Instytut Podstawowych Problemów Techniki

Absolwent Wydziału Budownictwa Przemysłowego PW (1960) oraz Wydziału Matematyki Stosowanej i Mechaniki UW (1963): uczeń i następca prof. Antoniego Sawczuka. Doktorat (1966) i habilitacja (1974) w IPPT. Profesor nadzwyczajny- 1983, zwyczajny 1989. Od 1959- w IPPT. Od 1960 w IPPT; organizator i kierownik Pracowni Mechaniki Konstrukcji Niesprężystych (od 1979 aż do śmierci), oraz wieloletni kierownik Studium Doktoranckiego (1980-1990). Koordynator Programu Badań Podstawowych 1989-1990. Światowej rangi specjalista w dziedzinie niesprężystej analizy konstrukcji inżynierskich, a w szczególności teorii przystosowania konstrukcji do obciążeń zmiennych. Autor najważniejszej dotąd światowej monografii w tej dziedzinie (Shakedown of Elastic-plastic Structures, 1987). Wykładowca na uczelniach technicznych w USA i Niemczech. Autor wielu znaczących ekspertyz dotyczących bezpieczeństwa konstrukcji oraz ponad 100 publikacji naukowych, w prestiżowych czasopismach i wydawnictwach. Jego pamięci poświęcone było kollokwium EUROMECH 298 (1992). Promotor 8 doktoratów (także za granicą).

Absolwent Wydziału Inżynierii Lądowej PW (1963) oraz Wydziału Matematyki Stosowanej i Mechaniki UW (1969). Doktorat (1971) i habilitacja (1983) w IPPT. Profesor zwyczajny od 1996. Od 1963 r. pracownik IPPT w Pracowni Pól Odkształceń, kolejno kierowanej przez prof. Z. Wasiutyńskiego, a następnie prof. A.M. Brandta. Od 2001 r. kierownik tej pracowni. Prowadził i uczestniczył w licznych projektach badawczych, krajowych i NATO. Organizator konferencji krajowych i międzynarodowych, m.in. serii International Symposia on Brittle Matrix Composites. Uczestnik długoterminowych staży zagranicznych i pobytów (visiting professor - Szwecja, Holandia, Niemcy, USA). Wybitny specjalista w dziedzinie badań teoretycznych i doświadczalnych z zakresu mechaniki zniszczenia materiałów betonopodobnych, metod numerycznych w projektowaniu i optymalizacji materiałów o kruchej matrycy, sztucznych sieci neuronowych i metod uczenia maszynowego do modelowania właściwości betonu oraz analizy obrazu i stereologii układów ziarnistych i włóknistych. Promotor 4 doktoratów. Autor i współautor licznych cennych publikacji, człowiek o nieprzeciętnej inteligencji, rozległych zainteresowaniach i talentach.

Absolwent Wydziału Inżynierii Lądowej PW (1961), pracownik naukowy WAT (1961-1965), od 1965 w IPPT PAN; 1965- doktorat, 1975- habilitacja, 1982- profesor nadzwyczajny, 1988- profesor zwyczajny. Wybitny specjalista w dziedzinie propagacji fal naprężenia w ośrodkach niesprężystych w warunkach skończonych odkształceń, termo-mechanicznych sprzężeń w dynamicznej plastycznosci, metod doświadczalnych dla statycznych i dynamicznych obciążeń w ciałach stałych. 1972-1976 - odpowiedzialny za kontakty naukowe w Stacji PAN w Paryżu, 1987-1989 - zastępca Sekretarza Wydziału IV PAN. Od 1984 kierownik Pracowni Plastyczności Stosowanej w IPPT PAN, 1996-2002 - kierownik Ośrodka Mechaniki i Informatyki Stosowanej. Od 2002 dyrektor IPPT PAN, m. in. wybudował nową siedzibę Instytutu. Autor monografii Zagadnienia Falowe w Teorii Plastyczności (PWN,1977), MIR w Moskwie oraz Oxford Pergamon Press; ponad 170 publikacji w czasopismach. Wiceprzewodniczący Komitetu Mechaniki PAN oraz Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej, członek European Association for Dynamic Behavior of Materials and its Applications - DYMAT, komitetu konferencji Mechanics of Materials EUROMECH, Redaktor Naczelny Journal of Theoretical and Applied Mechanics, członek Rady Redakcyjnej czasopism naukowych: Archives of Mechanics, Strength of Materials, Biblioteki Mechaniki Stosowanej, Trends in Mechanics of Materials.

Absolwent Wydziału Mechanicznego Politechniki Warszawskiej (1961), doktorat (1965) i habilitacja (1978) w IPPT PAN, tytuł profesora przyznany przez Prezydenta RP (1987). Asystent w Zakładzie Fizyki Stosowanej Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie (1961-1965). W IPPT PAN adiunkt (od 1965), docent i profesor nadzwyczajny (1978-1987), kierownik Zakładu Mechaniki Materiałów i Biomechaniki, wieloletni członek Rady Naukowej IPPT. Wybitny specjalista z zakresu mechaniki ciała stałego, w szczególności: teorii plastyczności, fal sprężysto-plastycznych, lokalizacji odkształceń w metalach, zmian naprężeń w czasie krzepnięcia i hartowania, kinetyki przemian fazowych. Twórca termodynamicznych modeli stopów z pamięcią kształtu. Wykładał m.in.: w Royal Institute of Technology (Szwecja), CISM w Udine (Włochy), na uniwersytetach w Bochum, Essen, Darmstadt (Niemcy), Brown (USA), Nagoya (Japonia), współpracował z ośrodkami badawczymi, m.in.: Mitsubishi Heavy Industries Research Center, Nippon Steel Corporation (Japonia), Alfa Laval (Dania). Autor ponad 70 publikacji, 2 monografii, współautor prac z naukowcami z wielu krajów. Promotor 5 rozpraw doktorskich. Laureat prestiżowych stypendiów, nagród, w tym m.in.: stypendium Humboldta (1977), nagrody T. Hubera (PAN, 1980), odznaczony medalem Uniwersytetu Kyushu (Japonia, 1992), Krzyżem "Polonia Restituta".

Absolwent Wydziału Matematyczno-Fizycznego UW (1960), 1966 – doktorat, 1974 - habilitacja, 1983 - profesor nadzw., 1989 - profesor zwycz.; Specjalista w dziedzinie dynamiki stochastycznej układów technicznych; w szczególności - w dziedzinie drgań i fal stochastycznych oraz w zakresie stochastycznego modelowania zniszczenia zmęczeniowego. Od 1961 roku związany z IPPT PAN, w latach 1992-1995 - dyrektor Ośrodka Mechaniki; w 2000-2004 - kierownik Zakładu Dynamiki Układów Złożonych a następnie 2004-2009 - kierownik Samodzielnej Pracowni Dynamiki Stochastycznej. W latach 2003-2006 oraz 2011-2014 - Przewodniczący Rady Naukowej IPPT PAN. Wykładał na kilku polskich uczelniach; w latach 1977-1980 - docent na Wydziale Fizyki Technicznej i Matematyki Stosowanej PW, od 2006 - profesor zwycz. na Wydz. Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW. Laureat wielu nagród za osiągnięcia naukowe, m.in.: nagroda im. M. Hubera (IV-go Wydz. Nauk Technicznych PAN, 1978), nagroda Fundacji na rzecz Nauki Polskiej w dziedzinie nauk technicznych (tzw. polski nobel) za wybitne osiągnięcia w dziedzinie dynamiki stochastycznej materiałów i konstrukcji (1993), Senior Research Prize of IASSAR (International Association for Structural Safety and Reliability), Rzym (2005). W latach 1989-1995 - Associate Editor - European Journal of Mechanics A/Solids; 1998-2006 – członek Komitetu Kongresowego IUTAM (International Union of Theoretical and Applied Mechanics). Autor ok.100 publikacji nauk. oraz 5-ciu monografii: PWN, Warszawa (1973), Elsevier (Dordrecht, 1985), Kluwer Academic Publ. (Dordrecht, 1991), wspólnie z B.F. Spencerem (Academic Press – Boston, 1992) oraz wspólnie z D.J. Kirknerem (Birkhauser, Boston, 2002). Pracował w wielu ośrodkach nauk. zagranicą, m.in.: N. York University (Courant Institute of Mathematical Sciences) i MIT (Massachussetts Institute of Technology) (1970-71), Glasgow University (1975-76), Technical University of Denmark (1985), Politechnico di Torino (1989) oraz jako distinguished Visiting Profesor w University of Notre Dame – Indiana, USA (1990-91 i 1997-98). Uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Polonia Restituta (2002), członek koresp. PAN (1991), członek rzecz. PAN (2007).