1.
SOKOŁOWSKI Marek
- Application of the Method of
Equivalent Moments to Statical and Dynamical Problems of Elastic Media with
Cylindrical Holes and Inclusions. - Warszawa
1990 s. 23. - Prace
IPPT 6/1990.
2.
KAZIMIERCZAK Piotr
- Application of Hasminskij`s
Theorem to a Problem of Weakly Correlated Random Fields Theory. - Warszawa
1990 s. 20. - Prace
IPPT 12/1990.
3.
DOLIŃSKI Krzysztof
- First Order Approximation
and Importance Sampling in Reliability of Structures under Combined Random Load
Sequences. - Warszawa
1990 s. 27. - Prace
IPPT 21/1990.
4.
KUBZDELA Henryk,
RICHTER Lutosława - Badanie
efektywności układu do automatycznego rozpoznawania mowy. - Warszawa
1990 s. 32. - Prace
IPPT 16/1990.
5.
LESZCZYŃSKA-SYDOR Małgorzata
- Przegrody budowlane izolujące
dynamicznie. - Warszawa
1990 s. 15. - Prace
IPPT 17/1990.
6.
CABAŃSKA Katarzyna
- Uproszczony model podłoża
sprężystego. - Warszawa
1990 s. 33. - Prace
IPPT 18/1990.
7.
DZIENISZEWSKI Wojciech
- Elastostatyka
interstrukturalnych wieloskładnikowych przestrzennych ustrojów kompozytowych.
- Warszawa 1990 s.
130. - Prace
IPPT 19/1990.
8.
TURSKI Andrzej
- Model zorzowej warstwy podwójnej
uwzględniający drgania i przejście do chaosu. Cz. II. - Warszawa
1990 s. 17. - Prace
IPPT 20/1990.
9.
TEORIA agregacji i
koagulacji II. - Warszawa
1990 s. 196. - Prace
IPPT 26/1990.
10.
BZOWSKA Dorota,
LASKOWSKI Leszek, MIODUSZEWSKA-WYSOCKA Maria, OWCZAREK Stefan - Wpływ
środowiska fizycznego otaczającego budynek na rozwiązania materiałowe,
konstrukcyjne i przestrzenne. - Warszawa
1990 s. 154. - Prace
IPPT 28/1990.
11.
KUBZDELA Henryk,
OWSIANY Mariusz - Wpływ
poziomu formantów na percepcję syntetycznych dźwięków samozgłoskowych.
- Warszawa 1991 s.
37. - Prace
IPPT 41/1991.
12.
KOTOWSKI Stefan
- Inwariantność ruchów poślizgowych
względem macierzy sterowania. - Warszawa
1991 s. 14. - Prace
IPPT 43/1991.
13.
BANACH Zbigniew
- Grad`s Moment Truncation
Procedure Versus Extended Irreversible Thermodynamics. - (Praca
habilitacyjna). - Warszawa
1990 s. 174. - Prace
IPPT 2/1990.
14.
SAMBORSKI Witold,
NASALSKI Wojciech - Transfer
and Scattering Matrix Analyses of Reflection and Transmission at Multilayered
Media. - Warszawa
1990 s. 20. - Prace
IPPT 30/1990.
15.
TRAN DUONG HIEN
- Deterministic and Stochastic
Sensitivity in Computational Structural Mechanics. - (Praca
habilitacyjna). - Warszawa
1990 s. 177. - Prace
IPPT 46/1990.
16.
ROŃDA Jacek
- Niestacjonarne zagadnienia
kontaktowe. - (Praca
habilitacyjna). - Warszawa
1990 s.182. - Prace
IPPT 1/1990.
17.
JÓŹWIAK Stanisław
- Systemy wiedzy w
optymalizacji. - Warszawa
1990 s.40. - Prace
IPPT 3/1990.
18.
KOTOWSKI Romuald
- Podstawy klasycznej teorii
pola. - Warszawa
1990 s. 88. - Prace
IPPT 4/1990.
19.
IMIOŁCZYK Janusz
- Określenie granic
percepcyjnych między głosem męskim, kobiecym i dziecięcym w izolowanych
syntetycznych samogłoskach polskich. - Warszawa
1990 s. 39. - Prace
IPPT 5/1990.
20.
MUSIELAK Grzegorz
- Dyspersja impulsów w ośrodku
porowatym wypełnionym cieczą. - Warszawa
1990 s. 20. - Prace
IPPT 7/1990.
21.
JANCZUR Ryszard
- Teoretyczne i modelowe
badanie pola akustycznego wywołanego źródłem punktowym w obecności
powierzchni odbijających i ekranu. - (Praca
doktorska). - Warszawa
1990 s. 136. - Prace
IPPT 8/1990.
22.
BURAK Dariusz
- Zastosowanie zjawiska
bistabilności w sensorach i przełącznikach optycznych. - Warszawa
1990 s. 31. - Prace
IPPT 9/1990.
23.
KOŚĆ Michał
- Pęcznienie modelowej sieci
łańcuchów splątanych. - Warszawa
1990 s. 41. - Prace
IPPT 10/1990.
24.
KAZIMIERCZYK Piotr
- Parametryczna identyfikacja
pojazdów; Modele o zmiennej strukturze; Metoda momentów. - Warszawa
1990 s. 24. - Prace
IPPT 11/1990.
25.
DANICKI Eugeniusz,
GAFKA Dariusz - Propagacja
i generacja AFP pod periodycznym układem grup elektrod. - Warszawa
1990 s. 46. - Prace
IPPT 13/1990.
26.
JARECKI Leszek, KOŚĆ
Michał, ZIABICKI Andrzej - Teoria
krystalizacji w zewnętrznym polu elektrycznym. - Warszawa
1990 s. 33. - Prace
IPPT 22/1990.
27.
ZAWISTOWSKI Jacek
- Nielokalne równanie NLS dla
fal Langmuira w plazmie. - Warszawa
1990 s. 23. - Prace
IPPT 23/1990.
28.
JARZĘBOWSKI Andrzej
- Modele konstytutywne dla
gruntów sypkich - przegląd aktualnych koncepcji. - Warszawa
1990 s. 100. - Prace
IPPT 24/1990.
29.
SKUBIS Jerzy, WIŚNIEWSKA
Teresa, REJMUND Feliks - Pomiary
wybranych parametrów emisji akustycznej emitowanej przez wyładowania
elektryczne. - Warszawa
1990 s. 35. - Prace
IPPT 15/1990.
30.
SZLAGOWSKI Jan
- Metodyka kształtowania
wytrzymałościowego elementów konstrukcji wg kryterium nośności granicznej.
- (Praca habilitacyjna).
- Warszawa 1990 s.
202. - Prace
IPPT 25/1990.
31.
GADAJ Stefan P.
- Badania zmian energii
zmagazynowanej w metalach w wyniku poddawania ich powierzchniowym zabiegom
technologicznym. - (Praca
doktorska). - Warszawa
1991 s. 97. - Prace
IPPT 25/1991.
32.
GAŁKA Andrzej, WOJNAR
Ryszard - Dynamiczne
naprężenia cieplne w półprzestrzeni sprężystej wywołane przez impuls
laserowy. - Warszawa
1993 s. 53. - Prace
IPPT 25/1993.
33.
PIELORZ Amalia,
NADOLSKI Władysław - Analiza
dynamiczna turbozespołu poddanego wymuszeniu kinematycznemu wywołanemu falami
poprzecznymi. - Warszawa
1990 s. 47. - Prace
IPPT 29/1990.
34.
ROŻNOWSKI Tadeusz
- Naprężeniowe fale
powierzchniowe w półprzestrzeni sprężystej transwersalnie izotropowej
niejednorodnej. - (Praca
habilitacyjna). - Warszawa
1990 s. 53. - Prace
IPPT 31/1990.
35.
NASALSKI Wojciech
- Niespekularne odbicie pola
elektromagnetycznego na granicy dwu dielektryków. - (Praca
habilitacyjna). - Warszawa
1990 s. 152. - Prace
IPPT 32/1990.
36.
TURSKA-KŁĘBEK Ewa
- O lokalnym uplastycznieniu
otoczenia wierzchołka szczeliny w antypłaskim stanie odkształcenia.
- (Praca doktorska).
- Warszawa 1990 s.
90. - Prace
IPPT 33/1990.
37.
KUNERT Krzysztof A.
- Szybka ultradźwiękowa
metoda pomiaru współczynnika przewodzenia ciepła w materiałach budowlanych.
- Warszawa 1990 s.
15. - Prace
IPPT 34/1990.
38.
BUDYNKI i ich elementy
przystosowane do uzysku i akumulacji energii cieplnej ze źródeł odnawialnych
promieniowania słonecznego i ciepła powierzchniowych warstw gruntu.
- Warszawa 1990 s.
272. - Prace
IPPT 27/1990.
39.
PYRZ Mariusz
- Optymalizacja dyskretna
konstrukcji prętowych przy uwzględnieniu warunków utraty stateczności.
- (Praca doktorska).
- Warszawa 1990 s.
132. - Prace
IPPT 35/1990.
40.
NIESPODZIANA A., BOGACZ
Roman - O wpływie
stopnia niekonserwatywności obciążenia na charakter utraty stateczności
kolumny dyskretno ciągłej. - Warszawa
1990 s. 20.
- Prace IPPT 36/1990.
41.
BRAHMER-KACPRZYŃSKA
Anna - Teoretyczne
modele zjawisk w komórce wyładowawczej dyspleja plazmowego. - Warszawa
1990 s. 20. - Prace
IPPT 37/1990.
42.
TELEGA Józef Joachim
- Metody wariacyjne i analiza
wypukła w zagadnieniach kontaktowych i homogenizacji. - (Praca
habilitacyjna). - Warszawa
1990 s. 209. - Prace
IPPT 38/1990.
43.
KOWALSKA Zofia
- Komputerowe sterowanie
manipulatorów ze sprzężeniem zwrotnym. - Warszawa
1990 s. 23. - Prace
IPPT 39/1990.
44.
SZADKOWSKI Jerzy
- Do problemu struktury trójwymiarowej
przestrzeni rozwiązań optymalnych. - Warszawa
1990 s. 16. - Prace
IPPT 40/1990.
45.
WOŹNIAK Jan
- Zasady wariacyjne wymiany
ciepła i ich zastosowania w fizyce budowli. - Warszawa
1990 s. 27. - Prace
IPPT 41/1990.
46.
KOTOWSKI Stefan
- Metoda doboru sterowania układem
manipulatora. - Warszawa
1990 s. 8. - Prace
IPPT 42/1990.
47.
KUDREWICZ Halina
- Dyfrakcja na półpłaszczyźnie
impedancyjnej, struktura rozwiązania w otoczeniu krawędzi. - Warszawa
1990 s. 20. - Prace
IPPT 43/1990.
48.
KOŚĆ Michał, KRZEMIŃSKI
Jerzy - Nukleacja
mikroszczelin w obszarach zetknięcia się dwóch i trzech ziaren. - Warszawa
1990 s. 33. - Prace
IPPT 44/1990.
49.
CIARKOWSKI Adam
- Faktoryzacja dwóch funkcji
z punktami rozgałęzienia. - Warszawa
1990 s. 14. - Prace
IPPT 45/1990.
50.
ZIABICKI Andrzej
- Dwustopniowe porządkowanie
haseł leksykograficznych w różnych językach. - Warszawa
1990 s. 56. - Prace
IPPT 47/1990.
51.
ŁOBACZ Piotra, MIKOŁAJCZAK
Nawoja, WYSOCKA Jolanta - Psychofonetyczne
podstawy segmentacji sygnału mowy. - Warszawa
1990 s. 18. - Prace
IPPT 48/1990.
A method of approximate analysis of stress fields in elastic media
containing structural defects was proposed in
paper [1], where statical problems of this kind were discussed. In the
present paper it is shown that the method may also be applied to dynamical
problems involving, for instance, elastic wave propagation across a medium
containing arbitrarily distributed holes, cracks and inclusions. Numerical
examples demonstrate that fairly accurate information on multiple elastic wave
reflections and stress concentration are obtained in a body containing two
cylindrical cavities by applying the integral transforms technique, the entire
problem being reduced to the solution of a simple set of four linear algebraic
equations.
Stochastic averaging methods have been attracting more and more attention
of researchers dealing with various engineering problems during last decade. A
considerable number of applications have been based on the so called, weakly
correlated random fields theory (WCRFT), developed by Vom Scheidt at al.
\\\\independently, in many scientific centers another approach, originated by
Hasminskij has been developed. In this paper we show, that both these approaches
lead to exactly the same first order approximation when applied to an analysis
of asymptotic distribution of solution of stochastic initial value problems
(treated in terms of Volterra equations). This fact support a conjecture that
the fundamental assumption of the WCRFT (see sec. 1, 2) can be, at least in many
important cases, violated without loss of the properties of the first
approximation. In spite of many applications, already worked out and those not
undertaken yet, such an extension of WCRFT seems to be a great importance.
The reliability of structures under combined load sequences of the Ferry
Borges-Casthaneta type is considered. The first order approximation is derived
by consequent application of the Rosenblatt transformation, it all-ows us to
find the estimate of the failure probability and the design point ( ( - point)
for any reliability problem of structural systems and to include the load
combination problem in numerical algorithms which are mostly restricted to
time-invariant cases. Since the error of the first order approximation is in
general unknown it is important to have a method which allows us to verify the
approximate results whenever it is necessary. The importance sampling technique
gives such a possibility in time-invariant reliability problems. This technique
is applied in the paper for the load combination problems. It is shown that the
generalization leads to the effective numerical simulation. In simple examples
the results and computational effort of the proposed importance sampling are
compared with the crude Monte Carlo simulation.
Wyniki uzyskiwane w zakresie globalnego rozpoznawania wyrazów wykazują
związek z materiałem językowym tworzącym testowane wypowiedzi. Odgrywa tu
rolę bliskość głosek wchodzących w skład zmagazynowanych wzorców.
Przeprowadzono doświadczenie mające na celu stwierdzenie, w jakim stopniu
podlegają błędnym identyfikacjom głoski, pomiędzy którymi zachodzi podobieństwo
fonetyczno-akustyczne, wizualne lub percepcyjne. Materiał doświadczalny
obejmował osiem zestawów logatomów, w obrębie których przeprowadzono porównania
pomiędzy określonymi głoskami. Testowano trzy repetycje każdego logatomu wymówione
przez jedną osobę. Rozpoznawanie przebiegało w oparciu o obrazy binarne
wypowiedzi, wyznaczone przy zastosowaniu tzw. funkcji wagi widma, z
wykorzystaniem czterech wariantów uzyskiwania obrazów. Każda z wypowiedzi
traktowana była jeden raz jako obiekt rozpoznawany, a wielokrotnie jako wzorzec
do którego przyrównywano inne obiekty. Wyniki przybrały postać macierzy
odległości pomiędzy obrazem binarnym rozpoznawanego obiektu a przyrównywanymi
do niego obrazami wzorców. W oparciu o przyjęte wartości progowe dokonano
oceny błędnych identyfikacji. Uzyskane dane na temat bliskości głosek mogą
mieć zastosowanie przy sporządzaniu zbiorów haseł wykorzystywanych w układach
rozpoznających.
Opracowanie zawiera podstawy teoretyczne i koncepcje rozwiązań
technicznych izolacyjnych przegród budowlanych nowego typu o strukturze
porowatej, przepuszczalnej dla powietrza.
Przedstawiono stacjonarny rozkład temperatury w przegrodzie, równanie
określającej wielkość dynamicznego współczynnika przenikania ciepła, porównanie
energetyczne budynku o tradycyjnej izolacji termicznej z budynkiem, w którym część
izolacji zastąpiono izolacją dynamiczną.
W pracy zaproponowano uproszczony model podłoża sprężystego. Modelem
geometrycznym tego podłoża jest pasmo o szerokości b, grubości h i
nieograniczonej długości. W pierwszej części pracy sformułowano, a następnie
rozwiązano zagadnienie deformacji uproszczonego podłoża, które znajduje się
pod wpływem obciążenia normalnego. W drugiej części pracy wyznaczono ugięcie
belki posadowionej na uproszczonym podłożu i dowolnie obciążonej. Wyniki
obliczeń porównano z wynikami modelu Własowa i Winklera.
Podaje się układ zastępczy dla warstwy podwójnej będący
elektrycznym obwodem RLC z nieliniową pojemnością wzbudzony sygnałem
okresowym, który jest wynikiem samowzbudzenia układu RLC z nieliniową
rezystancją R. Podaje się wyniki pomiarowe dla odpowiedniego obwodu RLC
wzbudzanego okresowo, tj. „drzewo” bifurkacji, dziwny atraktor i
dwuparametryczny diagram bifurkacji.
Dla równań opisujących nieliniowy obwód RLC podajesię odwzorowanie
punktowe Poincare i przedstawia proces zwielokrotnienia okresu drgań i przejście
do chaosu.
W niniejszej pracy scharakteryzowano środowisko fizyczne otaczające
budynek i omówiono jego wpływ na bilans energetyczny w projektowaniu budynków
energooszczędnych.
W pięciu rozdziałach omówiono:
I.
XVIII. wybrane
dane klimatyczne Polski z podziałem na 14 regionów,
II.
XIX.
oddziaływanie środowiska na budynek z wyodrębnieniem promieniowania krótkofalowego,
długofalowego, strumienia powietrza i temperatury,
III.
XX.
metodę poszukiwania parametrów formy geometrycznej budynku, które spełniają
warunek minimum kosztów po N latach użytkowania
IV.
XXI.
podstawy projektowania budynków słonecznych
V.
XXII. aspekty
energetyczne uwzględniane przy planowaniu urbanistycznym.
VI.
XXIII. podstawy
projektowania budynków słonecznych
VII.
XXIV. aspekty
energetyczne uwzględniane przy planowaniu urbanistycznym.
Opracowano komputerowy model generatora periodycznych dźwięków
złożonych, symulujących samogłoski. System umożliwia niezależną regulację
poziomu każdego z formantów i bezzwłoczną generację dźwięku. Obwiednia
widma w zakresie formantu jest aproksymowana konturem trapezowym. Przy użyciu
tego modelu każdy z grupy 6-ciu słuchaczy dobrał doświadczalnie parametry
syntezy dla sześciu dźwięków, w jego odczuciu, optymalnie zbliżonych do
samogłosek polskich. Spośród tych dźwięków wybrano drogą selekcji sześć,
uznanych przez większość z sześciu oraz kilku dodatkowych słuchaczy jako
najbardziej nadające się na prototypy samogłosek polskich. Z tych prototypów
tworzono następnie w porządku losowym dźwięki o różnych kombinacjach
poziomu drugiego i trzeciego formantu i podawano je do zidentyfikowania siedmiu
słuchaczom. Uzyskane wyniki identyfikacji przedstawiono w formie tablicowej w
trzech wariantach i scharakteryzowano je z punktu widzenia potrzeb
automatycznego rozpoznawania samogłosek w mowie ciągłej.
W pracy udowodniono twierdzenie, że rozwiązania poślizgowe
układów równań różniczkowych z nieciągłymi funkcjami, z liniowo
wprowadzonym sterowaniem, opisujące układy mechaniczne, są niezależne od
parametrów macierzy wprowadzającej sterowanie.
In
the moment Grad`s type applied to the Boltzmann equation one considers only such
molecular densities f as can
be expanded in a series of three-dimensional Hermite polynomials. The expansion
coefficients, which are nothing else that the Hermite moments of f, should be
considered to be independent gas-state variables satisfying the differential
equations of transfer of first order both in the time t and in the place x. Of
course, for general problems and collision integrals the practical advantage of
the method is based on a somewhat ad hoc truncation procedure. Given the model
Boltzmann-Peierls equation, the primary object of this work is to extend the
range of validity of Grad`s moment procedure to the case of a gas composed
quasiparticles (phonons, magnons, rotons, etc.), more to indicate the universal
character of problems involved than aiming at any measure of completeness. Also,
the so-called irreducible tensor description of three-dimensional gaseous
systems is exploited, and this subject is developed only insofar as it relates
to Grad`s moment procedure and extended irreversible thermodynamics. Finally,
the revised Enskog equation is introduced, and some conceptually and technically
difficult problems that stem from it when constructing extended continuum
theories of a model hard-sphere fluid are carefully studied. In consequence of
applying the “microscopic” expression for the entropy density h, this work
provides in essence the only real key in establishing a method which parallels
that of Grad for a classical, moderately rarefied, simple, monatomic gas.
The
transfer and scattering matrix methods are implemented in the analysis of plane
wave interactions with multilayered dielectric structures. The explicit
expressions of specular reflectivity and transmittivity of such structures are
presented. Some relations based on the reciprocity and energy conservation laws
are given to be used in the final verification of the numerical results.
In structural mechanics sensitivity problems concern the relationship
between changes in structural response and variations in design variables. For a
deterministic system the gradient of the response functional with respect to
design variables is evaluated, whereas the subject of stochastic structural
sensitivity is to estimate probabilistic distributions of this gradient.
The purpose of the text is to provide a theory and computational methods
for deterministic and stochastic sensitivity analysis of time-independent and
time-varying systems. Discussions are restricted to multi-degrees of freedom
linear-elastic 3D structures with fixed global configuration. On the basis of
the displacement finite element modeling and a stochastic Hamilton`s variational
principle proposed two new problems of computational mechanics are formulated
for static and dynamic response sensitivity. A new form of response functionals
is introduced in terms of a convolution of a time signal sequence enabling to
deal with the dynamic sensitivity response at any particular time instant. To
eliminate the secularity appearing in the perturbation solutions time-varying
forcing functions are assembled into complex-valued series and the fast Fourier
transform is employed to remove the resonant parts. To handle at acceptable
computation cost large finite element systems, the two-fold superposition
technique involving model analysis and transformation from a correlated space to
a uncorrelated space of random variables is presented. A complete algorithm has
been worked out and implemented into the microcomputer program POLSAP, a finite
element code for deterministic and stochastic analysis of static, minimum-weight
optimization, buckling load, eigenpair, forced-vibration, eigenvalue
sensitivity, static and dynamic response sensitivity of truss-beam-shell
structures. A number of numerical results illustrates the paper.
W pracy przedstawiono sformułowanie niestacjonarnych
problemów kontaktowych., dyskusje istnienia i jednoznaczności rozwiązania
oraz wyniki obliczeń numerycznych. Problem kontaktowy sformułowano jako
zagadnienie w płaskim stanie odkształcenia
dla sztywnego walca toczącego się po powierzchni sprężysto-plastycznego
pasma. Zadane jest zagłębienie walca w materiale odkształconym.
W rozdziale pierwszym omówiono problemy kontaktowe
występujące w technologii wytwarzania, mechanice konstrukcji, transporcie i
eksploatacji urządzeń mechanicznych. Ponadto przedstawiono przegląd prac
dotyczących stacjonarnych i niestacjonarnych problemów kontaktowych, zagadnień
dynamicznych i quasistatycznych oraz zagadnień kontaktowych z tarciem.
Rozdział drugi zawiera sformułowanie problemu
dynamicznego dla sztywnego walca i sprężysto-plastycznego pasma w
zmodyfikowanym opisie Lagrange`a oraz twierdzenie 2.1 o jednoznaczności rozwiązania
problemu kontaktowego dla pary {l,
u}.
W rozdziale trzecim przedstawiono wyniki badania
monotoniczności operatora A(nu)
zakładanej w twierdzeniu 2.1 oraz oszacowano wpływ efektów dynamicznych na własności
operatora A(nu).
Omówienie algorytmów używanych do rozwiązania problemów
kontaktowych i przegląd strategii kontaktowych zamieszczono w rozdziale
czwartym. Metoda aproksymacji niestacjonarnego zagadnienia kontaktowego i
odpowiednie strategie sprawdzania warunków tarcia i uplastycznienia zostały
opisane w tym rozdziale.
Wyniki obliczeń numerycznych
dla zagadnienia quasistatycznego jak również problemu dynamicznego oraz nisko
prędkościowego uderzenia sztywnego walca w naroże sprężysto-plastycznego
pasma przedstawiono w rozdziale piątym. Zamieszczono wykresy przyrostów
przemieszczenia oraz wykresy - mapy naprężeń i odkształceń występujących
w paśmie.
Rozdział szósty zawiera wnioski dotyczące sformułowania
problemów kontaktowych, otrzymanych wyników oraz dalszych badań.
W pracy dokonano przeglądu literatury dotyczącej
wykorzystania metod sztucznej inteligencji w optymalizacji, ze szczególnym
uwzględnieniem zastosowania w projektowaniu konstrukcji. Przegląd poprzedzono
krótkim omówieniem podstawowych pojęć i technik z dziedziny sztucznej
inteligencji, a także ich praktycznego wykorzystania przy tworzeniu programów
komputerowych. Przedstawiono sposoby poprawy efektywności programów
optymalizacyjnych dzięki wykorzystaniu metod sztucznej inteligencji w
podstawowych etapach rozwiązywania zadania projektowego. Obejmują one: sformułowanie
modelu, wybór metody rozwiązywania zadania programowania matematycznego i dobór
parametrów, diagnostykę i ocenę rozwiązania. Podano przykłady
zrealizowanych programów i systemów komputerowych przeznaczonych do
projektowania elementów i układów konstrukcyjnych i mechanicznych.
W pracy omówiono podstawowe pojęcia z teorii pola, a
mianowicie formalizm lagrangowski, pola: skalarne, wektorowe, Maxwella, Diraca
oraz super pole. Wprowadzono podstawowe pojęcia z teorii cechowania. W dodatku
zebrano definicje i twierdzenia z teorii grup, przydatne w studiowaniu
niniejszego opracowania.
W pracy podjęto problem granic percepcji między głosem
męskim i kobiecym oraz kobiecym i dziecięcym. Wykorzystany materiał badawczy
obejmował 777 wypowiedzi syntetycznych, stanowiących realizacje sześciu
ustnych samogłosek polskich: /i/, /i/, /e/, /a/, /o/ i /u/. Wartości częstotliwości
formantowych i F) były kształtowane w tych wypowiedziach w taki sposób, aby
dla każdej samogłoski uzyskać realizacje reprezentujące typowy głos męski
i typowy głos dziecięcy, oraz szereg realizacji pośrednich.
W badaniach odsłuchowych wzięło udział 20 osób, których
zadaniem było rozpoznanie każdego z bodźców jako określonej samogłoski
polskiej oraz zaklasyfikowanie go jako wypowiedzi mężczyzny, kobiety lub
dziecka.
Analiza uzyskanych odpowiedzi wykazała, że częstotliwość
podstawowa jest zasadniczym czynnikiem decydującym o uznaniu wypowiedzi za męską
bądź dziecięcą i że odgrywa ona w związku z tym kluczową rolę w
percepcyjnej normalizacji toru głosowego: częstotliwości formantowe,
powszechnie uważane za określające fonematyczną przynależność samogłoski,
mogą być właściwie zinterpretowane dopiero na podstawie informacji, której
nośnikiem jest F0.
W pracy analizuje się propagację zaburzenia w sprężystym
ciele porowatym wypełnionym cieczą ściśliwą i nielepką. Bazując na rozwiązaniu
d`Alemberta ilustruje się zjawisko dyspersji impulsu początkowego spowodowane
jego rozdzieleniem i transportem przez dwie fal podłużne o różnych prędkościach
generujące się w sposób naturalny pod wpływem przyłożonego impulsu.
Pokazuje się w jakim stosunku zaburzenie dzieli się na te dwie fale, oraz
jakie warunki należy spełnić, aby w ośrodku generowała się wyłącznie
fala szybka lub wyłącznie fala wolna.
W pracy podjęto zagadnienie opracowania metody
obliczania rozkładu pola akustycznego za ekranem płaskim przy obecności dwóch
dodatkowych płaszczyzn odbijających. Zagadnienie to jest typowym przykładem z
zakresu akustyki urbanistycznej - ekran akustyczny chroniący budynek mieszkalny
przed hałasem komunikacyjnym.
Przy praktycznych obliczeniach rozkładu pola
akustycznego /efektywności ekranowania/ za ekranem utarło się posługiwanie
przybliżonym wzorem Maekawa nie uwzględniającym zjawisk fazowych i zakładającym
ekran doskonale izolacyjny.
Przy opracowaniu metody obliczania rozkładu pola
akustycznego za ekranem, w pracy przyjęto sposób ciągłego weryfikowania
metody w oparciu o wyniki badań modelowych /rozdz.5/.
Po omówieniu trzech dyfrakcji: Kirchhoffa, Rubinowicza
i Sommerfelda /rozdz.3/, do opisu pola akustycznego za ekranem wybrano teorię
Rubinowicza.
W rozdz. 4 pokazano sposób zastosowania teorii
Rubinowicza do obliczania rozkładu pola akustycznego /efektywności
ekranowania/ za ekranem płaskim przy obecności dwóch dodatkowych płaszczyzn
odbijających: poziomej /podłoża/ i pionowej /fasady chronionego budynku/.
Opracowywanie metody obliczania rozkładu pola
akustycznego za ekranem płaskim /rozdz.6/ rozpoczęto od przyjęcia ekranu
doskonale izolacyjnego i współczynników odbicia wszystkich płaszczyzn
/ekranu, podłoża i fasady chronionego budynku/ równych jedności. Po
przeprowadzeniu obliczeń i porównaniu z wynikami badań modelowych wprowadzono
zmierzone współczynniki odbicia płaszczyzn użytych w badaniach modelowych, a
następnie skończoną izolacyjność ekranu.
Wyniki obliczeń rozkładu pola akustycznego /efektywności
ekranowania/ za ekranem po wprowadzeniu współczynników odbicia i skończonej
izolacyjności ekranu wykazują dobrą zgodność ilościową i jakościową z
wynikami badań modelowych.
We wnioskach /rozdz.7/ omówiono możliwości
zastosowania przedstawionej metody obliczania rozkładu pola akustycznego dla
innych rodzajów źródeł / w pracy przyjęto źródło punktowe fali kulistej/
i możliwości wprowadzenia tłumienia ośrodka /w pracy przyjęto ośrodek
bezstratny/.
Wykazano, że nie jest celowe stosowanie ekranu wyłożonego
materiałem dźwiękochłonnym z uwagi na niewielką różnicę między
efektywnościami ekranowania dla ekranu obustronnie odbijającego i
jednostronnie pochłaniającego - od strony fasady.
Ważnym wnioskiem jest fakt, że na działanie ekranu
/efektywność ekranowania/ istotny wpływ ma jego izolacyjność /czyli energia
fal akustycznych przenikających przez ekran/, a nie fale ugięte na krawędzi
ekranu.
Niezwykle burzliwy rozwój optyki nieliniowej w
ostatnich latach spowodował odkrycie zjawisk, które w zasadniczy sposób
zmieniły podejście do roli, jaką pełni sygnał optyczny we współczesnej
technice. W niniejszym opracowaniu przedstawiono szereg zjawisk związanych z
propagacją solitonów optycznych we włóknach światłowodowych. Wykazano
typowe przykłady prototypów solitonowych układów fotonicznych,
charakterystyczne cechy ich działania i zakres ich potencjalnych zastosowań.
Praca przedstawia próbę rozszerzenia zastosowań
modelu łańcucha splątanego typu “szlufki” (slip-link) do analizy efektów
deformacji sieci polimerowej związanych ze spęcznieniem sieci (czyste spęcznianie,
deformacja jednoosiowa sieci spęcznionej, deformacja dwuosiowa). Rozważono również
możliwości rozszerzenia teorii poprzez zastosowanie
modelu szlufki w formalizmie teorii sieci typu “phantom”.
Niniejsza praca poświęcona jest badaniu wpływu więzu
w postaci ograniczenia przestrzeni stanu na wyniki identyfikacji układu
dynamicznego modelującego wertykalne drgania pojazdu poruszającego się po
drodze o nawierzchni aproksymowanej jednorodnym polem losowym o wymiernym
widmie. Identyfikacji podlegają parametry drogi. Ograniczenie przestrzeni stanu
wynika z istnienia w zawieszeniu pojazdu zderzaka uniemożliwiającego wzajemne
przemieszczenie się elementów zawieszenia poza pewną regulowaną, lecz
ustaloną w trakcie ruchu wielkość. Poza zderzakiem rozważany jest model
liniowy. Analiza takiego prostego modelu pozwala przedstawić w stosunkowo
czytelny sposób tak problemy wynikające dla modelowania stochastycznego z
istnienia więzów, jak i metody przybliżonego rozwiązywania problemów
odwrotnych wynikających z wykorzystania do identyfikacji równań dla
statystycznych momentów odpowiedzi układu. Przedstawiono stosunkowo ogólne
podejście do modelowania układów z ograniczeniami, stosowane również dla
szerszej klasy obiektów - układów o zmiennej, również losowej, strukturze.
Wyniki wskazują, że nawet w przypadku, gdy więzy ingerują ze znikomym
prawdopodobieństwem (rzadko) ich wpływ na identyfikację jest istotny.
Zastosowanie metody przedstawionej w pracy pozwala w efektowny sposób uwzględnić
tego rodzaju efekty.
W pracy rozważono propagację akustycznej fali
powierzchniowej (AFP) na powierzchni piezoelektryka pokrytej układem elektrod w
sposób następujący: grupa kilku równoodległych (i o równej szerokości)
elektrod powtarza się periodycznie z pewnym okresem, układ jest
nieograniczony. Rozpatrzony układ elektrod może modelować własności
pojedynczej grupy kilku elektrod, jeśli okres powtarzania będzie dostatecznie
duży. Wyprowadzono relacje dyspersyjne dla ogólnie ukośnej propagacji AFP
względem elektrod. Zilustrowano te relacje przykładami obliczonymi dla
wybranych przypadków, a w szczególności dla propagacji fali wzdłuż
elektrod. Dla przypadku dwóch elektrod w grupie podano prędkości i rozkłady
amplitud dwóch modów falowodowych: symetrycznego i antysymetrycznego. Dla
przypadku propagacji fali w kierunku prostopadłym do elektrod rozważono różne
połączenia elektryczne elektrod w grupie, a także elektrody elektryczne
swobodne (“pływające”). Wyprowadzono funkcjonalną zależność pomiędzy
prądami dopływającymi do elektrod oraz napięciami na poszczególnych
elektrodach. Na tej podstawie obliczono skuteczność przetwarzania elektrod w
zależności od ich położenia w grupie. Przeprowadzona analiza może być użyteczna
dla interpretacji takich zjawisk, jak\\; odbicie AFP od elektrod (struktury
odbijające typu (U/U, deformacja charakterystyk częstotliwościowych
kilkueletrodowych przetworników międzypalczastych modelu (6-funkcji), czy sprzężenie
między dwoma falowodami typu DU/U,
stosowanymi w konwolutorach.
Omówiono termodynamiczną teorię krystalizacji w zewnętrznym
polu elektrycznym oraz sformułowano molekularny model zarodkowania i
krystalizacji. Zaproponowano równanie ciągłości rozkładu agregatów z uwzględnieniem
strumieni wzrostu i rotacji agregatów w polu elektrycznym. W dyskusji
ograniczono się do procesu stacjonarnego. Określono wpływ zewnętrznego pola
na stopień przechłodzenia kryształów w układach cząsteczek wykazujących
trwałe lub indukowane momenty dipolowe. Stopień przechłodzenia kryształu
zależy od orientacji w polu. Przewidywane efekty są znacznie silniejsze w
przypadku kryształów wykazujących polaryzację trwałą, podczas gdy efekty
polaryzacji indukowanej są małe.
W ramach opisu kinetycznego plazmy, metodą równań
hierarchii i asymptotycznego rozwinięcia względem odwrotności częstości fal
Langmuira, otrzymano zmodyfikowane nieliniowe równanie Schrödingera. Równanie
to różni się od zwykłego równania NLS występowaniem nielokalnego wyrazu całkowego.
Zbadano podstawowe właściwości tego równania, w szczególności
korespondencję jego rozwiązań do rozwiązań Zacharowa otrzymanych w opisie płynowym.
W pracy podjęto próbę usystematyzowania i przeglądu
aktualnych tendencji, jakie spotkać można w bogatej literaturze światowej
dotyczącej modelowania konstytutywnego gruntów sypkich.
Ograniczono się do prezentacji najciekawszych
koncepcji oraz ich rozwoju, bez szczegółowego przedstawienia modeli
konstytutywnych, które częstokroć licznie powstawały jedynie jako
modyfikacje oryginalnych pomysłów. Przedyskutowano możliwości zastosowań
wybranych modeli.
W pracy przedstawiono możliwość pomiaru parametrów
emisji akustycznej emitowanej przez wyładowania niezupełne. Zaprezentowano układ
do symulowania powierzchniowych wyładowań niezupełnych i sposób cyfrowej
rejestracji związanych z nimi sygnałów akustycznych. Przedstawiono sposób
numerycznego opracowania zarejestrowanych wyników, z wykorzystaniem 16-bitowego
komputera. Przytoczono wyniki pomiarów sumy, gęstości i parametru ARMS zdarzeń
sygnałów akustycznych od wyładowań symulowanych w laboratorium. W ramach
pracy przerowadzono ocenę wyładowań niezupełnych metodą akustyczną w 10
transformatorach du żej mocy zainstalowanych w elektrowni. W transformatorach,
w których stwierdzono wyładowania zmierzono sumę i gęstość emisji
akustycznej przy różnych parametrach układu pomiarowego. We wnioskach określono
zależność między akustycznymi parametrami sygnałów a intensywnością wyładowań,
oceniono przydatność dla metody akustycznej układu DEMA-20, sformułowano
kierunki badań dla doskonalenia akustycznej metody oceny wyładowań niezupełnych.
W pracy przedstawiono spójną skomputeryzowaną
metodykę kształtowania różnorodnych elementów konstrukcyjnych wg metody
statycznie dopuszczalnych nieciągłych pól naprężeń. Przygotowano pakiet
odrębnych programów narzędziowych rozwiązujący wybrane układy linii nieciągłości
naprężeń. Rozwiązania uzyskano dla czterech wybranych warunków stanu
granicznego: Treski, Hubera-Misesa, Coulomba-Mohra i parabolicznego.
Następnie opracowano algorytm i przygotowano program
O.K.SDNP automatycznie składający w sposób statycznie dopuszczalny różnorodne
pola naprężęń. Praca zawiera liczne przykłady automatycznego kształtowania:
końcówki siłownika hydraulicznego, elementów o zwartej budowie, węzłów
konstrukcji stalowych, konstrukcji blachownicowych.
Praca znacznie poszerza możliwości praktyczne
aplikacji metody, a szczególnie analizy procesów mechaniki gruntów i skał
(np.: procesy kruszenia). Zasygnalizowano tu jedynie te możliwości podając
przykład przecinania bloku skalnego lub kształtowania stopy słupa betonowego.
Wykorzystano tutaj otrzymane po raz pierwszy rozwiązania złożonych pól naprężeń
dla warunku parabolicznego.
Przygotowany pakiet programów pozwolił na znaczne
usprawnienie procesu kształtowania oraz po raz pierwszy powstała możliwość
ścisłego logicznego powiązania metody statycznie dopuszczalnych nieciągłych
pól naprężeń z metodą elementów skończonych i programami komputerowo
wspomaganego projektowania (CAD). Program O.K.SDNPN umożliwia łatwą rozbudowę
katalogu pól i może być przygotowany dla materiałów wykazujących cechy
orthotropowe (np. żelbet).
Działanie programu na tle metodyki projektowania
przedstawiono na przykładzie płaskich i przestrzennych węzłów konstrukcji
stalowych. Dla węzłów czteropasowych przygotowano program automatyzujący
proces ich kształtowania i przeprowadzono szeroką analizę obliczeniową MES
oraz badania doświadczalne metodą elasto-optyczną. Wyniki tych rozważań
potwierdziły przydatność automatycznego projektowania węzłów zgodnie z
kryterium nośności granicznej. Uzyskany kształt węzła po złagodzeniu
oczywistych lokalnych karbów geometrycznych zapewnia prawie równomierne wytężenie
materiału w zakresie sprężystym. Oszacowanie kształtu węzła jest po
stronie bezpiecznej w stosunku do nośności pasów. Potwierdzają to badania
przeprowadzone także w innych ośrodkach [23,63,64].
Kolejno zaproponowano metodykę kształtowania różnego
typu konstrukcji blachownicowych. Taki kształt w realnej konstrukcji musi być
korygowany ze względu na wymagania technologiczne oraz warunki pracy
konstrukcji. Wyniki przeprowadzonej weryfikacji obliczeniowej i doświadczalnej
potwierdziły fakt bezpiecznego oszacowania kształtów konstrukcji. Przy obciążeniach
cyklicznie zmiennych obserwowano prawie jednoczesne pojawienie i rozwijanie się
wielu pęknięć zmęczeniowych. Występowały one we wszystkich narożach płyt
czołowych i węzłach systemu płyt. Bardzo niewielkie bądź zerowe zmiany prędkości
propagacji pęknięć świadczyły o równomiernym stanie wytężenia w
modelach.
Opracowana spójna metoda określania mechanizmów
zniszczenia konstrukcji blachownicowych została dobrze potwierdzona doświadczalnie.
Dobra też jest zgodność przebiegów sił pokrytycznych (teoretycznej i
rzeczywistej).
Szeroka weryfikacja obliczeniowa i doświadczalna
przedstawiona w niniejszej pracy jak i w pracach innych autorów omawianych w
monografiach [13,15,23] potwierdziła praktyczną przydatność wstępnego kształtowania
elementów wg kryterium nośności granicznej. Metoda może być szeroko
stosowana przez inżynierów dla otrzymania racjonalnego kształtu elementu, który
kolejno powinien być analizowany różnymi metodami zależnie od rodzaju
materiału i charakteru pracy. W niniejszej pracy pokazano to przy kształtowaniu
węzłów i konstrukcji blachownicowych.
W pracy, na podstawie literatury, omówiono
teoretycznie i doświadczalnie możliwości oceny wpływu stanu początkowego
materiału na przebieg magazynowania energii podczas odkształcania plastycznego
metali. Stwierdzono, że tego typu badania nie wyszły poza fazę wstępną.
Przeprowadzono badania wpływu niejednorodnego stanu
początkowego wywołanego obróbką powierzchniową na przebieg magazynowania
energii podczas rozciągania próbek ze stali austenicznej, stali węglowej i
technicznie czystego tytanu. Stwierdzono, że obróbka powierzchniowa zmienia
przebieg tego procesu tylko w pewnym początkowym okresie rozciągania.
Zaproponowano opis matematyczny zdolności magazynowania energii w zależności
od energii dostarczanej do metalu podczas odkształcania plastycznego. Podano również
kryterium ilościowej oceny wpływu obróbki powierzchniowej na przebieg
magazynowania energii w metalu.
W pracy
niniejszej rozwiązaliśmy zadanie, którym zajmowała się przeszło 30 lat
temu Walentyna I. Daniłowska w publikacjach [1-3]. Stosując dynamiczną
teorię naprężeń cieplnych podała ona metodę rozwiązania
jednowymiarowego zadania rozchodzenia się zaburzeń termosprężystych w półprzestrzeni,
której cały brzeg został ogrzany impulsem promieniowania prostokątnym w
czasie. Skorzystaliśmy z jej sformułowania zagadnienia oraz częściowo z
metody rozwiązywania. Otrzymaliśmy jednak inny wynik niż ten, który podała
Daniłowska. W rozwiązaniu Daniłowskiej były pewne pomyłki oraz drobne
usterki w postaci błędów drukarskich. W pracy naszej podajemy postać
analityczną rozwiązania, która ma prostą interpretację fizyczną. Podajemy
również rozwiązania dla adiabatycznych i izotermicznych warunków brzegowych;
przeprowadzamy dyskusję otrzymanych rozwiązań. Podajemy wykresy dla wybranych
parametrów ośrodka. Ponadto rozważamy przypadek impulsu promieniowania o
dowolnym schodkowym kształcie czasowym.
Gdy przyczyną zjawiska termosprężystego jest prostokątny
w czasie impuls promieniowania, jakościowa analiza rozwiązania wykazuje, że
dla ustalonego przekroju półprzestrzeni temperatura i naprężenia są ciągle
na osi czasu, zaś pochodne czasowe tych pól mają punkty nieciągłości. Dla
impulsu o czasie trwania t*, skok pierwszej pochodnej czasowej pola
temperatury zachodzi w chwilach t = 0 i t = t* ; pochodna czasowa
pola naprężenia jest nieciągła w chwili t = t* + x/c1;
przy tym c1 oznacza szybkość fali dylatacyjnej.
W pracy
rozpatrywany jest turbozespół poddany wymuszeniu kinematycznemu wywołanemu
falami poprzecznymi. Przyjmujemy, że turbozespół jest posadowiony nie bezpośrednio
na fundamencie, lecz na warstwowym elemencie sprężystym. W rozważaniach przyjęto
model dyskretno-ciągły złożony z dwóch brył sztywnych, reprezentujących
odpowiednio turbozespół i fundament, i z segmentów sprężystych doznających
jedynie odkształceń ścinających. Każdy segment jest jednorodny i
izotropowy, lecz segmenty te mogą mieć różne własności mechaniczne. W
dyskusji zastosowano metodę falową, która wykorzystuje rozwiązania falowe równań
ruchu.
Obliczenia numeryczne wykonano
na modelu dwusegmentowego i modelu czterosegmentowego z naprzemiennymi własnościami
mechanicznymi segmentów. Wyznaczono przemieszczenia turbozespołów w zależności
od dwóch parametrów uwzględniających zróżnicowanie własności
mechanicznych segmentów.
W pracy
przedstawiono równania ruchu ośrodka transwersalnie izotropowego,
niejednorodnego w płaszczyźnie izotropii (płaski stan odkształcenia)
wykorzystując naprężeniowe równanie ruchu (rozdz. 3) i sformułowano problem
fal powierzchniowych typu Rayleigha. Udowodniono, że w przypadku propagacji
fali harmonicznej w czasie problem redukuje się do równania różniczkowego
zwyczajnego czwartego rzędu o zmiennych współczynnikach (3.30, 3.31), na
„funkcje naprężeń”, tj. amplitudę naprężeń normalnych wzdłuż głębokości
półprzestrzeni, która definiuje pozostałe amplitudy. Postać równania
(3.31) pozwala wyselekcjonować pięć przypadków szczególnych:
1. ciało transwersalne
izotropowe z „małą niejednorodnością”
(4.4);
2. ciało „słabo
anizotropowe”, niejednorodne (4.11);
3. ciało „słabo
anizotropowe” z „małą niejednorodnością” (4.12);
4. ciało transwersalnie
izotropowe, jednorodne (4.13);
5. ciało izotropowe
niejednorodne (4.19).
Pierwsze trzy przypadki przedstawiają równania
przybliżone a ostatnie dwa równania są dokładne dla odnośnych ośrodków.
Wykazano, że równania (4.19) lub (4.21-4.22) są identyczne z równaniami
otrzymanymi przez J.Ignaczaka w pracy [1]. Dalej zaprezentowano metodę rozwiązywania
wyprowadzonych równań (rozdz. 5) i rozpatrzono szczegółowo problem wg punktu
3 fali powierzchniowej w ciele „słabo anizotropowym” z „małą
niejednorodnością” zakładając monotoniczną zmianę modułów sprężystości
poprzecznej i stałe współczynniki Poissona oraz pewne ograniczenie na
stosunek modułów sprężystości.
Otrzymano rozwiązanie w
postaci zamkniętej (6.41, 6.43) i wyznaczono pozostałe amplitudy. Wyprowadzono
równanie dyspersji i jego aproksymację uzyskując zależność prędkości
fali Rayleigha CR od wszystkich parametrów charakteryzujących ośrodek
w funkcji wielkości Y,
gdzie Y
= s/e,
s - jest liczbą falową, e
- parametrem niejednorodności. Pewne wyniki numeryczne przedstawiono wykreślnie
i w tablicach.
W pracy
przeanalizowano zjawisko odbicia wiązki gaussowskiej od powierzchni granicznej
pomiędzy dwoma jednorodnymi ośrodkami dielektrycznymi. Wykazano jego
niespekularny charakter, objawiający się wyraźną zależnością pomiędzy
skończoną szerokością przekroju poprzecznego padającej wiązki a pewnymi
charakterystycznymi (niespekularnymi) efektami towarzyszącymi zjawisku odbicia.
Rozpatrzono przypadek wąskich wiązek Gaussa-Hermita modu podstawowego padających
z ośrodka optycznie gęstszego pod katami bliskimi kata krytycznego. Opracowano
ścisłą analityczną metodę analizy spektralnej pola będącego rozwiązaniem
zagadnienia liniowego, jak również numeryczną metodę (Monotonicznej Iteracji
Gaussowskiej) rozwiązania zagadnienia nieliniowego przy zewnętrznym hybrydowym
sprzężeniu zwrotnym.
Wykazano, że oprócz znanych
dotychczas geometrycznych deformacji wiązki odbitej istnieją również inne,
niezależne niespekularne efekty w amplitudzie i fazie wiązki. Wyznaczono -
amplitudowy i natężeniowy - współczynniki niespekularnego odbicia, jak również
wiążący je niespekularny współczynnik propagacji. Wykazano, w przybliżeniu
przyosiowym, zupełność opisu pola odbitego w języku niespekularnych
deformacji wiązki. Udowodniono występowanie zjawiska optycznej bistabilności
(OB) we wszystkich zdefiniowanych uprzednio niespekularnych efektach.
Przedyskutowano wpływ dyfrakcji i parametrów charakteryzujących układ
nieliniowy na zjawisko niespekularnej bistabilności i wskazano na potencjalne
możliwości jego zastosowań.
Praca dotyczy
problemów wyznaczania stref plastycznych w ciałach sprężysto - idealnie
plastycznych ze szczelinami. Analizowano nieograniczone ciało i półnieskończoną
szczelinę. Rozważania przeprowadzono dla antypłaskiego stanu odkształcenia.
Stosowano metodę funkcji zmiennej zespolonej oraz teorię równań całkowych z
osobliwym jądrem.
W rozdziale drugim podano podstawy matematyczne niezbędne
dla rozwiązania zagadnień brzegowych występujących w pracy.
Rozdział trzeci rozpoczyna przegląd przybliżonych
metod wyznaczania strefy plastycznej w wierzchołku szczeliny. Następnie sformułowano
równania problemu nie przyjmując stosowanych przez innych autorów założeń
upraszczających. Wyznaczono postać szeregu trygonometrycznego opisującego
kształt granicy strefy plastycznej. Udowodniono, że zadanie ze strefą
plastyczną w wierzchołku szczeliny można sprowadzić do sprężystego zadania
szczeliny na obciążonym otworze. Zauważono, że nieskończona długość
szczeliny prowadzi do niejednoznacznych rozwiązań. Niejednoznaczność ta
opisana jest za pomocą stałej, którą należy dobierać dla każdego problemu
oddzielnie.
W rozdziale czwartym podano trzy nowe rozwiązania
zagadnień z niesymetrycznymi obciążeniami dla ciała sprężysto -
plastycznego. Zaadaptowano metodę używaną w problemach ze swobodną
powierzchnią. Wyznaczono rozwiązania tych samych zadań dla ciała sprężystego
i dokonano porównań.
Rozdział piąty poświęcony jest konstruowaniu modeli
do wyznaczania stanu naprężeń w obszarach poza strefą plastyczną przy
wierzchołku szczeliny. Zaproponowano dwa modele: ciała ze szczeliną na obciążonym
otworze i ciała ze szczeliną obciążoną momentami skupionymi w jej wierzchołku.
Modele te mogą być wykorzystane w zagadnieniach wzajemnego oddziaływania
wielu szczelin.
W pracy opisaną
szybką ultradźwiękową metodę pomiaru współczynnika przewodzenia ciepła w
materiałach budowlanych.
Metoda ta opiera się na
wykrytej eksperymentalnie liniowej zależności między prędkością fali
ultradźwiękowej, a współczynnikiem przewodzenia ciepła. Ponadto spróbowano
naświetlić zagadnienie przewodzenia ciepła i propagacji fali ultradźwiękowej
w materiałach budowlanych.
W pracy omówiono
możliwości wykorzystania promieniowania słonecznego i ciepła
powierzchniowych warstw gruntu do ogrzewania budynków w warunkach klimatycznych
Polski. Przedstawiono wskazania dotyczące architektury, konstrukcji i systemów
ogrzewania budynków warunkujące efektywność wykorzystania energii ze źródeł
odnawialnych. Podano zalecenia dotyczące systemów biernego wykorzystania
energii słonecznej i propozycje systemów niekonwencjonalnego ogrzewania budynków
i przygotowania ciepłej wody użytkowej.
W siedmiu rozdziałach omówiono:
- dane dotyczące
promieniowania słonecznego oraz sposoby określania typowej pogody w różnych
przedziałach czasowych,
- kształtowanie otoczenia
budynku, zasady jego lokalizacji na działce oraz jego bryły i funkcji,
- bierne wykorzystywanie
energii słonecznej do ogrzewania,
- czynne wykorzystanie energii
słonecznej do ogrzewania i przygotowania ciepłej wody użytkowej,
- wykorzystanie ciepła
powierzchniowych warstw gruntu,
- instalacje grzewcze z
wykorzystaniem sprężarkowych pomp ciepła stosowane w budownictwie
mieszkaniowym,
- analizę zagranicznych rozwiązań
energooszczędnych budynków mieszkalnych.
Praca poświęcona
jest zagadnieniom dyskretnej optymalizacji sprężystych konstrukcji prętowych
przy uwzględnieniu warunków utraty stateczności. Problem optymalizacji sformułowany
został jako zadanie minimalizacji ciężaru prętów konstrukcji przy
ograniczeniach na naprężenia dopuszczalne i stateczność elementów oraz
stateczność globalną układu. Zmiennymi decyzyjnymi są pola i momenty bezwładności
przekrojów poprzecznych prętów, dobierane z dyskretnych, skończonych katalogów.
Zadanie optymalizacji rozwiązano przy wykorzystaniu metody przeglądu według
rosnących wartości funkcji celu. Rozważaniami objęto małowyniosłe układy
kratowe wykazujące zachowanie geometrycznie nieliniowe oraz regularne
konstrukcje ramowe przy założeniu małych przemieszczeń w stanie
przedkrytycznym.
W przykładach numerycznych poświęconych
optymalizacji konstrukcji kratowych zbadano wpływ sposobu przyjęcia stref
sztywności na dyskretne rozwiązania optymalne, dokonano porównania rozwiązań
ciągłych i dyskretnych oraz rozwiązań otrzymanych przy nieliniowej i
zlinearyzowanej analizie stateczności. Przedstawiono pewną metodę szacowania
przekrojów optymalnych i zbadano wpływ imperfekcji geometrii konstrukcji na
rezultat optymalizacji dyskretnej. Obciążenia krytyczne wyznaczono z warunku
minimum energii potencjalnej układu. W przykładach obliczeniowych dotyczących
optymalizacji regularnych konstrukcji prętowych porównano wyniki otrzymane
przy różnych katalogach przekrojów. Obciążenia krytyczne określano metodą
zakładania postaci utraty stateczności przy wykorzystaniu rachunku różnic
skończonych.
Rozważania
dotyczą stateczności kolumny hybrydowej (ciągłych segmentów sprężystych
połączonych przegubami) poddanej skupionemu obciążeniu cyrkulującemu, działającemu
na nieutwierdzony koniec kolumny. Zagadnienie stanowi uogólniony problem Beck`a
(ze względu na dyskretne przeguby), lub uogólniony problem Zieglera (ze względu
na odkształcalność ramion wahadła Zieglera). Niniejsza praca stanowi uzupełnienie
wcześniejszych badań autorów dotyczących konstrukcji złożonych z różnego
rodzaju segmentów, podpór, przegubów i węzłów z lokalną utratą sztywności
na kierunku działania siły tnącej. Uwzględnienie współczynnika śledzenia
pozwala ocenić wrażliwość konstrukcji w tym konstrukcji optymalnej (np. [4])
na charakter obciążenia śledzącego. Praca zawiera kilka przykładów analizy
numerycznej pozwalającej ocenić jakościowo badane zjawisko stabilizacji
konstrukcji pod działaniem obciążenia niekonserwatywnego.
W pracy podano
analityczne modele wyładowania w elementarnej komórce dyspleja plazmowego.
Przeanalizowano kolejne obszary wyładowania z elektrodami zasilanymi prądem
stałym. Porównano wyładowania zachodzące przy sterowaniu komórki prądem
stałym i prądem zmiennym. Podano układ równań opisujących rozkład prądu
elektronów i jonów w plazmie podczas wyładowania jarzeniowego. Przeprowadzano
analizę równań dla wyładowania sterowanego zmiennym napięciem wysokiej częstotliwości.
W pracy
przedstawiono oryginalne wyniki autora z zakresu zagadnień kontaktowych i
homogenizacji. Zagadnienia te badano przy pomocy metod wariacyjnych w powiązaniu
z metodami analizy wypukłej.
Rozpatrzone zagadnienia kontaktowe dzielą się na dwie
grupy. Pierwsza z nich obejmuje zagadnienia dualności przy uwzględnieniu
warunków Signoriniego z tarciem. Zbadano przypadek statyczny i kwasi-statyczny
dla ośrodka liniowo sprężystego będącego w kontakcie ze sztywnym podłożem,
jak i kontakt dwóch takich ciał. Przedstawiono również teorię dualności
dla niejawnych nierówności wariacyjnych oraz dla układu złożonego z
niejawnej nierówności wariacyjnej sprzężonej z nierównością wariacyjną.
Druga grupa zagadnień dotyczy rozszerzenia twierdzeń o nośności granicznej
na przypadek nieklasycznych warunków brzegowych, którymi są warunki
kontaktowe. Należą do nich: warunki Signoriniego bez tarcia i z tarciem oraz
warunki kontaktu z podłożem sztywno-idealnie plastycznym. Zaproponowano parę
zasad ekstremalnych w przypadku kontaktu z podłożem nieliniowo lepkim.
Zaproponowana teoria nośności granicznej uwzględniająca warunki brzegowe z
tarciem jest taka, że podejście kinematyczne jest zawsze sprzężone poprzez
normalne naprężenie kontaktowe.
Zakładając periodyczny rozkład szczelin i stosując
metodę epi-zbieżności rozpatrzono zagadnienie homogenizacji ośrodków i płyt
sprężystych przy uwzględnieniu warunków typu Signoriniego na szczelinach.
Zbadano modele efektywne i własności makroskopowych potencjałów sprężystych.
Oprócz homogenizacji bezpośredniej, w której punktem wyjścia jest funkcjonał
całkowitej energii potencjalnej, rozpatrzono homogenizację dualną i
wyprowadzono dopełniający potencjał makroskopowy. Przedstawiono rezultaty
dotyczącej samej epi-zbieżności. Uwzględniając tarcie na mikroszczelinach w
spękanym ośrodku liniowo sprężystym zbudowano modele efektywne w przypadku
statycznym i kwasi-statycznym. Zarówno dla zagadnień kontaktowych jak i w
przypadku homogenizacji przyjęto subróżniczkowe prawo tarcia, niekoniecznie
izotropowe. Ostatnia klas zagadnień dotyczy homogenizacji płyt
sprężysto- idealnie plastycznych z materiału Hencky-Nadaia-Illiuszyna.
Problem ten wiąże się ściśle z nośnością graniczną płyt idealnie
plastycznych. Zbudowano modele efektywne takich płyt. Jeśli część G1
brzegu płyty jest obciążona momentami zginającymi to oprócz
homogenizacji w obszarze płyty należy dodatkowo rozwiązać zadanie homogenizacji na tej części brzegu.
Omówiono postać modelu (równań różniczkowych) i własności
dynamiczne manipulatora bez układu regulacji oraz manipulatora pracującego w
układzie zamkniętym z analogowym sprzężeniem zwrotnym. Podano równania różniczkowe
dla trzech wariantów układu sterowania, m. in. dla układu z wbudowanym w pętli
sprzężenia analogowym modelem mechanizmu.
W wypadku zastosowania sterowania cyfrowego,
zrealizowanego za pomocą komputera ewentualnie jednego lub kilku mikroprocesorów,
przedstawione modele analogowe nie są w pełni adekwatne, ponieważ nie uwzględniają
wielu czynników mających wpływ na dynamikę układu. Chodzi tu o takie
czynniki, jak: dyskretyzacja i kwantyzacja sygnałów sterujących, wejściowych
i wyjściowych, opóźnienia czasowe w pętli sprzężenia zwrotnego, błędy
zaokrągleń wyników obliczeń numerycznych. Odpowiednim narzędziem badania
dynamiki układów ze sterowaniem cyfrowym jest natomiast symulacja komputerowa.
W pracy przedstawiono wyniki badań symulacyjnych
stabilności ruchu manipulatora o 2 stopniach swobody w zależności od częstotliwości
próbkowania sygnałów, czasu opóźnienia w pętli sprzężenia zwrotnego oraz
różnic między wartościami parametrów obiektu i parametrami modelu w pętli
sprzężenia zwrotnego.
W pracy sformułowano
warunki konieczne optymalności rozwiązań liniowego równania różniczkowego,
zaczynających się w pewnych obszarach przestrzeni stanu R3. Podano
sposób dekompozycji przestrzeni i uzyskania tych obszarów.
W niniejszej
pracy wyprowadzono ogólną postać relacji wariacyjnej przewodnictwa cieplnego
z uwzględnieniem sterowania polem temperatury. Przedstawiono także lagranżowskie
ujęcie tej relacji wraz z prostym przykładem.
W pracy
przedstawiono zastosowanie teorii równań różniczkowych z nieciągłą funkcją
do sterowania układem manipulatora. Dobór sterowania, w klasie funkcji nieciągłych,
zapewnia możliwość realizacji szerokiej klasy trajektorii, zgodnych z
trajektoriami wzorcowymi. Sterowanie jest nieciągłe wzdłuż pewnej
powierzchni. Celem sterowania jest realizacja rozwiązań poślizgowych pozostających
na zadanej powierzchni.
W pracy zbadano strukturę rozwiązania zagadnienia
dyfrakcji na półpłaszczyźnie impedancyjnej w otoczeniu krawędzi. Badane
rozwiązanie otrzymano metodą Wienera-Hopfa. Podano rozwinięcie asymptotyczne
w nieskończoności czynników faktoryzacji charakterystycznej funkcji problemu.
W oparciu o te rozwinięcia skonstruowano rozwinięcia asymptotyczne w otoczeniu
krawędzi prądu elektrycznego i magnetycznego na półpłaszczyźnie oraz
rozwinięcie asymptotyczne składowych pola elektrycznego i magnetycznego w
aperturze.
W pracy
przedstawiono wyniki liczbowe teorii nukleacji wakansyjnych mikroszczelin,
rozszerzonej na otoczenia linii zetknięcia się trzech ziaren. Wprowadzono nowe
kryterium mikropękania rozciąganego metalu, w którym zamiast prędkości
nukleacji występują nierównowagowe rozkłady agregatów wakansji.
Przeprowadzono porównanie wartości charakterystyk nukleacyjnych wynikających
z obu kryteriów, starego i nowego. Wykazano, że stosując pierwsze z tych
kryteriów decydująca w nukleacji globalnej jest nukleacja mikroszczelin trójściennych
tak, że pozostałe można na ogół pominąć. Natomiast z drugiego kryterium
wynika, że żaden z mechanizmów nukleacyjnych nie może być pominięty.
Dokonano
faktoryzacji dwóch funkcji posiadających cztery punkty rozgałęzienia na płaszczyźnie
zmiennej zespolonej. Otrzymane faktor-funkcje wyrażone są przy pomocy całek
typu Cauchy`ego. Każda z tych funkcji ma odpowiadające jej dwa punkty rozgałęzienia,
a poza tym jest regularna. Dla wybranych wartości parametrów uzyskane wyniki
zilustrowano przykładem numerycznym.
W oparciu o
teorię łańcuchów alfanumerycznych1 opracowano standardowy program
pozwalający na porządkowanie leksykograficzne wg. wskazanego alfabetu i wtórnie
wg. znaków diakrytycznych. Dla każdego języka, dla którego program ma być
stosowany, należy określić zbiór i porządek samodzielnych jednostek
alfabetycznych (liter, czasem dwuznaków, traktowanych jak oddzielne litery), a
także hierarchię znaków diakrytycznych (akcentów, znaków przegłosu,
iloczasu itp.). Przedyskutowano przykłady zasad porządkowania w kilku językach
europejskich oraz realizację programu w języku FoxBase.
W pracy porównano
wyniki automatycznej segmentacji fonetycznej tekstu
uzyskane w Zakładzie Fonetyki Akustycznej IPPT ze sposobami analizy
fonetycznej w procesie przetwarzania sygnału mowy przez człowieka.
Przeprowadzone testy psychofonetyczne z 25 osobową grupą słuchaczy pozwoliły
na podtrzymanie hipotezy, że w procesie percepcji nadchodząca informacja
akustyczna jest segmentowana dopiero na poziomie analizy fonologicznej. Analiza
automatyczna operująca jednostkami o podobnej funkcji językowej zakłada
wielosegmentalność niektórych fonemów - operuje jednostkami niższego rzędu.
Ustalenie liczby segmentów danej wypowiedzi w przetwarzaniu naturalnym zależy
w znacznym stopniu od świadomości bazy fonologicznej użytkownika języka.