Instytut Podstawowych Problemów Techniki

Absolwent Wydziału Mechanicznego Szkoły Inżynierskiej im. Wawelberga i Rotwanda (1947) i Wydziału Mechanicznego Technologicznego Politechniki Warszawskiej (1954), 1960- doktorat, 1964- docent w IPPT PAN, 1971- profesor nadzwyczajny, 1977- profesor zwyczajny. Wybitny specjalista w dziedzinie badań teoretycznych i doświadczalnych z zakresu mechaniki plastycznych odkształceń metali, nośności granicznej, mechaniki ośrodków sypkich i gruntów; mechaniki materiałów, w tym modelowania pękania ciągliwego. 1976- członek korespondent PAN, 1989- członek rzeczywisty PAN. 1962-1996 w IPPT PAN. Kierownik Zakładu Mechaniki Ośrodków Ciągłych. W okresie 1993-1998 - członek Prezydium PAN, 1993-1995 - przewodniczący Wydziału IV, Nauk Technicznych PAN, 1984-1986 - przewodniczący Komitetu Mechaniki PAN, od 1987r. członek Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, 1980-1997 członek Scientific Council CISM w Udine, 1980-1991 - członek General Assembly Międzynarodowej Unii Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej (IUTAM), 1997-2003 - przewodniczący Rady Programowej Centrum Laserowych Technologii Metali (wspólnego ośrodka PAN i Politechniki Świętokrzyskiej), 1988-1994 - członek Prezydium Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej dla Kadr Naukowych, Doktor H.C.: WAT (1989) i Politechniki Świętokrzyskiej (2002).

Pilot w czasie działań wojennych 1939 roku, członek ruchu oporu. Absolwent Wydz. Mech. AGH (1948), gdzie doktoryzował się (1958) i habilitował (1962). Od 1969 profesor zwyczajny, a od 1971 członek rzecz. PAN. Pracownik AGH (1947-58), Politechniki Krak. (1958-88), gdzie był prorektorem i rektorem (1965-68). Od 1978 do 1990 był pracownikiem IPPT PAN, kierownikiem Zakładu Układów Mechanicznych. Specjalista w dziedzinie podstaw naukowych inżynierii skrawania i erozji, oraz inżynierii warstwy wierzchniej.
Był m.in. Ministrem Nauki i Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Sekretarzem Naukowym PAN, Posłem na Sejm V i IX kadencji, Prezesem SIMP i NOT. Autor 14 książek, 181 artykułów naukowych, 11 patentów, promotor 29 doktorantów.
Doktor Honoris Causa: Uniwersytetu w Chemnitz, Uniwersytetu im. Baumana w Moskwie, Politechniki Poznańskiej i Politechniki Koszalińskiej. Otrzymał wiele nagród i odznaczeń, w tym francuski Order Wielkiego Oficera Legii Honorowej i Złote Palmy Akademickie, Krzyże Orderu Polonia Restituta: Komandorski, Oficerski i Kawalerski, serię Orderów Zasługi, medale wojskowe i inne.

Absolwent Wydziałów Mechanicznego Politechniki Gdańskiej (1948) oraz Matematyki na Uniwersytecie Warszawskim (1952). Asystent prof. M.T. Hubera. Od 1954 adiunkt w IPPT PAN. Kandydat nauk technicznych w 1955, docent 1957, profesor nadzwyczajny 1963. W okresie sierpień 1966 - sierpień 1968 r. przebywał („visiting professor”) na Wydziale Mechanicznym Uniwersytetu Houston w Teksasie. Po powrocie pracował w IPPT PAN, a następnie na Wydziale Matematyki i Mechaniki Uniwersytetu Warszawskiego (do emerytury w 1998 r.). Prodziekan, wicedyrektor i dyrektor Instytutu Mechaniki. Profesor zwyczajny nauk matematycznych w 1972. Członek Rady Naukowej Instytutu Historii Nauki PAN (pięciokrotnie). W Polskim Towarzystwie Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej członek założyciel, sekretarz generalny, prezes oddziału warszawskiego, wiceprezes i prezes Zarządu Głównego, członek honorowy. Redaktor naczelny i członek kolegium red. pisma naukowego PTMTS. Członek Komitetu Redakcyjnego International Journal of Engineering Mechanics. Sekretarz Okręgu Warszawa oraz Sekretarz Zarządu Głównego i Wiceprezes Rady Naczelnej w Światowym Związku Żołnierzy Armii Krajowej. Odznaczony m.in. Krzyżem Armii Krajowej (Londyn), Krzyżem Kawalerskim O.O.P. Krzyżem Oficerskim O.O.P. (Londyn), Krzyżem Partyzanckim, Obrony Lwowa.

Absolwent WAT (1958) i UW (1966). Matematyk, fizyk, mechanik, meteorolog, cybernetyk, informatyk, filozof, pułkownik WP. W latach 1964-76 - wykładowca w Katedrze Podstaw Mechaniki i Fizyki Technicznej WAT. W 1967 r. uzyskał tytuł doktora nauk technicznych na podstawie rozprawy "Dyskretno-ciągła i asymptotyczna metoda rozwiązania dynamicznych problemów brzegowych brył o symetrii osiowej" a w 1974 r. - stopień dr hab. na podstawie pracy habilitacyjnej pt. "Problemy brzegowe nielokalnej teorii sprężystości".
Prodziekan ds. naukowych Wydziału Chemii i Fizyki Technicznej WAT, a od 1976 r. - równocześnie kierownik Zakładu Meteorologii. W 1982 r. - tytuł profesora nauk technicznych. W latach 1983-1990 - zastępca komendanta Wydziału Inżynierii Lądowej i Geodezji ds. naukowo-szkoleniowych. W latach 1988-1991 - profesor w IPPT PAN, redaktor wydawanego w IPPT pisma Journal of Technical Physics. W latach 1987-1992 Wiceprzewodniczący Komitetu Mechaniki PAN. Autor około 150 publikacji naukowych.

Absolwent Politechniki Warszawskiej (1958), 1964- doktorat, 1964- habilitacja, 1972- profesor nadzwyczajny, 1984- profesor zwyczajny, 1973- członek korespondent Polskiej Akademii Nauk. Kierownik Pracowni Matematycznej Teorii Materiałów IPPT PAN w latach 1964-2000, Zastępca Sekretarza Wydziału Nauk Technicznych PAN w latach 1971-73. Sekretarz Wydziału Matematyki, Fizyki, Chemii i Astronomii PAN w latach 1978-81. Przewodniczący Komitetu Badań Kosmicznych PAN w latach 1976-92. Przewodniczący Rady Naukowej Instytutu Badań Jądrowych w latach 1974-78. Vice-president of the International Federation of Astronautics. Wykładowca Politechniki Warszawskiej i Gdańskiej, Uniwersytetów w Warszawie Moskwie, Leningradzie, Nowosybirsku, Szanghaju i Olsztynie. Redaktor czasopisma Advances in Mechanics, członek redakcji Archive of Mechanics, Matematyka Stosowana. Autor kluczowych monografii: Symetria przyczyn i skutków, Wymiary i podobieństwo oraz fundamentalnych prac z zakresu matematycznych podstaw liniowej sprężystości.