IGNACY MALECKI (1912-2004)
Absolwent Wydziału Elektrycznego PW - dyplom u prof. J. Groszkowskiego w 1953 r. Dalsze studia w Instytucie Hertza w Berlinie. 1941 r. - doktorat na konspiracyjnym Wydziale Architektury PW, 1943 r. - venia legendi (dzisiejsza habilitacja). 1946 r.- profesor nadzwyczajny, 1952 r. - profesor zwyczajny. Czł. Koresp. PAN (1954), rzeczywisty (1958). Członek Prezydium PAN, z-ca Sekretarza Naukowego PAN (1961-1968), czł. honorowy wielu stowarzyszeń i federacji (m.in. ASA, FASE, ISCU). W 1936 r. Organizował laboratorium Polskiego Radia, gdzie opracował projekt funkcjonalny i akustyczny Centralnej Rozgłośni. Po wojnie wykonywał projekty akustyczne odbudowywanych sal Sejmu i Teatru Narodowego. Organizator Katedry Elektrotechniki Stosowanej i Akustyki, na Wydziale Elektrycznym PG. 1951-1969 kierownik Katedry Elektroakustyki, pierwszy dziekan Wydz. Łączności, następnie prorektor PW. Organizator Zakładu Badania Drgań (1951), jednego z czterech Zakładów stanowiących trzon powstałego w 1952 r. IPPT. Pierwszy Dyrektor IPPT (1953-1962) i dyrektor 1973-1983.
Prekursor Akustyki jako nauki interdyscyplinarnej - akustyka budowlana i architektoniczna, audioakustyka, elektroakustyka, hydroakustyka, technika ultradźwiękowa, akustyka fizyczna i kwantowa, a ostatnio emisja akustyczna to bardzo szeroki zakres zainteresowań profesora.
Autor 11 monografii i ok. 230 publikacji, z których na szczególną uwagę zasługuje " Physical Foundations of Technical Acuostics" wydana przez Pergamon Press, Oxford (1969) i używana jako ceniony podręcznik przez studentów w wielu krajach. Promotor 25 doktoratów. Kierownik Departamentu Polityki Naukowej UNESCO w Paryżu (1969-1972). Organizator Komitetu Akustyki PAN, inicjator powołania Komitetu Naukoznawstwa PAN. Doktor H.C.: Uniwersytetu Technicznego w Budapeszcie, AGH w Krakowie i P. Gdańskiej. Laureat Nagród Państwowych i wielu odznaczeń.