Prace IPPT PAN z roku 1996

POWRÓT

1. DŁUŻEWSKI Paweł - Kontynualna teoria dyslokacji jako teoria konstytuwnego modelowania skończonych sprężysto-plastycznych deformacji. - (Praca habilitacyjna). - Warszawa 1996 s. 112. - Prace IPPT 13/1996.

2. KIEŁCZYŃSKI Piotr - Pola akustyczne przetworników i układów ultradźwiękowych o niejednorodnym rozkładzie amplitudy drgań na powierzchni. - (Praca habilitacyjna). - Warszawa 1999 s. 72. - Prace IPPT 5/1996.

3. RANACHOWSKI Zbigniew - Pomiary i analiza sygnału emisji akustycznej. - (Praca habilitacyjna). - Warszawa 1996 s. 86. - Prace IPPT 6/1996.

4. KOWALEWSKI Zbigniew - Analiza procesu pełzania oraz jego wpływu na zachowanie metali w jednoosiowym i złożonym stanie naprężenia. - (Praca habilitacyjna). - Warszawa 1996 s. 250. - Prace IPPT 7/1996.

5. JANKOWSKI Bolesław - Modelowanie rozwoju krajowego systemu energetycznego z uwzględnieniem wymagań stabilizacji i redukcji emisji dwutlenku węgla w Polsce. - (Praca doktorska). - Warszawa 1997 s. 217. - Prace IPPT 6/1997.

6. AUGUSTYNIAK Bolesław - Wyniki prac własnych nad rozwojem nowych nieniszczących metod badań ferromagnetycznych materiałów konstrukcyjnych. - Warszawa 1996 s. 12. - Prace IPPT 1/1996.

7. KOWALSKI Stefan J. - Model suszenia materiałów z uwzględnieniem ich trwałych deformacji. - Warszawa 1996 s. 33. - Prace IPPT PAN 2/1996.

8. CHYRCZAKOWSKI Stanisław - Badanie możliwości zmniejszenia zużycia energii elektrycznej na pompowanie sieciowej wody pitnej w gospodarce komunalnej. - Warszawa 1996 s. 50. - Prace IPPT 3/1996.

9. MEDVEDEV Grigorii - Statistics of a Polymer Chain Affected by Orienting Field Influence of Chain Flexibility. - Warszawa 1996 s. 28. - Prace IPPT 4/1996.

10. BOGACZ Roman, RYCZEK Bogusław - O badaniach teoretyczno-doświadczalnych dotyczących drgań samowzbudnych typu przyleganie-poslizg. - Warszawa 1996 s. 22. - Prace IPPT 8/1996.

11. CHYRCZAKOWSKI Stanisław - Prognozowanie zapotrzebowania na energię elektryczną w rolnictwie ze szczególnym uwzględnieniem indywidualnych gospodarstw rolnych. - Warszawa 1996 s. 68. - Prace IPPT 9/1996.

12. RANACHOWSKI Jerzy, SERDYUKOV A., SHALUPAEV S., SHERSHNEV E. - Forming Dynamics of Temperature Stress Fields in the Process of Parallel Thermosplitting. - Warszawa 1996 s. 10. - Prace IPPT 10/1996.

13. ANTONOWICZ Gogoci G., RANACHOWSKI Jerzy, REJMUND Feliks - Ocena wytrzymałości mechanicznej i odporności termicznej ceramiki z wykorzystaniem metody emisji akustycznej. - Warszawa 1996 s. 17. - Prace IPPT 11/1996.

14. OPYDO Włdysław, MILA Janusz, RANACHOWSKI Jerzy - Próba wykorzystania emisji akustycznej w badaniu izolacji stałej w próżni. - Warszawa 1996 s. 6. - Prace IPPT 12/1996.

15. ŻUCHOWSKI Krzysztof - Modelowanie nieperiodycznych struktur bezzderzeniowych w nierównowagowych i krytycznych obszarach plazmy. - Warszawa 1996 s. 19. - Prace IPPT 14/1996.

16. ŻUCHOWSKI Krzysztof - Wpływ nieizotermiczności elektronów na warstwę przyścienną w plazmie. - Warszawa 1996 s. 18. - Prace IPPT 15/1996.

Kontynualna teoria dyslokacji jako teoria konstytuwnego modelowania skończonych sprężysto-plastycznych deformacji.

Niniejsza praca dotyczy modelowania konstytuwnego skończonych, sprężysto-plastycznych deformacji. jako prawo plastycznego płynięcia wykorzystano tu równanie zaczerpnięte z kontynualnej teorii defektów. W pracy założono, że gęstość energii swobodnej zależy od skończonej, tensorowej miary gęstości dyslokacji. Wykorzystując to podstawowe założenie i stosując metody termodynamiki określono termodynamiczne siły napędowe rządzące ruchem pola dyslokacji. Otrzymane rozwiązanie analityczne może być wykorzystane do modelowania ruchu takich defektów jak dyslokacje, defekty punktowe, niskokątowe granice ziaren itp. Praca zawiera również wyniki obliczeń numerycznych uzyskane przy zastosowaniu metody elementów skończonych. Sformułowany algorytm numeryczny odpowiada modelowaniu sprężysto-plastycznych deformacji przy wykorzystaniu kontynualnej teorii dyslokacji.

Konieczność wprowadzenia definicji zorientowanego kontinuum spowodowała przyjęcie nieco odmiennych założeń matematycznych niż te, które się zwykle stosuje w klasycznej mechanice kontinuum. Stąd też cały drugi rozdział został poświęcony omówieniu podstawowych założeń matematycznych dotyczących m.in. definicji przestrzeni wektorowej, iloczynu wektorowego i innych niezbędnych pojęć z zakresu algebry wektorów i tensorów. Zostały również omówione własności geometryczne przestrzeni orientacji - w tym jej struktura riemannowska, teleparalelizm, symbole koneksji odpowiadające kątom Eulera i składowe tensorów zakrzywienia i skrzywienia przestrzeni orientacji.

W rozdziale poświęconym geometrii i kinematyce zorientowanego kontinuum zostały zdefiniowane miary zakrzywienia kontinuum. Przedstawiono szczegółową dyskusję tensorowych związków zachodzących pomiędzy miarami zakrzywienia stosowanych w różnych szczególnych teoriach zorientowanego kontinuum, takich jak ośrodek Cosserat i kontynualna teoria dyslokacji. Między innymi omówiono relacje tensorowe zachodzące pomiędzy tensorami zakrzywienia i wykrzywienia zorientowanego kontinuum oraz miarami sprężystego i plastycznego zakrzywienia kontinuum.

Rozdział 4 jest poświęcony związkom kontynualnej teorii dyslokacji z mechaniką zorientowanych ośrodków ciągłych. W rozdziale tym wychodząc z definicji tensora gęstości dyslokacji pokazano, że tensor ten jest niczym więcej jak tylko jedną z wielu różnych miar plastycznego zakrzywienia zorientowanego kontinuum. Omówiono również podstawowe równania wyróżniające kontynualną teorię dyslokacji spośród innych teorii zorientowanego kontinuum.

Termodynamicznym podstawom kontynualnej teorii dyslokacji jest poświęcony rozdział 5. Przedstawiono w nim nowe rozwiązanie analityczne dla termodynamicznych sił napędowych na polu defektów struktury. Rozwiązanie to uwzględnia zależność energii swobodnej od tensora gęstości dyslokacji.

W kolejnym rozdziale poświęconym zastosowaniu metody elementów skończonych został przedstawiony algorytm numeryczny oraz wyniki obliczeń komputerowych. Algorytm ten łączy w sobie wzajemne sprzężenia pomiędzy zagadnieniem modelowania przepływu dyslokacji i zagadnieniem modelowania deformacji sprężysto-plastycznych.

Ze względu na zawiłości rachunkowe związane z koniecznością dowodzenia wielu nowych zależności, oraz w celu uzyskania zwięzłej i przejrzystej formy pracy, autor zdecydował się na umieszczenie dodatku A części bardziej istotnych i mniej oczywistych dowodów. Dodatek B zawiera spis publikacji autora.

KIEŁCZYŃSKI Piotr

Pola akustyczne przetworników i układów ultradźwiękowych o niejednorodnym rozkładzie amplitudy drgań na powierzchni.

(Praca habilitacyjna).

Warszawa 1999 s. 72.

Prace IPPT 5/1996.

Tematem pracy jest analiza pracy przetworników ultradźwiękowych o zmiennym rozkładzie prędkości drgań na ich powierzchni. Profil rozkładu prędkości drgań na powierzchni decyduje o własnościach pola promieniowania przetwornika w strefie bliskiej i dalekiej. Dlatego, wytworzenie rozkładu prędkości drgań o odpowiedniej konfiguracji ma zasadnicze znaczenie w procesie analizy i syntezy (projektowania) przetworników ultradźwiękowych o zadanych charakterystykach pola akustycznego.

Rozkład pola w strefie bliskiej i dalekiej wyznaczono stosując Metodę Odpowiedzi Impulsowej. Obliczone przy pomocy tej metody rozkłady pól akustycznych są dokładne i nie wymagają stosowania przybliżeń upraszczających Fresnela lub Fraunhofera. Ponadto, w metodzie tej w przeciwieństwie do klasycznej całki Kirchhoffa wykonuje się tylko całkowanie jednowymiarowe. Podobnymi problemami zajmował się w okresie przed drugą wojną światową Stenzel. Jednakże, wyprowadzone przez niego zależności prowadzą do bardzo żmudnych i pracochłonnych obliczeń typowych dla epoki przedkomputerowej.

W obecnej pracy otrzymane wzory analityczne na odpowiedź impulsową h(X,t) przetworników kołowych o rozkładzie besselowskim i gaussowskim oraz przetworników kwadratowych o rozkładzie kosinusoidalnym prędkości drgań.

Ponadto, w przypadku przetworników prostokątnych wyznaczono odpowiedź impulsową dla profilu prędkości drgań aproksymowanego wielomianami I-go i II-go stopnia zmiennych przestrzennych x, y. Wyznaczono także odpowiedź impulsową dla przetworników kołowych i funkcji prędkości drgań aproksymowaną wielomianami I-go i II-go stopnia względem zmiennej r (wzdłuż promienia). Profile takie mogą wynikać z zastosowania Metody Elementów Skończonych dla analizy drgań struktury przetwornika. Otrzymane w tym przypadku funkcje h(X,t) pozwalają na obliczenie pola bliskiego i dalekiego dla w zasadzie dowolnych profili prędkości drgań będących funkcją promienia r (przetwornik kołowy) lub funkcją zmiennych przestrzennych x,y (przetwornik prostokątny).

We wstępie (rozdz.1.) przedstawiono cel pracy oraz uzasadniono wybór Metody Odpowiedzi Impulsowej jako narzędzia matematycznego do obliczania rozkładów pola akustycznego przetworników ultradźwiękowych.

W rozdziale 2 dokonano przeglądu istniejących metod obliczania rozkładów pola akustycznego.

W rozdziale 3 omówiono metody obliczania profili prędkości drgań na powierzchni przetworników ultradźwiękowych.

W rozdziale 4 rozważono przetworniki kołowe o besselowskim i gaussowskim rozkładzie prędkości drgań. Ponadto wyprowadzono przez autora wzory analityczne na funkcję odpowiedzi impulsowej h(X,t) dla tego typu przetworników kołowych. Ponadto, w rozdziale tym umieszczono wyprowadzone przez autora wzory na odpowiedź impulsową w przypadku aproksymacji profilu prędkości funkcją promienia r kawałkami liniową.

W rozdziale 5 opisano pole promieniowania przetworników prostokątnych i kwadratowych. Umieszczono w nim wyprowadzone przez autora wzory analityczne na odpowiedź impulsową przetwornika kwadratowego o kosinusoidalnych rozkładzie prędkości drgań. Podano także wzory analityczne na odpowiedź impulsową w przypadku aproksymacji prędkości drgań wielomianami I-go stopnia zmiennych przestrzennych x,y.

Rozdział 6 zawiera porównanie wyników obliczeń numerycznych rozkładów dwóch pól akustycznych wytworzonych przez przetworniki kwadratowe. Pierwsze pole wytworzone jest przez dokładny kosinusoidalny (wzór 27) profil prędkości drgań. drugie pole akustyczne wytworzone jest przez przetwornik kwadratowy o profilu prędkości drgań będącym aproksymacją wielomianami I-go stopnia (wzór 28) względem zmiennych x,y profilu (27).

W rozdziale 7 umieszczono opis metod pomiaru przemieszczenia mechanicznego na powierzchni przetwornika. Opisano metody pomiaru bezpośrednie (np. ostrzową sondą piezoelektryczną) jak i pośrednie (poprzez pomiar pola bliskiego). W rozdziale tym zawarto także opis konstrukcji wytworzonych kołowych przetworników ultradźwiękowych. Podano analizę numeryczną (przy użyciu Metody Elementu Skończonego) drgań tego typu przetworników kołowych. Opisano także układ eksperymentalny do pomiarów rozkładu pola akustycznego wytworzonego przez rozważane przetworniki kołowe. Otrzymane krzywe doświadczalne (rozkłady pól akustycznych) porównano z rozkładami teoretycznymi pola otrzymanymi na drodze numerycznej (wzór 24).

Symulowane numerycznie przetworniki ultradźwiękowe mają te same wymiary geometryczne i własności materiałowe (tabela II) co ich odpowiedniki doświadczalne.

Rozdział 7.3 zawiera porównanie wyników teoretycznych i doświadczalnych rozkładów pola akustycznego w przypadku pierścieniowych przetworników kołowych wypełnionych żywicą poliuteranową.

Rozdział 7.4 przedstawia porównanie rozkładów teoretycznych i doświadczalnych pól akustycznych generowanych przez przetworniki pierścieniowe składające się tylko z pierścienia piezoceramicznego bez wypełnienia żywicą.

W rozdziale 7.5 porównano rozkłady teoretyczne i doświadczalne pól akustycznych wytworzonych przez układ (array) sześciu przetworników kwadratowych umieszczonych na obwodzie koła.

Rozdział 8 zawiera wnioski oraz sugestie możliwych przyszłych kierunków prowadzenia badań przy projektowaniu przetworników ultradźwiękowych i ich układów.

W Dodatku (rozdz.9) umieszczono odpowiedź impulsowa przetwornika prostokątnego i aproksymacji prędkości drgań wielomianami II-go stopnia względem zmiennych przestrzennych x,y oraz odpowiedź impulsową dla przetwornika kołowego i aproksymacji wielomianami II-go stopnia względem zmiennej r (promienia). Ponadto, omówiono formalizm matematyczny Metody Elementu Skończonego.

RANACHOWSKI Zbigniew

Pomiary i analiza sygnału emisji akustycznej.

(Praca habilitacyjna).

Warszawa 1996 s. 86.

Prace IPPT 6/1996.

W niniejszej rozprawie autor przedstawił wyniki swoich ponad dziesięcioletnich prac związanych z doskonaleniem aparatury i metod badania emisji akustycznej (EA) wraz z omówieniem tendencji rozwojowych zachodzących w rozpatrywanej dziedzinie w ostatnich latach. W pierwszym Rozdziale pracy została przedstawiona ewolucja w dziedzinie zastosowań i stosowanej aparatury, jaka dokonała się w naszym kraju i na świecie od czasu pierwszych systematycznych pomiarów emisji akustycznej dokonanych w 1933 roku. Drugi Rozdział zawiera podstawy teoretyczne zagadnień generacji i propagacji sygnału emisji akustycznej w ciele stałym łącznie z przedstawieniem eksperymentalnych układów modelowych, pozwalających na pomiar sygnału EA w kontrolowanych warunkach i uproszczonej w stosunku do warunków rzeczywistych konfiguracji ośrodka propagacji sygnału. W Rozdziale drugim dokonano również przeglądu prac poświęconych teorii sygnału EA. W kolejnym Rozdziale zostały opisane podstawy wyznaczania deskryptorów - parametrów charakteryzujących skalarnie i wektorowo rejestrowane próbki sygnału EA.

Następną grupą zagadnień, opisaną w Rozdziale 4., są wyniki prowadzonych przez autora pracy badań sygnału EA, związanych z oceną własności mechanicznych wybranych materiałów i obiektów. W omawianym Rozdziale prezentowane są zależności wybranych deskryptorów EA od czasu. Celem przedstawienia różnych procedur rejestracji i analizy danych eksperymentalnych było w tym wypadku ukazanie przydatności stosowania metody EA w zastosowaniach praktycznych.

W następnej kolejności zostały opisane przykłady zastosowania opracowanej przez autora procedury identyfikacji rzeczywistych źródeł EA, z wykorzystaniem metody sieci neuronowych.

Ostatnią grupę tematyczną stanowi problematyka usznej emisji akustycznej - sygnału traktowanego jako pokrewny emisji akustycznej, chociaż różniącego się od niej ośrodkiem propagacji i metodami obróbki.

KOWALEWSKI Zbigniew

Analiza procesu pełzania oraz jego wpływu na zachowanie metali w jednoosiowym i złożonym stanie naprężenia.

(Praca habilitacyjna).

Warszawa 1996 s. 250.

Prace IPPT 7/1996.

W pracy przedstawiono analizę kilku istotnych aspektów procesu pełzania wybranych materiałów na podstawie własnych badań autora przeprowadzonych zarówno w jednoosiowych jak i złożonych stanach naprężenia. Główną uwagę skupiono zwłaszcza na zagadnieniu zwiększania dokładności wykonywania badań pełzania, problemie oceny wpływu rodzaju stanu naprężenia na zachowanie materiału poddanego pełzaniu oraz problemie wpływu wstępnej deformacji plastycznej i sposobu jej realizacji na późniejsze właściwości materiałów konstrukcyjnych przy obciążeniach statycznych i monotonicznie narastających.

Dokładność przeprowadzania wysokotemperaturowych testów pełzania zależne jest w dużym stopniu od kształtu i wymiaru stosowanych próbek. Wadliwie zaprojektowane próbki sprawiają, że wiele wyników badań pełzania nie może być branych pod uwagę do określenia rzeczywistej charakterystyki materiałowej, natomiast badania takie dostarczają jedynie wyników reprezentujących konkretną konstrukcję próbki. Wątpliwa staje się w takim przypadku zasadność wykorzystywania otrzymanych rezultatów do modelowania konstytutywnego. W celu zwiększenia dokładności uzyskiwanych wyników w pracy zaproponowano oryginalny sposób kształtowania kołnierzy służących do mocowania ekstensometru mechanicznego w testach pełzania, polegający na usuwaniu części materiału poprzez obwodowe nacinanie kołnierzy. Przydatność nowego rozwiązania próbki została potwierdzona zarówno doświadczalnie jak i rozważaniach teoretycznych. Badania wykazały, że szczególnie dla krótkich baz pomiarowych, głównie stosowanych w testach pełzania oraz w badaniach z obciążeniami cyklicznymi, należy używać próbek z naciętym kołnierzami.

Duża część prezentowanych w rozprawie wyników została otrzymana w warunkach złożonego stanu naprężenia, ponieważ rezultaty z prób jednoosiowych nie gwarantują pełnego obrazu zachowania materiałów. Pokazano, że nawet dla materiałów izotropowych w sensie granicy plastyczności i wytrzymałości doraźnej, na charakterystyki pełzania istotny wpływ ma rodzaj stanu naprężenia. Na podstawie zrealizowanego programu prób pełzania miedzi w złożonym stanie naprężenia i podwyższonej temperaturze zaproponowano wygodną metodykę określania powierzchni jednakowych czasów do zniszczenia. Procedurę tę zastosowano również do wyznaczania krzywych jednakowej długotrwałości pierwszego etapu pełzania oraz krzywych jednakowego czasu osiągania trzeciego stadium procesu. Na podstawie wyników tych badań przeprowadzono weryfikację wybranych hipotez wytężeniowych. Wykazano, że złożone kryteria zniszczenia dają dużo lepszy opis zniszczenia przy pełzaniu w porównaniu do prostych hipotez.

Trzecim istotnym zagadnieniem szeroko rozpatrywanym w pracy jest problem wpływu wielkości oraz formy wstępnej deformacji na właściwości mechaniczne miedzi elektrolitycznej i stali kotłowej przy obciążeniach statycznych i monotonicznie narastających. Oba materiały badano w stanie wyjściowym oraz po wprowadzeniu różnych typów wstępnej deformacji. Analizy dokonywano na podstawie położenia i wymiarów powierzchni plastyczności.

Jakkolwiek praca ma głównie charakter doświadczalny, dokonano w niej także próby opisu zjawiska przez wprowadzenie nowych równań konstytutywnych pełzania lub też weryfikację teorii dotychczasowych. Dla badanego stopu aluminium zaproponowano układ równań z dwiema zmiennymi uszkodzenia, z których każda reprezentuje inny mechanizm uszkodzenia. Wyniki teoretyczne otrzymane dla przyjętego modelu porównano z przewidywaniami innych koncepcji, uzyskując poprawniejszy opis krzywych pełzania.

Analizę procesu pełzania uzupełniono rozważaniami dotyczącego wpływu czynników mikrostrukturalnych na przebieg zjawiska. Dyskusję problemu przeprowadzono na podstawie badań autora wykonanych na miedzi oraz danych literaturowych dla czystego niklu. Ze względu na złożoność zagadnienia analizę ograniczono do oceny wpływu wymiaru ziarna na proces pełzania badanego materiału. Pokazano, że wzrost wielkości ziarna miedzi powoduje istotne obniżenie ustalonej prędkości pełzania.

JANKOWSKI Bolesław

Modelowanie rozwoju krajowego systemu energetycznego z uwzględnieniem wymagań stabilizacji i redukcji emisji dwutlenku węgla w Polsce.

(Praca doktorska).

Warszawa 1997 s. 217.

Prace IPPT 6/1997.

Praca obejmuje opracowanie metody badawczej oraz modelu krajowego systemu energetycznego do analizy problemu polskich zobowiązań, wynikających z zapisów Konwencji Klimatycznej. W części aplikacyjnej pracy opracowano optymalne strategie redukcji emisji CO₂ z procesów energetycznego użytkowania paliw. Przeanalizowano także szereg zagadnień istotnych dla wypracowania stanowiska strony polskiej w dalszych negocjacjach na rzecz ochrony klimatu.

W rozdz. 1, mającym charakter wprowadzenia, przedstawiono dotychczasowy rozwój badań systemów energetycznych na poziomie kraju. Zarysowano też trudności związane z rekonstrukcją i reorganizacją sektora energetycznego w kraju. Rozdz. 2 zawiera cel oraz tezy rozprawy. Pierwsza teza dotyczy obszaru możliwych zastosowań opracowanego modelu. Druga antycypuje możliwość stabilizacji emisji CO₂ w Polsce do roku 2015 na poziomie emisji roku 1988. Rozdz. 3 obejmuje przegląd metod i modeli stosowanych do badań systemów energetycznych. W pracy postuluje się konieczność zastosowania podejścia systemowego do badania złożonych rzeczywistych problemów energetyczno-ekologiczno-ekonomicznych. Najważniejsze zasady tego podejścia oraz przyjęte podstawowe definicje prezentowane są w rozdz. 4. Na podstawie ogólnych zasad analizy systemowej sformułowana została procedura modelowania, zastosowana w dalszej części pracy. Istotną jej cechą jest wymagane dobre sformułowanie zadania badawczego przed rozpoczęciem budowy modelu. Rozdz. 5 opisuje główne etapy konstruowania modelu krajowego systemu energetycznego. Kolejno prezentowane są sformułowanie problemu, zdefiniowanie badanego systemu, wybór narzędzia modelowania, sformułowanie algorytmu obliczeniowego, odwzorowanie struktury systemu i opis matematyczny modelu. Istotną nową cechą modelu krajowego jest odwzorowanie zmienności produkcji i zużycia energii elektrycznej i ciepła, opisane w rozdz. 5.6. Dokonane przez autora rozszerzenia oprogramowania modelu, Które znacznie poszerzają możliwości badawcze tego narzędzia, prezentowane są w rozdz. 5.7. Następny podrozdział przedstawia opracowanie charakterystyk technologii modelowych.

Część stosowaną pracy omawia rozdz. 6. Przedstawiono tam przyjęty układ obliczeniowy, konstrukcję scenariuszy i wariantów obliczeniowych, najważniejsze założenia oraz wyniki obliczeń wraz z ich analizą i interpretacją. W podsumowaniu dokonano uzasadnienia tez pracy. Wskazano więc na istotne cechy modeli EFOM-PL, które stanowią o jego przydatności nie tylko do analiz problemu emisji zanieczyszczeń, ale także do wspomagania innego rodzaju strategicznych decyzji dotyczących rozwoju systemu energetycznego w skali kraju i branży. Szerokie pole zastosowań modelu oraz duża jego efektywność jako narzędzia badawczego osiągnięta została dzięki elastyczności oprogramowania modelu oraz praktycznej użyteczności opracowanego programu do analizy danych i wyników obliczeń. Przeprowadzone przy pomocy modelu EFOM-PL obliczenia wykazały możliwość stabilizacji emisji dwutlenku węgla do roku 2015 przy średnim tempie rozwoju bez ponoszenia dodatkowych kosztów. Osiągnąć to można przez realizację kosztowo efektywnych przedsięwzięć po stronie podażowej i popytowej systemu energetycznego.

AUGUSTYNIAK Bolesław

Wyniki prac własnych nad rozwojem nowych nieniszczących metod badań ferromagnetycznych materiałów konstrukcyjnych.

Warszawa 1996 s. 12.

Prace IPPT 1/1996.

W artykule podano przykłady wyników badań prowadzonych ostatnio w Katedrze Fizyki Ciała Stałego naszego Wydziału, mających na celu rozwijanie nowych metod badań nieniszczących wykorzystujących specyficzne własności ferromagnetyczne materiałów konstrukcyjnych. Badania te dotyczyły : (1) - defektoskopii wad, opartej o pomiar natężenia resztkowego magnetycznego pola rozproszonego, (2) - oceny poziomu naprężeń pozostających w konstrukcjach spawanych z wykorzystaniem polowego efektu Barkhausena, (3) - oceny stopnia degradacji elementów konstrukcji za pomocą polowego efektu Barkhausena oraz (4) - oceny rozkładu naprężeń wewnętrznych za pomocą mechanicznego efektu Barkhausena.

KOWALSKI Stefan J.

Model suszenia materiałów z uwzględnieniem ich trwałych deformacji.

Warszawa 1996 s. 33.

Prace IPPT PAN 2/1996.

Przedstawiono układ równań opisujący mechaniczne zachowanie się zwilżonych materiałów kapilarno-porowatych poddanych procesowi suszenia. Rozważono trzy warianty odkształceń materiału szkieletu : sprężyste, sprężystolepkie i sprężysto-plastyczne. Wyprowadzono równania transportu masy i ciepła oraz ogólną postać związków fizycznych. Przedyskutowano sposób formułowania warunków brzegowych.

CHYRCZAKOWSKI Stanisław

Badanie możliwości zmniejszenia zużycia energii elektrycznej na pompowanie sieciowej wody pitnej w gospodarce komunalnej.

Warszawa 1996 s. 50.

Prace IPPT 3/1996.

Przedstawiono problematykę użytkowania energii elektrycznej w kraju w zakresie pompowania sieciowej wody pitnej w gospodarce komunalnej. Określono ilości zużywanej rocznie energii elektrycznej na ten cel i wielkość możliwych oszczędności energetycznych. Przedstawiono metody racjonalizacji użytkowania energii, z określeniem ich potencjałów energetycznych i kosztów.

Wiarygodność obliczeń w skali kraju sprawdzono poprzez przeanalizowanie możliwości uzyskania oszczędności energii w konkretnym obiekcie gospodarki wodno-kanalizacyjnej. Osiągnięto dobrą zgodność wyników, jeśli chodzi o koszty racjonalizacji. Natomiast skala możliwych oszczędności energetycznych okazała się znacznie mniejsza, niż sądzono wcześniej.

MEDVEDEV Grigorii

Statistics of a Polymer Chain Affected by Orienting Field Influence of Chain Flexibility.

Warszawa 1996 s. 28.

Prace IPPT 4/1996.

BOGACZ Roman, RYCZEK Bogusław

O badaniach teoretyczno-doświadczalnych dotyczących drgań samowzbudnych typu przyleganie-poslizg.

Warszawa 1996 s. 22.

Prace IPPT 8/1996.

Praca poświęcona jest analizie teoretyczno-doświadczalnej układu o kilku stopniach swobody z uwzględnieniem tarcia suchego. Zakłada się, że zespół mas oddziałuje ze sobą lepkosprężyście oraz ciernie z taśmą transportera. Celem badań eksperymentalnych jest sformułowanie modelu tarcia zależnego od prędkości ruchu, przyśpieszenia., czasu adhezji i prędkości narastania naprężenia w czasie poprzedzającym zerwanie przylegania.

CHYRCZAKOWSKI Stanisław

Prognozowanie zapotrzebowania na energię elektryczną w rolnictwie ze szczególnym uwzględnieniem indywidualnych gospodarstw rolnych.

Warszawa 1996 s. 68.

Prace IPPT 9/1996.

Przedstawiono problematykę prognozowania zapotrzebowania na energię elektryczną w rolnictwie. W szczególności dokonano przeglądu dotychczas wykonanych prac prognostycznych w tym zakresie. Przeprowadzono analizę danych statystycznych dotyczących zużycia energii elektrycznej w latach 1985-1994. Przedstawiono strukturę organizacyjną i obszarową rolnictwa oraz strukturę produkcji rolniczej. Dokonano klasyfikacji odbiorców energii elektrycznej w rolnictwie.

Na tej podstawie opracowano trójwariantowe prognozy zapotrzebowania na energię elektryczną w rolnictwie do roku 2020: uproszczoną oraz bardziej dokładną, przyjmując określone założenia dotyczące wielkości rolniczej produkcji końcowej i możliwych zmian elektrochłonności produkcji w latach 1995-2020. Wyniki obliczeń przedstawione w rozbiciu na różne klasy gospodarstw rolnych i z wyszczególnieniem zużycia energii na cele produkcyjne oraz socjalno-bytowe, porównano z pracami innych autorów.

RANACHOWSKI Jerzy, SERDYUKOV A., SHALUPAEV S., SHERSHNEV E.

Forming Dynamics of Temperature Stress Fields in the Process of Parallel Thermosplitting.

Warszawa 1996 s. 10.

Prace IPPT 10/1996.

ANTONOWICZ Gogoci G., RANACHOWSKI Jerzy, REJMUND Feliks

Ocena wytrzymałości mechanicznej i odporności termicznej ceramiki z wykorzystaniem metody emisji akustycznej.

Warszawa 1996 s. 17.

Prace IPPT 11/1996.

Praca dotyczy pomiaru emisji akustycznej /EA/ ceramiki cyrkonowej i glinowej w procesie zginania. Wykazano zależność parametrów EA od obciążenia i budowy strukturalnej. W badaniach termicznych wykazano zależność EA od wielkości szoków termicznych wywołujących mikropękanie. W badaniach cyklicznych stwierdzono podobieństwo zależności obciążenie - suma zliczeń EA w zakresie wzrostu i malenia odkształcenia. Stwierdzono duży wzrost tempa zliczeń EA związany z przemianami fazowymi w modyfikowanej ceramice cyrkonowej występujący zwłaszcza w obszarach zbliżonych do wierzchołka karbu. Praca wykazała przydatność metody EA w badaniu własności mechanicznych omawianych ceramik i zachodzących w nich przemian.

OPYDO Włdysław, MILA Janusz, RANACHOWSKI Jerzy

Próba wykorzystania emisji akustycznej w badaniu izolacji stałej w próżni.

Warszawa 1996 s. 6.

Prace IPPT 12/1996.

W pracy przedstawiono problemy związane z detekcją emisji akustycznej generowanej przez wyładowania niezupełne występujące w wysokonapięciowym próżniowym układzie izolacyjnym stałą. Stwierdzono, że wyładowania niezupełne w tym układzie generują fale akustyczne rozchodzące się w postaci fal sprężystych w materiale stałym, które mogą być wykrywane przez czułą aparaturę pomiarową.

ŻUCHOWSKI Krzysztof

Modelowanie nieperiodycznych struktur bezzderzeniowych w nierównowagowych i krytycznych obszarach plazmy.

Warszawa 1996 s. 19.

Prace IPPT 14/1996.

W pracy przedstawiono rozwój zaburzeń jonowo-akustycznych w nierównowagowej i bezzderzeniowej plazmie.

Gdy zaburzenia mają charakter długofalowy mogą one rozchodzić się w postaci fal prostych. Pochodna prędkości fazowej zaburzenia względem gęstości jonów pozwala podzielić te zaburzenia na trzy typy : zgęszczeniowe, rozrzedzeniowe i mieszane. W przypadku zaburzeń krótkofalowych możliwe są struktury stacjonarne i nieperiodyczne jak np. fale solitonowe, bezzderzeniowe fale uderzeniowe i warstwy podwójne, które można także sklasyfikować w powyższy sposób. Obszary plazmy, gdy pochodna prędkości fazowej zaburzenia względem gęstości jonów staje się równa zeru noszą nazwę krytycznych. W pracy przedstawiono bezzderzeniową falę uderzeniową w przypadku występowania rozkładu prędkości elektronów scharakteryzowanego przez dwie różne temperatury. Struktura taka może występować w pobliżu obszaru krytycznego i mieć charakter zgęszczeniowy lub. rozrzedzeniowy.

ŻUCHOWSKI Krzysztof

Wpływ nieizotermiczności elektronów na warstwę przyścienną w plazmie.

Warszawa 1996 s. 18.

Prace IPPT 15/1996.

W pierwszej części pracy zajmowano się pasywną warstwą przyścienną, która oddziela od ścianki obszar wyładowania plazmy o dwutemperaturowej populacji elektronów. Pasywność warstwy oznacza tu, że dla czasów charakteryzujących przebieg wyładowania potencjał elektryczny warstwy można uważać za niezależny od czasu. Dla takiej warstwy wyprowadzono warunek Bohma, który określa dolną granicę prędkości jonów, które mogą wejść do warstwy. Następnie wyprowadzono warunek Bohma dla warstwy, która oddziałowuje z polem elektrycznym wysokiej częstoci. W tym przypadku warstwa także graniczy z obszarem wyładowania o dwutemperaturowej populacji elektronów. W obu powyższych przypadkach zależność warunku Bohma od stosunku gęstości i stosunku temperatur gorących i zimnych elektronów miała podobny charakter.

W ostatniej części pracy przedstawiono model wyładowania w plazmie, który stara się jednocześnie opisać strefę przejściową i warstwę przyścienną uwzględniając dwutemperaturową populację elektronów w obszarze wyładowania.