników doświadczalnych, które do tej pory analizowane były przy założeniu małych odkształceń, a więc nieliniowości związane ze skończonymi odkształceniami były pomijane. Celem projektu jest opracowanie rodziny modeli kontaktu adhezyjnego z tarciem z uwzględ¬nie¬niem efektów skończonych deformacji. Nacisk zostanie położony na kontakt pary elastomer-szkło jako modelowej pary kontaktowej, która była i jest szeroko badana doświadczalnie. Ważną cechą planowanych badań będzie uwzględnienie zjawisk, w których występują efekty prędkości obciążenia, zarówno w samym materiale (lepkosprężystość), jak i na powierzchni kontaktu. Opracowane w ramach projektu modele zostaną zastosowane do analizy szeregu otwartych problemów, takich jak na przykład ewolucja powierzchni kontaktu podczas obciążania siłą styczną oraz wpływ prędkości ścinania na ewolucję powierzchni kontaktu. Wyniki projektu będą stanowiły wkład do lepszego zrozumienia zjawisk adhezji i tarcia w zagadnieniach kontaktu ciał podatnych. Mogą też przyczynić się do ujawnienia mechanizmów tarcia poślizgowego w zagadnieniach kontaktu ciał podatnych.