ANTONI SAWCZUK

ANTONI SAWCZUK (1927-1984)

Uczeń i następca prof. W. Olszaka. Absolwent Wydziału Inżynierii Lądowej PW (1951), 1953- doktorat, (PW), 1960-habilitacja (PW), 1965- profesor nadzwyczajny, 1977- profesor zwyczajny , 1969- członek korespondent, a od 1983 członek rzeczywisty PAN, Wieloletni przewodniczący Komitetu Mechaniki PAN. Od 1952 pracownik naukowy PW, od 1954 także (a od 1961 wyłącznie) w IPPT: kierownik Pracowni Zastosowań Inżynierskich Teorii Plastyczności, 1969-1981 Zakład Mechaniki Ośrodków Ciągłych i Zakłady Teorii Konstrukcji. Wykładowca na Uniwersytecie w Grenoble oraz Marsylii. Rektor Międzynarodowego Centrum Nauk Mechanicznych (CISM) w Udinie od 1982 do śmierci. Wybitny specjalista w dziedzinie stosowanej teorii plastyczności (teoria nosności granicznej, płyty i powłoki, przystosowanie konstrukcji). Wychowawca wielu znanych naukowców, którym wskazywał niezwykle trafnie kierunki badań. Organizator szeregu ważnych konferencji naukowych mających przełomowe znaczenie dla rozwoju teorii plastyczności i redaktor pokonferencyjnych tomów, będących do dziś pozycjami odniesienia. Autor ponad 200 publikacji, w tym 11 monografii książkowych; promotor 14 doktoratów (2 za granicą); członek władz międzynarodowych organizacji naukowych (IUTAM, RILEM, CEB, IASS); Doktor H.C. Institut National Polytechnique de Grenoble.

WOJCIECH SZCZEPIŃSKI

WOJCIECH SZCZEPIŃSKI (1924-2010)

Absolwent Wydziału Mechanicznego Szkoły Inżynierskiej im. Wawelberga i Rotwanda (1947) i Wydziału Mechanicznego Technologicznego Politechniki Warszawskiej (1954), 1960 - doktorat, 1964 - docent w IPPT PAN, 1971- profesor nadzwyczajny, 1977 - profesor zwyczajny. Wybitny specjalista w dziedzinie badań teoretycznych i doświadczalnych z zakresu mechaniki plastycznych odkształceń metali, nośności granicznej, mechaniki ośrodków sypkich i gruntów; mechaniki materiałów, w tym modelowania pękania ciągliwego. 1976 - członek korespondent PAN, 1989 - członek rzeczywisty PAN. 1962-1996 w IPPT PAN. Kierownik Zakładu Mechaniki Ośrodków Ciągłych. W okresie 1993-1998 - członek Prezydium PAN, 1993-1995 - przewodniczący Wydziału IV, Nauk Technicznych PAN, 1984-1986 - przewodniczący Komitetu Mechaniki PAN, od 1987r. członek Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, 1980-1997 członek Scientific Council CISM w Udine, 1980-1991 - członek General Assembly Międzynarodowej Unii Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej (IUTAM), 1997-2003 - przewodniczący Rady Programowej Centrum Laserowych Technologii Metali (wspólnego ośrodka PAN i Politechniki Świętokrzyskiej), 1988-1994 - członek Prezydium Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej dla Kadr Naukowych, Doktor H.C.: WAT (1989) i Politechniki Świętokrzyskiej (2002).

JÓZEF JOACHIM TELEGA

JÓZEF JOACHIM TELEGA (1943-2005)

Absolwent Wydziału Techniki Uniwersytetu Śląskiego (1968) oraz Wydziału Matematyczno- Fizyczno- Chemicznego tego Uniwersytetu (1970). Doktorat w 1972 r. (Politechnika Śląska). Pracownik naukowy Politechniki Śląskiej i Świętokrzyskiej. Od 1977 roku do śmierci pracował w IPPT PAN, gdzie uzyskał stopień doktora habilitowanego (1991) i profesora zwyczajnego (1999). Autor 13 książek i ponad 350 prac naukowych publikowanych w polskich i zagranicznych czasopismach. Niesłychanie aktywny w podejmowaniu i kierowaniu współpracą naukową, zarówno w kraju jak i zagranicą. Kierownik Pracowni Metod Wariacyjnych i Biomechaniki, prowadził liczne projekty badawcze, krajowe jak i europejskie. Specjalista w nieliniowej sprężystość, ośrodki Cosserat'ów, metody wariacyjne w mechanice ciał stałych i w teorii konstrukcji, teorii niezmienniczości i funkcjach tensorowych oraz jej zastosowań. W szczególności interesował się biomechaniką kości, chrząstki, mięśni, biomechaniką ortopedyczną jak i efektami elektromechanicznymi w żywych tkankach.