ALEKSANDER KRUPKOWSKI (1894-1978)
Studia wyższe ukończył na Wydziale Metalurgicznym Politechniki w Petersburgu w 1917 r.
Po powrocie do kraju rozpoczął pracę w szkolnictwie średnim, a następnie jako asystent w Katedrze Metaloznawstwa Politechniki Warszawskiej. 1928 - doktorat, 1930 - veniam legendi (habilitacja) i profesor nadzwyczajny, 1939 - profesor zwyczajny. W 1934 r. został powołany na członka Akademii Nauk Technicznych. Od 1930 r. profesor AGH. W czasie drugiej wojny światowej został wywieziony, wraz z profesorami uczelni krakowskich, do obozu koncentracyjnego w Sachcenhausen, skąd powrócił w roku 1940. Po utworzeniu PAN w 1952 roku - członek rzeczywisty. Kierownik Zakładu Metali PAN z siedzibą w Krakowie (powstałego z Jego inicjatywy), a od 1953 r. Działającego w ramach IPPT PAN. W roku 1969 zakład ten wyodrębnił się jako samodzielna placówka naukowa PAN, obecnie - Instytut Podstaw Metalurgii i Inżynierii Metalowej PAN im. A. Krupkowskiego. Wszechstronność zainteresowań Aleksandra Krupkowskiego pokrywała ogromny obszar nauki o metalach: od termodynamiki podstaw procesów otrzymywania i rafinacji metali, poprzez kinetykę procesów utleniania i redukcji tlenków, do rektyfikacji metali: od przemian fazowych w stopach do procesów odkształcania plastycznego i własności mechanicznych. We wszystkich tych dziedzinach pozostawił wyniki na bardzo wysokim poziomie.
Autor ok. 300 prac opublikowanych w kraju i zagranicą, m.in. 2 bardzo znaczące monografie: "Zasady termodynamiki i ich zastosowanie w metalurgii i metaloznawstwie" (1958) oraz "Podstawowe zagadnienia teorii procesów metalurgicznych" (1974). Za prace te, pomimo braku zaangażowania politycznego w czasach PRL, został wyróżniony najwyższymi odznaczeniami państwowymi, trzykrotny laureat Nagrody Państwowej I-go Stopnia, Doktor H.C. (Akademia Górnicza we Freibergu, AGH).