Przedmiotem konkursu jest wsparcie wybitnie uzdolnionych studentów dające jednocześnie możliwość skrócenia ścieżki kariery naukowej. Pan Rami Faraj jako kierownik projektu pt. „Innowacyjne systemy bezpiecznych zrzutów z powietrza DROPs” będzie miał możliwość wcześniejszego rozpoczęcia studiów doktoranckich w IPPT PAN, już od października 2015 r., a więc rok przed zakończeniem studiów magisterskich. Pan Rami Faraj jest obecnie studentem Lotnictwa i Kosmonautyka na Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej. W IPPT PAN pracuje pod opieką Pana prof. Jana Holnickiego-Szulc, który chętnie dzieli się swoją wiedzą i doświadczeniem, motywując młodych naukowców w Zakładzie Technologii Inteligentnych do twórczej pracy. Pan Rami Faraj zajmuje się tematyką adaptacyjnej absorpcji udaru (Adaptive Impact Absorption), rozwijanej w IPPT PAN przez zespół Pana prof. Jana Holnickiego-Szulc, oraz jej wykorzystaniem przy opracowaniu rzeczywistych urządzeń i systemów.
Celem projektu będzie przeprowadzenie analizy działania oraz oceny wykonalności trzech wynalazków, zgłoszonych przez IPPT PAN w Urzędzie Patentowym RP. W ramach projektu planowane jest wykonanie demonstratorów analizowanych systemów. Systemy te służyć mają bezpiecznemu transportowi i przeprowadzaniu zrzutów ładunków z powietrza przy wykorzystaniu innowacyjnych układów rozpraszania energii uderzeń. Układy zostały nazwane jedną wspólną nazwą DROPs (z ang. drop – zrzut), jednak zakres ich zastosowań jest dużo szerszy. Innowacyjne systemy bezpiecznych zrzutów z powietrza mogą być wykorzystane m.in. do zaopatrzania obszarów objętych klęskami żywiołowymi, izolowanych miejsc takich jak wyspy i platformy wiertnicze na morzu, a także jako część szybkich systemów kurierskich. Urządzenia i sposoby dyssypacji energii uderzeń rozwijane w ramach projektu mogą być wykorzystywane także w innych zastosowaniach, zarówno transportowych, jak i budowlanych. Projekt zostanie zakończony analizą ograniczeń badanych wynalazków, podjęciem próby ich integracji i optymalizacji na bazie układu najlepiej rokującego oraz zdefiniowaniem nowych wyzwań w dziedzinie zrzutu ładunków przy użyciu koncepcji adaptacyjnego wytracania energii uderzeń.
 |
 |