Prace IPPT PAN z roku 1989

In this paper we consider the parametric identification of nonlinear vibrating systems subjected to the external and/or parametric random excitations. The datum for the identification is one trajectory of the state vector. The approximate model describing the system has the form of the multidimensional Ito differential equation. The maximum likelihood (ML) estimator results from the theory of Ito diffusion processes. We establish conditions assuring the consistency of the estimator for a class of nonlinear models.

Two example-cases are considered (Van der Pol and Duffing stochastic oscillators). The problems arising from the use of real or simulated data (instead of the model response) are taken into account. The analysis leads to the correction formulae for the estimator. Results of digital simulation off the parametric identification of the stochastic Duffing oscillators are presented.

KAZIMIERCZYK Piotr

ML Estimation for Stochastic Differential Systems; The Case of General Coefficients.

Warszawa 1989 s. 43.

Prace IPPT 6/1989.

The paper is devoted to the fundamentals of the maximum likelihood (ML) approach to the estimation of parameters entering the drift term of the Ito stochastic differential systems. The very general class of models is considered. The coordinates of both drift and diffusion terms are not supposed to satisfy the global Lipschitz condition, they may depend on the past of the solution process, the diffusion matrix may be degenerate. Such models admit solutions which are not necessarily Markovian, may be not ergodic and may explode in finite time. For this general class of systems we clarify the conditions ensuring the existence of likelihood function and present the systematic approach to the ML estimation. In particular, the estimation in a random instant of time is considered.

A few simple examples are given to illustrate some of the advantages of the methodology.

KAZIMIERCZYK Piotr

Optimal Experiment Design Vibrating Beam under Random Loading.

Warszawa 1989 s. 54.

Prace IPPT 7/1989.

The specific problems considered in this paper are tied up with the model of a beam vibrating due to the action of a stochastic loading. The object of interest is the choice of the measurement points. We consider criteria connected with some parametric identification tasks as well the „informational” criteria proposed in the literature in similar contexts. Considering this case-study we achieve three aims. Firstly, we prove that there is no hope for finding the universal criterion which could be used equally well in connection with all possible purposes of experiment - the criterion should always results from the particular purpose. This clarifies some misunderstandings which evolve in the literature in the context of the above mentioned „informational” criteria. Secondly, we show that the general, consistent methodology presented in the introductory sections is also really applicable one. In particular it can be employed effectively to the optimization of experiments concerning continuos mechanical systems (like beams, plates, shells) subjected to random loadings. Thirdly, we derive some observations which result from our case-study but should be accounted for other models as well. In particular, it concerns the influence of asymmetry of loading on the optimal positions of sensors and the influence of the quality of approximations (e.g. resulting from the use of finite Fourier series to represent the solution of the governing equation) on the exactness of the experiment design. At last the particular results concerning the beam model are also if interest, especially where the mean load, structural damping or intensity of load fluctuations to be identified based on the measurements of the transversal displacement of the beam.

KASPERKIEWICZ Janusz, SKARENDAHL Ake

Testing the Influence of Steel Fibre Parameters on Toughness and Cracking of Fibre Concrete.

Warszawa 1989 s. 55.

Prace IPPT 33/1989.

Eleven series of steel fibre reinforced concrete (SFRC) beams have been produced using 4 different types of metal fibres - one type of metallic glass fibres, and 3 types of steel fibres: hooked-end, enlarged ends, and indented. The beams of the cross-section depth ca 27 mm, and span 300 mm, have been loaded in thirds point loading to estimate limit of proportionality, modulus of rupture, and toughness indices 1(5) and 1(10). After fracture the bottom surfaces of the specimens have been studied for the number of visible cracks. The aim of the tests was to establish a rational procedure for testing properties and quality of SFRC-shotcrete. Analytical description of fibrous systems was tried. The tested methodologies can be recommended for evaluation of SFRC materials. Substantial effects of the fibre type on the fibre concrete mechanical properties have been obtained. Especially notable is the effect of reinforcement with amorphous metal fibres.

HOLNICKI-SZULC Jan

Damping of Vibration by Actively Controlled Initial Distortions.

Warszawa 1989 s. 32.

Prace IPPT 43/1989.

A concept for the artificial damping of free vibration by means of actively controlled initial distortions imposed on the structure is discussed. The method is demonstrated with several examples, and the numerical results show the considerable efficiency of the approach. Two formulations for active control are discussed: one simulates the natural damping properties of structures, whilst the other uses a more sophisticated (but faster damping process) model strategy of control.

NOWAK Zdzisław, STACHURSKI Andrzej

Global Optimization Approach to Material Functions Identification in Plastic Flow of Voided Media.

Warszawa 1989 s. 36.

Prace IPPT 47/1989.

The aim of this paper is to present an application of the global optimization method of Boender et al. to a material function identification in mechanical problems. These material functions are found in the evolution equation for a volume void fraction parameter describing nucleation and growth of microvoids in the flow of porous ductile solids and play an important role in proper constitutive modelling of postcritical behaviour and fracture. In the evolution equation a plastic strain controlled nucleation process is simulated and uniaxial tension deformation history is considered. In nonlinear regression, the minimization of the mean squares functional is assumed. The problem is treated directly as a global optimization one. The necessity of the use of a global optimization approach follows from the hypothesis that there can exist many local minima in the considered problem. The possibility of existing of many local minima is not usually taken into account. The global optimization method of Boender et al. was applied to minimize the mean squares functional. The results of numerical calculations presented in the paper proved the validity of the hypothesis about the existence of many local minima.

JASSEM Wiktor, VAN DOMMELEN Wim

Akcent języka polskiego w percepcji syntetycznego sygnału mowy.

Warszawa 1989 s. 30.

Prace IPPT 1/1989.

Wypowiedź wymówiono w trzech wersjach: z akcentem na (I) pierwszej, (II) drugiej oraz na (IV) czwartej sylabie. Korzystając z pakietu programów przetwarzania mowy wykonującego analizę i syntezę za pomocą predykcji liniowej, wymieniono wzajemnie w dwóch doświadczeniach odsłuchowych parametr częstotliwości podstawowej pierwotnych wypowiedzi. W dalszych testach uśredniano kilku metodami przebiegi F₀ oraz zastępowano je bądź przez szum, bądź przez stałą wartość częstotliwości podstawowej. Doświadczenia odsłuchowe przeprowadzono z grupą (1) studentów niemieckich, (2) studentów polskich oraz (3) polskich pracowników naukowych i naukowo-technicznych.

Słuchacze grupy (1), nie znający języka polskiego, ale specjalizujący się w fonetyce, lokalizowali akcent niemal dokładnie tak samo, jak ci słuchacze polscy, których reakcje były systematyczne. Decydujący wpływ na percepcję miejsca akcentu miał przebieg parametru F₀, a inne parametry umożliwiały w bardzo ograniczonym zakresie lokalizację akcentu, gdy parametr F₀ zastąpiono szumem. Zastąpienie zmiennej wartości F₀ przez wartość stałą uniemożliwiło prawie całkowicie identyfikację sylaby akcentowanej.

ROZWÓJ kierunków projektowania energooszczędnych budynków mieszkalnych.

Warszawa 1989 s. 285.

Prace IPPT 2/1989.

W pracy przedstawiono wybrane zagadnienia ochrony cieplnej budynków oraz wskazano nowe kierunki projektowania energooszczędnych budynków związane z wykorzystaniem niekonwencjonalnych źródeł energii.

W dziewięciu rozdziałach omówiono:

- odnawialne źródła energii i urządzenia służące do ich wykorzystywania,

- Podstawy opisu zjawisk wymiany ciepła przez przewodzenie, promieniowanie i konwekcję,

- wybrane zagadnienia techniczne występujące w projektowaniu budynków energooszczędnych,

- systemy pasywne i aktywne pozyskiwanie energii w budynkach mieszkalnych,

- zagadnienia izolowania budynków gruntem,

- zasady kształtowania zabudowy grupowej w aspekcie ochrony budynków przed nadmiernymi stratami ciepła,

- zasady projektowania energooszczędnych budynków mieszkalnych, ze szczególnym uwzględnieniem warunków polskich,

- elementy zintegrowanego projektowania budynków energooszczędnych.

Zebrano również obszerną bibliografię problemu.

WOJNO Włodzimierz

Rozwiązanie perturbacyjne dla lepkoplastycznego zbiornika kulistego obciążonego ciśnieniem wewnętrznym.

Warszawa 1989 s. 47.

W pracy przedstawiono rozwiązanie perturbacyjne dla ruchu grubościennego zbiornika kulistego z materiału lepkoplastycznego pod wpływem zmiennego w czasie ciśnienia wewnętrznego. Rozwiązanie otrzymano zmodyfikowaną metodą Linstedta-Poincare. Rozpatrzono szczegółowo ważny w zastosowaniach przypadek liniowo malejącego ciśnienia. Następnie zaproponowano koncepcję skorygowanego ze względu na wrażliwość na prędkość deformacji rozwiązania plastycznego. W końcu, na podstawie numerycznego przykładu wykazano praktyczną przydatność uzyskanych aproksymacji.

TURSKI Karol

Badanie granicy proporcjonalności przy obciążaniu i odciążaniu.

Warszawa 1989 s. 21.

Prace IPPT 4/1989.

Badano granicę proporcjonalności przy odciążaniu i powtórnym obciążaniu próbek mosiężnych odkształconych trwale przez rozciąganie i cykliczne obciążanie. Zauważono efekt lokalnego wzmocnienia występujący poza naprężeniem przy poprzedniej zmianie kierunku przyrostu naprężenia. Pokazano powierzchnie proporcjonalności dla tak zachowującego się materiału.

KAZIMIERCZYK Piotr

Identyfikacja parametrów pojazdów i wymuszeń w warunkach losowych.

Warszawa 1989 s. 45.

Prace IPPT 8/1989.

W niniejszej pracy rozważa się zadanie identyfikacji parametrów występujących w modelu opisującym zarówno pojazd drogowy jak i działające na pojazd stochastyczne wymuszenia zewnętrzne i parametryczne. Główny wynik pracy stanowi uogólnienie metodologii największej wiarygodności na przypadki, w których w nieliniowym modelu działają wymuszenia, o których nie zakłada się, że są gaussowskie ani białoszumowe. Pomimo tych uogólnień wskazujemy mocno zgodny estymator parametrów pojazdu oraz parametrów wymuszeń i fluktuacji, które nie są obserwowane. Dane stanowi tylko jedna (dostatecznie długa) obserwacja stanu układu mechanicznego.

Rozważono przykład dwu-masowego modelu pojazdu z suchym tarciem strukturalnym, nieliniowym elementem sprężystym, losową fluktuacją współczynnika tarcia i losowym wymuszeniem pochodzącym od drogi. Przykładowo rozważono równoczesną estymację sześciu parametrów na podstawie obserwacji dwu zmiennych opisujących ruch środków mas układu.

KOWALSKI S. F., MUSIELAK G.

Zagadnienie ruchu strefy przemian fazowych w materiałach suszonych.

Warszawa 1989 s. 26.

Prace IPPT 9/1989.

Praca stanowi przegląd znanych autorom modeli związanych z zagłębianiem się strefy przemian fazowych podczas suszenia zawilżonych materiałów kapilarno-porowatych. Przytacza się trzy eksperymentalne metody pomiaru ruchu frontu parowania w głąb materiału suszonego oraz cztery modele teoretyczne opisujące rozważany problem. Przedstawia się również metody rozwiązywania równań danych modeli. Dokonuje się krytycznej oceny zalet i wad poszczególnych modeli.

NOWAK Miron

Usprawnienie programów numerycznych w języku Pascal dla mikrokomputerów IBM XT/AT.

Warszawa 1989 s. 244.

Prace IPPT 10/1989.

Opisano metody usprawniania programów, polegające na zastosowaniu odpowiedniej techniki korzystania z pełnej pamięci mikrokomputera (bez ograniczeń na długość segmentu danych), połączonej z dynamiczną rezerwacją miejsca na tablice, oraz przyspieszaniu działania programów za pomocą wstawek (procedur) w języku asemblera, wykorzystujących własności koprocesora numerycznego. Rozpatrzono programy w językach MS-Pascal oraz Turbo-Pascal (wersje 3.0 i 4.0).

Przedstawiona w pracy metoda dynamicznej rezerwacji pamięci jest niezwykle prosta. Dzięki zdefiniowaniu odpowiednich typów zmiennych, możliwe jest odwoływanie się do elementów tablic za pomocą symboli o budowie A^[ i ]^[ j ] ( zamiast A[i, j]ºA[ i ] [ j ] w przypadku tablic deklarowanych w programie), przy czym długość poszczególnych wierszy tablic rezerwowanych dynamicznie nie musi być jednakowa (mogą to być np. tablice trójkątne), a czas dostępu do ich elementów jest nawet krótszy aniżeli w przypadku standardowym. Wszystkie programy przykładowe w pracy wykorzystują już w ten sposób gospodarowania pamięcią mikrokomputera.

Najwięcej uwagi poświęcono technice budowy procedur asemblerowych dla programów pascalowskich z uwzględnieniem i podkreśleniem różnic wynikających z własności różnych kompilatorów. Podano i opisano szczegółowo uniwersalne pakiety szybkich procedur dla działań na liczbach zespolonych oraz wykonywania podstawowych przekształceń elementarnych macierzy (iloczyny skalarne, przekształcenia Householdera, obroty, przestawienia i inne) w przypadku rzeczywistym i zespolonym.

Jako przykłady zastosowania opisanych metod usprawniania, zamieszczono przyspieszone wersje niektórych programów pascalowskich z algebry liniowej, opublikowanych wcześniej w wersji standardowej w Pracach IPPT nr 22/1986. Dotyczą one rozwiązywania układów równań liniowych (ze współczynnikami rzeczywistymi i zespolonymi), zagadnienia własnego symetrycznej macierzy rzeczywistej z dodatkowymi warunkami ortogonalności dla wektorów własnych i z zadaną macierzą metryczną, zagadnienia własnego niehermitowskiej macierzy z elementami zespolonymi z wyznaczeniem samych wartości własnych lub wartości oraz lewych i prawych wektorów własnych.

KUNERT Krzysztof A.

Struktura i własności chemicznie sieciowanego polietylenu i polipropylenu.

Warszawa 1989 s. 130.

Prace IPPT 11/1989.

W pracy badano metodami fizykomechanicznymi usieciowany nadtlenkami polski polietylen oraz po raz pierwszy sieciowany chinonem polipropylen.

W wyniku podjętych badań wykryto między innymi istnienie dwóch form fazy bezpostaciowej, co jest potwierdzeniem teorii W.A. Kargina o występowaniu w polimerach różnych form fazy bezpostaciowej. Stwierdzono też niespotykaną dotąd krystalizację usieciowanego polietylenu oraz powstawanie produktów fragmentacji podczas sieciowania i ich wpływ na własności fizykomechaniczne badanych polimerów. Stwierdzono również zależność badanych własności mechanicznych od amplitudy i czasu oddziaływań mechanicznych. Wykryto także ciekawą zależność ilości żelu od stężenia chinonu dla usieciowanego polipropylenu. Ustalono, że sieciowanie przekrojami polietylenu uzyskuje się usztywnienie strukturalne, występujące przy niektórych oddziaływaniach dynamicznych; uwidacznia się to między innymi podwyższeniem modułu zachowania G. Jednocześnie z usztywnieniem podczas sieciowania następuje uplastycznienie produktami fragmentacji, zaznaczające się obniżeniem modułu Younga. To ostatnie zjawisko dotyczy także usieciowanego polipropylenu. Ponadto stwierdzono, że mostki chinonowe sieciujące polipropylen dają plastyfikację strukturalną usieciowanego polipropylenu.

SAJKIEWICZ Paweł

Zmiany rozkładu orientacji kryształów polietylenu w procesie topnienia pod naprężeniem.

(Praca doktorska).

Warszawa 1989 s. 134.

Prace IPPT 12/1989.

W trakcie topnienia pod naprężeniem można spodziewać się zmian rozkładów orientacji pozostałych, niestopionych jeszcze kryształów. Zmiany te powinny być zależne od przykładanego naprężenia.

Stosując metodę szerokokątowej dyfrakcji promieniowania rentgenowskiego przeprowadzono badania postępu topnienia oraz zmian rozkładów orientacji krystalitów w trakcie topnienia zorientowanego polietylenu, w warunkach różnych więzów mechanicznych nakładanych na topione próbki. Zmiany rozkładów oceniano poprzez zmiany wartości czynnika orientacji f₁₁₀ i f₂₀₀ normalnych do płaszczyzn (110) i (200).

Uzyskane wyniki wskazują, że zmiany rozkładów orientacji krystalitów w trakcie topnienia pod naprężeniem zależą od naprężenia przykładanego do topionych próbek, a także od wyjściowego rozkładu orientacji kryształów. Na podstawie przeprowadzonych badań można sądzić, iż jest fizycznie uzasadnione wydzielanie z rozkładów orientacji krystalitów składowych o szerokim i wąskim rozkładzie orientacji i oddzielne analizowanie zmian dla każdej z nich. W przypadku składowej o wąskim rozkładzie orientacji, zawierającej naprężone łańcuchy, obserwuje się w pewnych warunkach przewidywane przez teorię zwężanie się rozkładów orientacji krystalitów wskutek selektywnego topnienia; mechanizm ten jest wynikiem istnienia zależności temperatury topnienia od orientacji kryształu. Wydaje się, że dla składowej o szerokim rozkładzie orientacji nie zachodzą zjawiska selektywnego topnienia. Jest to przypuszczalnie rezultatem tego, iż cząsteczki należące do składowej o szerokim rozkładzie orientacji są nienaprężone. Stwierdzono ponadto, że różny jest przebieg topnienia kryształów należących do obu składowych rozkładów orientacji. Kryształy składowej o szerokim rozkładzie orientacji przekształcają się bezpośrednio w fazę amorficzną, podczas gdy kryształy należące do składowej o wąskim rozkładzie orientacji tworzą pośrednią fazę o charakterze krystalicznym (faza heksagonalna).

GÓRKA Krzysztof

Edytor parametrów syntezy mowy dla syntetyzatora formantowego MEA 8000.

Warszawa 1989 s. 22.

Prace IPPT 13/1989.

Rozwój technologii mikroelektronicznej doprowadził do rozpowszechnienia scalonych układów realizujących syntezę mowy w oparciu o różne metody.

Metoda syntezy formantowej została zastosowana w scalonym syntetatorze MEA 8000 firmy Valvo.

Niniejsza praca jest opisem funkcjonalnym programu MeaEditor służącego do edycji parametrów syntezy dla właśnie tego syntetyzatora. Zawiera ona także podstawowe dane techniczne układu, zasadę działania oraz reguły sterowania.

DOMAGAłA Piotr

Redukcja parametrów LPC dla celów rozpoznawania segmentalnego mowy polskiej.

Warszawa 1989 s. 34.

Prace IPPT 14/1989.

Fragmenty sygnału mowy reprezentujące jednostki fonetyczne występujące w różnych otoczeniach kontekstowych poddano analizie LPC 14 rzędu. Zbiór wektorów zbudowano z 14 współczynników odbicia i wartości energii rezydualnej potraktowano jako punkty w 15-wymiarowej przestrzeni. Przestrzeń zredukowano do 9 wymiarów zachowując 90% własności przestrzeni pierwotnej, co jak stwierdzono metodami analizy dyskryminacyjnej, jest wielkością wystarczającą.

ŁOBACZ Piotra

Psychometryczne metody klasyfikacji elementów segmentalnych mowy.

Warszawa 1989 s. 31.

Prace IPPT 15/1989.

Przedstawiono dwie psychometryczne metody klasyfikacji zbioru polskich spółgłosek, wykorzystując wyniki eksperymentów percepcyjnych przeprowadzonych wcześniej (por. [8, 9]). Omówiono interpretowalność rezultatów testu odsłuchowego zawierającego 3276 bodźców za pomocą 5 metod hierarchicznego grupowania oraz zanalizowano klasyfikację spółgłosek na podstawie testu obejmującego 510 sygnałów przy użyciu metod wielowymiarowego skalowania. Wykazano, że interpretowalność uzyskanych klasyfikacji w hierarchicznym grupowaniu bardziej bezpośrednio odnosi się do parametrów akustycznych niż w wielowymiarowym skalowaniu. W tej ostatniej metodzie uzyskano złożone wymiary percepcyjne, których ostateczna interpretacja wymaga wszechstronnej wiedzy fonetycznej eksperymentatora.

SOSNOWSKI Włodzimierz, OLEJNIK Mirosław, ZACHARSKI Andrzej

Wstępna ocena stateczności płyt usztywnionych i ram przestrzennych w konstrukcjach okrętowych.

Warszawa 1989 s. 39.

Prace IPPT 16/1989.

Celem pracy jest przedstawienie programu numerycznego służącego do uproszczonej analizy stateczności płyt usztywnionych i ram przestrzennych spotykanych w konstrukcjach okrętowych. Stosujemy dwa podejścia: energetyczne, pozwalające określić warunki wyboczenia dla modelu ortotropowego płyt usztywnionych przy założonej z góry postaci utraty stateczności, oraz drugie, oparte na tzw. analizie zlinearyzownej stateczności początkowej, prowadzące do problemu n wartości własne, rozwiązywanego metodą iteracji podprzestrzeni. Ten drugi algorytm może być przydatny, jeśli dysponujemy komputerem o stosunkowo dużej pamięci i pozwala określić znacznie dokładniej obciążenie krytyczne i postać wyboczenia. Został on zastosowany do modelu ramowego konstrukcji.

Pracę zilustrowano przykładami obliczeń uwzględniającymi różne możliwe utraty stateczności.

Projekt jest wykonywany na zlecenie Polskiego Rejestru Statków i dlatego do pracy załączono instrukcję użytkowania programu numerycznego, wydruki danych i wyników.

KUBZDELA Henryk

Wstępna ocena reprezentacji sygnału mowy w formie ciągów wektorów dwubajtowych wyznaczonych na podstawie funkcji wagi widma.

Warszawa 1989 s. 20.

Prace IPPT 17/1989.

W ramach poszukiwań prostych form reprezentacji wypowiedzi wyrazów zbadano wstępnie trzy koncepcje. Łączy je wspólna cecha, którą jest dynamiczna redukcja widma oparta o zmodyfikowane pojęcie wagi widma. Przekształcenie redukcyjne polega na przewartościowaniu składowych widma wygładzonego zgodnie z przebiegiem pewnego zmiennego progu, określonego jako próg maskowania. Pierwsze dwie koncepcje charakteryzują się tym, że reprezentację wypowiedzi wyrazu stanowi obraz binarny o szerokości szesnastu punktów dwuwartościowych. Według pierwszej koncepcji obraz ten powstaje na podstawie dwóch kryteriów - pierwszego zwanego kryterium wypukłości obwiedni widma i drugiego określonego jako kryterium progu maskowania. Według drugiej koncepcji podstawę przy tworzeniu obrazu binarnego stanowi jedynie drugie kryterium. Badane obrazy wyrażone były przez ciąg wektorów dwubajtowych. Trzecia koncepcja zakłada jako reprezentację wypowiedzi wyrazu ciągi liczb wyrażających punkty założonego podziału widma wygładzonego, zredukowanego. Wstępną weryfikację pierwszych dwóch koncepcji przeprowadzono w drodze pomiarów odległości obrazów binarnych dziesięciu wypowiedzi dwoma głosami dwóch podobnych i popularnych w automatycznym rozpoznawaniu wyrazów jeden i siedem. W 24 seriach pomiarowych zbadano odległości obrazów dla różnych kombinacji głosowych i dla różnych wartości współczynnika wyznaczającego zmienny próg maskowania. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdza się wyższość reprezentacji tworzonej za pomocą jedynie kryterium progu maskowania. Obraz wypowiedzi według tego kryterium uzyskuje się łatwiej niż obrazy binarne stosowane w automatycznym rozpoznawaniu wyrazów za pomocą modelu ROWBIR [6]. Koncepcja reprezentacji wypowiedzi wyrazu w formie pary ciągów liczb wyrażających punkty założonego podziału widma nie spełniła oczekiwań. Okazało się, że ciągi takie nie wyrażają jednoznacznie wypowiedzi wyrazu i nie mogą pełnić roli jej reprezentacji w automatycznym rozpoznawaniu wyrazów.

GAJEWSKI Krzysztof, RADZISZEWSKI Bogusław

Badanie stabilności ruchu w przypadku rozmaitości punktów stałych.

Warszawa 1989 s. 22.

Prace IPPT 18/1989.

W pracy podano zastosowanie metody Lapunowa do badania stabilności ruchu układów nieholonomicznych z rozmaitościami położeń równowagi i układów z uderzeniami w przypadku występowania rozmaitości punktów stałych rekurencyjnych równań ewolucji i zaburzeń początkowych. Rozważania ogólne zilustrowano przykładami.

BURAK Dariusz, NASALSKI Wojciech

Optyczny czujnik odbiciowy - zasady działania i własności.

Warszawa 1989 s. 25.

Prace IPPT 19/1989.

Zasada działania odbiciowego czujnika optycznego opiera się na zmianie parametrów światła odbitego (natężenie i polaryzacja) pod wpływem zmian własności fizycznych ośrodka, w którym czujnik się znajduje (np. skład chemiczny, temperatura, ciśnienie itp.). W opisanym poniżej czujniku zmiana składu chemicznego otoczenia powoduje skokową zmianę natężenia światła, którą można rejestrować i transformować na inne wielkości w układzie wyjściowym. Zjawisko powierzchniowego rezonansu plazmowego, leżące u podstaw jego działania, pozwala uzyskać dokładność porównywalną z pomiarami elipsometrycznymi, które wykorzystują zjawisko zmiany polaryzacji światła przy odbiciu lub przejściu przez ośrodek.

MOŁDACH Joanna

O zagadnieniach wymiany i akumulacji ciepła w środowisku gruntowym.

Warszawa 1989 s. 24.

Prace IPPT 20/1989.

W pracy przedstawiono problemy związane z modelowaniem procesów wymiany ciepła w gruncie. Omówiono wpływ założeń upraszczających odnoszących się do struktury gruntu, infrastruktury naziemnej jak i podziemnej na jakość rozwiązania. Przedstawiono przykładowe rozwiązania analityczne dla zagadnień wymiany ciepła w idealnej przewodzącej półprzestrzeni z liniowymi poziomymi i pionowymi źródłami i upustami ciepła. Wykazano zasadność stosowania uproszczonych modeli analitycznych do jakościowej oraz wstępnej ilościowej analizy przedstawionych zjawisk.

MIKSA Marek

Siła nośna łożyska poprzecznego smarowanego cieczą o zmiennej lepkości z uwzględnieniem drgań skrętnych czopa.

Warszawa 1989 s. 31.

Prace IPPT 21/1989.

Rozpatrzono szczegółowo wpływ dodatkowych harmonicznych drgań skrętnych czopa ślizgowego łożyska poprzecznego, nałożonych na ustalony ruch czopa, na zmianę siły nośnej łożyska. Założono, że amplituda i częstość drgań są na tyle małe, że człony inercyjne w równaniach ruchu można zaniedbać. Wykazano, że gdy lepkość cieczy smarującej zmniejsza się wraz ze wzrostem prędkości ścinania, zmniejsza się również siła nośna łożyska w przypadku ruchu ustalonego oraz w większym stopniu w przypadku dodatkowych drgań skrętnych czopa.

DEMENKO Grażyna, PRUSZEWICZ Antoni, WIKA Teresa

Analiza periodyczności parametru F₀ u osób z zaburzeniami słuchu i mowy.

Warszawa 1989 s. 47.

Prace IPPT 22/1989.

W pracy przedstawiono metodę analizy zaburzeń zmienności parametru F₀ na podstawie akustycznych i klinicznych badań głosów z upośledzeniem słuchu i mowy. 15 pacjentów z całkowitym brakiem odczucia dźwięku, lub głębokim niedosłuchem (powyżej 70 dB) podzielono na 3 grupy: grupa I obejmowała osoby z wrodzonymi zaburzeniami słuchu, II - tych pacjentów, u których upośledzenie słuchu nastąpiło we wczesnym dzieciństwie (do 3 r.ż.), III - składała się z osób, u których utrata słuchu nastąpiła powyżej 15 r.ż. Przeprowadzono badania laryngologiczne, foniatryczne i stroboskopowe. W 10 przypadkach wykonano rentgenogramy tomograficzne w celu anatomicznej oceny krtani. Dla określenia stopnia ubytku słuchu zastosowano audiometrię tonalną na drodze powietrznej i kostnej. Badania akustyczne przeprowadzono na podstawie analizy materiału językowego składającego się z wypowiedzi izolowanych oraz tekstu czytanego. W celu scharakteryzowania stopnia i rodzaju zaburzeń periodyczności sygnału mowy u poszczególnych osób, obliczono następujące parametry: ( 1 ) wartość średnią częstotliwości podstawowej, ( 2 ) zakres zmienności F₀, ( 3 ) maksymalną zmianę długości okresu z cyklu na cykl, ( 4 ) średnią zmianę długości okresu z cyklu na cykl. Wyniki badań akustycznych wykazały zróżnicowanie stopnia i charakteru zaburzeń periodyczności w mowie badanych osób zależnie od stopnia głuchoty oraz wieku, w którym nastąpiła utrata słuchu. Ocena kliniczna i akustyczna badanych głosów wykazała wpływ charakteru upośledzenia narządu głosu na zmienność częstotliwości podstawowej.

Uzyskane wyniki zachęcają do dalszych badań i wykazują możliwość wykorzystania oceny zaburzeń periodyczności mowy w diagnostyce stanów patologicznych krtani.

JASSEM Wiktor, RICHTER Lutosława

Neutralizacja akustyczno-fonetycznej cechy dźwięczności w spółgłoskach polskich.

Warszawa 1989 s. 26.

Prace IPPT 23/1989.

W ostatnich latach ukazały się prace kwestionujące neutralizację dźwięczności obstruentów w wygłosie w kilku językach europejskich, m. in. w polskim. Automatyczne rozpoznawanie mowy i jej komputerowa synteza wymagają rozstrzygnięcia problemu w kontekście przyjętego w lingwistyce współczesnej opisu fonetycznego nieregionalnej polszczyzny oraz wynikających z tego opisu reguł fonotaktycznych i fonologicznych. Problem ma też niebłahy aspekt wersologiczny. Część eksperymentalna pracy jest odpowiedzią na artykuł Slowiaczek i Dinnsena (1989), budzący zastrzeżenia metodologiczne. Badania percepcyjne homonimów polskich oraz analiza statystyczna pomiarów wykonanych na materiale uzyskanym w warunkach bardziej naturalnych wykazała, że nie ma podstaw do odrzucenia ogólnie przyjętego opisu fonetycznego w zakresie neutralizacji obstruentów polskich.

RICHTER Lutosława

Opozycje wokaliczne w jednosylabowych wyrazach polskich.

Warszawa 1989 s. 23.

Prace IPPT 24/1989.

Opozycje samogłoskowe zbadano na materiale 4628 wyrazów jednosylabowych. Przeprowadzono podział całego materiału na klasy i podklasy, co umożliwiło ustalenie wszystkich par minimalnych i szeregów komutacyjnych występujących w zbiorze. Na podstawie uzyskanych danych liczbowych dokonano opisu struktur wyrazowych ze względu na ich budowę C/V oraz określono obciążenie poszczególnych opozycji samogłoskowych, w tym również opozycji wielokrotnych. W oparciu o dane języka angielskiego, dotyczące powyższych zagadnień, przeprowadzono porównanie pomiędzy językiem polskim i angielskim. Zwrócono uwagę na szczególny sposób wykorzystania w komunikacji językowej możliwości, jakie stwarza system leksykalny w zakresie posługiwania się różnymi typami wyrazowymi.

CIARKOWSKI Adam

Niejednolite i kwazi-jednolite rozwinięcia asymptotyczne pola elektromagnetycznego w ośrodku gęstszym optycznie.

Warszawa 1989 s. 19.

Prace IPPT 25/1989.

W ośrodku gęstszym optycznie znaleziono rozwinięcie asymptotyczne ścisłego rozwiązania zagadnienia dyfrakcji elektromagnetycznej fali płaskiej na przewodzącej półpłaszczyźnie, umieszczonej na granicy dwóch ośrodków dielektrycznych. Otrzymane najpierw rozwinięcie niejednolite zinterpretowano w terminach trzech różnych fal. Rozwinięcie to jest słuszne poza pewnymi otoczeniami krawędzi półpłaszczyzny i granic cienia fali załamanej i bocznej. Z kolei znaleziono dwa rozwinięcia kwazijednolite. Jedno z nich obowiązuje na granicy cienia fali załamanej, a drugie - na granicy cienia fali bocznej. Oba rozwinięcia przechodzą w rozwinięcie kwazijednolite z dala od wymienionych granic cienia.

CIARKOWSKI Adam

Jednostajna asymptotyka dla pola elektromagnetycznego w ośrodku rzadszym optycznie w zagadnieniu dyfrakcji na granicy ośrodków.

Warszawa 1989 s. 13.

Prace IPPT 26/1989.

Rozpatrzono zagadnienie dyfrakcji elektromagnetycznej fali płaskiej na przewodzącym ekranie, umieszczonym na granicy dwóch różnych ośrodków dielektrycznych. Znaleziono rozwinięcie asymptotyczne rozwiązania ścisłego tego zagadnienia w ośrodku rzadszym optycznie. Rozwinięcie to, wyrażone poprzez całki Fresnela, obowiązuje w całym rozważanym obszarze, za wyjątkiem małego otoczenia krawędzi ekranu. Zredukowano je następnie do rozwinięcia umożliwiającego interpretację fizyczną rozwiązania problemu. Ostatnie rozwinięcie jest niejednostajne - zawodzi ono na granicach cienia występujących w zagadnieniu fal.

FRĄCKOWIAK Jan K.

Charakterystyka pracy komórki wyładowawczej dyspleja plazmowego sterowanego prądem zmiennym.

Warszawa 1989 s. 32.

Prace IPPT 27/1989.

Opierając się na prostym schemacie zastępczym komórki wyładowawczej, przedstawiono wyczerpującą analizę funkcji VTC (Voltage Transfer Curve), która charakteryzuje pracę pojedynczej komórki. Przedyskutowano wnioski wynikające z różnych przebiegów krzywej VTC oraz przypadki szczególne. Omówiono metody eksperymentalnego wyznaczania punktów krzywej VTC, zwłaszcza punktów równowagi. Zaproponowano nową metodę wyznaczania przebiegu VTC na podstawie pomiaru czasów (albo liczby wyładowań), po których komórka dochodzi do stanu równowagi stabilnej. Zwrócono uwagę na możliwość skonstruowania matematycznego modelu krzywej VTC w oparciu o dane pomiarowe, a także na możliwość komputerowej symulacji pracy elementarnej komórki wyładowawczej dyspleja plazmowego sterowanego prądem zmiennym.

JABŁOŃSKI Tomasz

Analiza propagacji w stratnych strukturach światłowodowych przy użyciu metody IEEM.

Warszawa 1989 s. 11.

Prace IPPT 28/1989.

W pracy opisano adaptację metody IEEM [ 1 ] do wyznaczania wektorów pól i stałych propagacji zespolonych modów w stratnych dielektrycznych strukturach prowadzących. Zaprezentowano wyniki analizy jednej z takich struktur. Przedstawiono także rezultaty dotyczące badania własności dichroizmu w światłowodach jednomodowych.

JASSEM Wiktor, DEMENKO Grażyna

Zależność przebiegu parametru F₀ od długości frazy i dźwięczności segmentalnej.

Warszawa 1989 s. 48.

Prace IPPT 29/1989.

Literatura dotycząca intonacji, zorientowana lingwistycznie oraz fonetyczno-akustycznie, podaje zapisy zmian wysokości tonu w mowie, które są bądź wzajemnie nieporównywalne, bądź wręcz sprzeczne. Rozróżnić można zapisy subiektywne i obiektywne. Brak jest dotychczas określenia relacji między tymi dwoma podstawowymi rodzajami zapisu. Metody obiektywne zostały w literaturze przedmiotu sklasyfikowane. Natomiast metody subiektywne, bardzo zróżnicowane, podaje się w ogólnej klasyfikacji w niniejszej pracy. Frazy intonacyjne mogą się różnić pod wpływem wielu współdziałających czynników. Wybrano tutaj dwa źródła zmienności, wpływające na przebieg parametru F₀, a mianowicie (a) długość frazy oraz (b) binarną, segmentalną cechę dźwięczności/bezdźwięczności. Na materiale składającym się z dwóch serii fraz, z systematycznymi zmianami obu czynników, wymówionymi tak przez osoby wykształcone fonetycznie, jak i pozbawione takiego wykształcenia, wykazano, że przy zastosowaniu jednej z metod programowania dynamicznego można usunąć zmienność wynikającą z działania tak jednego, jak i drugiego czynnika. Umożliwia to wykrycie, w danym zakresie zmienności, inwariantów przebiegu F₀, umożliwiających identyfikację obiektywnych zapisów tego parametru, jako reprezentujących założone ich klasy. Uzyskane wyniki mają podstawowe znaczenie z jednej strony dla syntezy mowy polskiej z reguł, a z drugiej dla automatycznego rozpoznawania i klasyfikacji przebiegów parametru F₀.

JĘDRZEJUK Hanna

Właściwości czynników roboczych pomp ciepła.

Warszawa 1989 s. 67.

Prace IPPT 30/1989.

W pracy przedstawiono informacje na temat właściwości czynników roboczych w aspekcie ich wykorzystania przy formułowaniu zagadnienia optymalizacji wielokryterialnej systemów ogrzewania z pompami ciepła. Omówiono podział czynników ze względu na pochodzenie i skład chemiczny, a także ich właściwości ze szczególnym uwzględnieniem właściwości fizjologicznych oraz stopnia oddziaływania na środowisko.

ZAWISTOWSKI Jacek

Zastosowanie metody singularnej perturbacji do opisu solitonów Langmuira w plazmie.

Warszawa 1989 s. 15.

Prace IPPT 31/1989.

W jednowymiarowym modelu plazmy bez pola magnetycznego wyprowadzono metodą wielu skal nieliniowe równanie Schrödingera /NLS/ opisujące obwiedniowe fale solitonowe. Analizę wyrazów sekularnych, prowadzących do równania NLS, przeprowadzono metodą funkcji Greena.

MIASTKOWSKI Józef, SKROCKI Henryk

Analiza wytrzymałościowa udarowo rozciąganych płaskich elementów z karbami kątowymi.

Warszawa 1989 s. 16.

Prace IPPT 32/1989.

W oparciu o kompletne rozwiązania nośności granicznej rozciąganych elementów z karbami w płaskim stanie odkształcenia przeprowadzono analizę wytrzymałościową prętów z nacięciami kątowymi w udarowym rozciąganiu. Stwierdzono, że teoretycznie określona szerokość elementu poza karbem oraz odległość między nacięciami w elementach z wieloma karbami są wielkościami optymalnymi w warunkach udarowego rozciągania.

HIEN T. D., HUNG H. X., KLEIBER Michał

Analiza stateczności konstrukcji w systemie POLSAP.

Warszawa 1989 s. 70.

Prace IPPT 34/1989.

W pracy przedstawiono implementację komputerową i algorytmy analizy stateczności globalnej metodami elementów skończonych w systemie POLSAP. Liczne przykłady i wnioski dotyczą modelowania problemu i możliwości bezpośredniego wykorzystywania programu POLSAP w projektowaniu.

TRĄMPCZYŃSKI Wiesław, SZLAGOWSKI Jan

Automatyzacja pracy maszyn budowlanych; stan i kierunki rozwoju.

Warszawa 1989 s. 27.

Prace IPPT 35/1989.

W pracy omówiono stan automatyzacji i robotyzacji maszyn budowlanych, na przykładzie koparek hydraulicznych, uwzględniając zarówno osiągnięcia światowe jak i krajowe. Szczególną uwagę zwrócono na stosowane rozwiązania napędów hydraulicznych oraz elektronizację maszyn. Przeprowadzona analiza oraz obserwacja aktualnych kierunków rozwoju jest podstawą przewidywania rozwoju tych urządzeń w najbliższym czasie.

SADOWSKI Tomasz

Propozycja prostego modelu konstytutywnego dla polikrystalicznej ceramiki osłabionej układem pęknięć międzyziarnowych.

Warszawa 1989 s. 25.

Prace IPPT 36/1989.

W pracy przedstawiono propozycję opisu procesu uszkadzania się polikrystalicznego materiału ceramicznego typy MgO, poddanego stanowi jednoosiowego rozciągania. Przyjęto, że o zniszczeniu materiału decyduje przede wszystkim propagacja międzyziarnowych pęknięć typu Zenera-Stroha. Rozwój ten powoduje nieodwracalne zmiany w mesostrukturze krystalicznej. Rozpatrując wszystkie fazy rozwoju defektów na granicach ziaren wyznaczono dla poszczególnych poziomów obciążenia stanu odkształcenia odpowiadające: deformacjom sprężystym materiału, deformacjom plastycznym oraz deformacjom związanym z otwieraniem się pęknięć, uzyskując jako efekt końcowy relację makronaprężenie - makroodkształcenie.

Wprowadzono wiele upraszczających założeń, aby wykorzystać w rozważaniach istniejące analityczne formy rozwiązań szczegółowych, spełniając przy tym podstawowe cechy fizyczne zjawiska. W ten sposób prezentowany model mesomechaniczny stanowi aproksymację rzeczywistego procesu fizycznego zachodzącego w trakcie deformacji ceramiki MgO.

ATAMANIUK Barbara

Kinetyczny opis formowania się jonowo-akustycznych warstw podwójnych.

Warszawa 1989 s. 11.

Prace IPPT 37/1989.

W pracy wyprowadzone zostały z układu równań Własowa - Poissona równania opisujące proces formowania się w plazmie słabej warstwy podwójnej. W opisie uwzględniony został wpływ elektronów z otoczenia obszaru rezonansowego. Pokazano zgodność otrzymanych równań / bez uwzględniania wpływu elektronów rezonansowych na strukturę warstwy/ z rezultatami otrzymanymi wcześniej dla modelu płynowego przez Chanteura i innych.

PILECKI Szymon KOPANIA P.

Stanowisko badawcze do pomiaru stałych sprężystości tarcia wewnętrznego ciał stałych; elastometr rezonansowy.

Warszawa 1989 s. 42.

Prace IPPT 39/1989.

Praca dotyczy zautomatyzowanego i skomputeryzowanego stanowiska pomiarowego, które umożliwia wyznaczenie stałej Poissona, modułu Younga i tarcia wewnętrznego ciał stałych. Na wstępie przedstawiono teoretyczne podstawy i zasadę działania stanowiska, czyli opis metody rezonansu akustycznego, zastosowanej do płyty kołowej podpartej w trzech punktach węzłowych drgań. W części tej podano również podstawowe zależności teoretyczne oraz metodę postępowania, która doprowadziła do opracowania numerycznych obliczeń stałych sprężystości i tarcia wewnętrznego (rozdz. 1).

Rozdział 2 i 3 zawiera historię budowy stanowiska oraz informacje o sukcesywnie wprowadzanych poprawkach i udoskonaleniach, które zapewniły powstanie prototypu o dobrych własnościach metrologicznych oraz dużej niezawodności działania.

Opisano układy elektroniczne elastometru rezonansowego, wykonane w Zakładzie Akustyki Fizycznej IPPT, zamieszczono schematy ideowe poszczególnych modułów wraz z opisem ich działania. Część elektroniczna stanowiska zawiera również układy wykonane w wyspecjalizowanych firmach, układów tych jednak nie opisywano dokładnie, omówiono jedynie ich przeróbki, które były konieczne, aby zapewnić poprawne współdziałanie z pozostałymi modułami stanowiska.

W rozdziale 6 krótko omówiono przebieg procesu pomiarowego, przedstawiając algorytm działań, według którego napisano oprogramowanie sterujące pomiarami, wyprowadzaniem wyników oraz czuwające nad całością cyklu pomiarowego.

Kolejny rozdział 7 zawiera pewne podsumowanie dotyczące charakterystycznych cech oraz najważniejszych zalet wynikających z zastosowania metody rezonansowej do tego typu pomiarów.

Ze względu na dużą złożoność stanowiska w rozdziale 8 przedstawiono instrukcję jego obsługi, uwzględniającą przygotowanie i instalowanie próbek, czynności związane z uzyskaniem odpowiedniej próżni, przebiegiem pomiarów i utrwaleniem ich wyników.

W zakończeniu pracy podano podstawowe dane techniczne, jakimi charakteryzują się trzy główne zespoły stanowiska.

TURSKI Andrzej J.

Model zorzowej warstwy podwójnej uwzględniający drgania i przejście do chaosu. Cz. I.

Warszawa 1989 s. 29.

Prace IPPT 38/1989.

Rozważono model warstwy podwójnej sterowanej stałym prądem elektrycznym, który jest parametrem regulacyjnym. Uwzględniając nieliniową przewodność warstwy w układzie elektrycznego obwodu o stałych skupionych uzyskuje się samowzbudzenie o częstości określonej parametrami obwodu. Następnie, dla zmiennej składowej prądowej układ jest symulowany przez obwód elektryczny z nieliniową pojemnością, która odpowiada warstwie podwójnej.

Przedstawiono analizę jakościową przejścia do chaosu zgodną z eksperymentem wyładowań w gazie lampy spektralnej.

SIEMASZKO Andrzej

Wrażliwość nośności przystosowania konstrukcji optymalnych na nieliniowe efekty geometryczne.

Warszawa 1989 s. 28.

Prace IPPT 40/1989.

W pracy zaproponowano metodę analizy wrażliwości nośności przystosowania się na nieliniowe efekty geometryczne oraz imperfekcje. Polega ona na budowie zredukowanej powierzchni przystosowania, będącej zbiorem rozwiązań zagadnień nośności przystosowania odniesionych do dopuszczalnych konfiguracji odkształconych określonych w przestrzeni parametrów decyzyjnych.

Na przykładach ram wykazano, że w przypadku występowania destabilizujących nieliniowych efektów geometrycznych i przy określonych wartościach imperfekcji, klasyczna optymalizacja traci swój sens, gdyż może powodować zdecydowane pogorszenie pracy konstrukcji podczas przystosowywania się.

GRZĘDZIŃSKI Janusz

Animacja drgań konstrukcji przestrzennej na komputerze IBM PC.

Warszawa 1989 s. 50.

Prace IPPT 41/1989.

W pracy opisano sposób tworzenia obrazu animowanego na ekranie mikrokomputera. Szczegółowo przedstawiono przykładowy algorytm eliminacji z obrazu linii zasłoniętych wraz z programem napisanym w języku Turbo Pascal 4(5).

DZIARNOWSKI Zbigniew, KRZEMIŃSKI Jerzy

Oszacowania liczbowe nukleacji mikroszczelin na granicach ziaren dla modelu jedno oraz dwusoczewkowego.

Warszawa 1989 s. 57.

Prace IPPT 42/1989.

Praca zawiera oszacowania liczbowe wynikające z wakansyjnej teorii nukleacji mikroszczelin w jednoosiowo rozciąganych metalach. Przeprowadzono porównanie modelu mikroszczeliny dwusoczewkowej z modelem jednosoczewkowym oraz przeanalizowano wpływ kształtu i wymiaru ziaren na charakterystyki nukleacyjne. Ponadto zbadano wpływ kąta zwilżenia e na odkształcenie krytyczne metali.

MARKS Wojciech, TROCHYMIAK Wojciech

Wybór układu cięgien sprężających w belkach hiperstatycznych jako zadanie programowania liniowego całkowitoliczbowego.

Warszawa 1989 s. 18.

Prace IPPT 44/1989.

W pracy przedstawiono metodę optymalizacji cięgien sprężających w belkach ciągłych poddanych wielu stanom obciążeń. Jako kryterium optymalizacji przyjęto minimum objętości stali sprężającej. Założono wiele możliwych tras cięgien sprężających, dopuszczalnych ze względów konstrukcyjnych. Poszukiwano takiej liczby kabli na poszczególnych trasach, aby funkcja celu osiągnęła minimum. Do poszukiwania optymalnego układu tras cięgien zastosowano metodę optymalizacji liniowej całkowitoliczbowej. Skorzystano z pakietu procedur MPSX (Mathematical Programing System Extended) firmy IBM. Rozważania zilustrowano przykładem liczbowym.

SZCZEPIŃSKI Wojciech

Analiza dokładności ustawiania kątów orientacji końcówki roboczej manipulatorów.

Warszawa 1989 s. 41.

Prace IPPT 45/1989.

Orientację osi końcówki roboczej manipulatora określają trzy kąty w przestrzeni. Odchylenie od nominalnej orientacji chwytaka przedstawia się w postaci promienia wektora w prostokątnym układzie współrzędnych, w którym na każdej osi odkłada się błąd ustawienia poszczególnych kątów orientacji.

Jeśli błąd ustawienia każdej z par kinematycznych manipulatora zawiera się w pewnych dopuszczalnych granicach (tolerancjach ustawienia), to końce wszystkich możliwych wektorów odchylenia orientacji w tej przestrzeni będą znajdowały się wewnątrz lub na powierzchni pewnego wielościanu, który określano jako wielościan tolerancyjny dokładności orientacji. Wyprowadzono równania płaszczyzn ograniczających ten wielościan. Metodykę postępowania przy wyznaczaniu wielościanów tolerancyjnych pokazano na kilku przykładach szczegółowych.

KACZMAREK Mariusz

Dyskusja oddziaływań dynamicznych w różnych modelach nierozpuszczalnych mieszanin dwufazowych z wewnętrzną strukturą.

Warszawa 1989 s. 23.

Prace IPPT 46/1989.

W pracy dyskutuje się problem sił oddziaływania dynamicznego, które wprowadza się do makrokontynualnego opisu ośrodka dwufazowego celem określenia oddziaływań siłowych w nieustalonym ruchu składników. W szczegółach rozważa się następujące kwestie:

1. Wybór czynników, od których oddziaływania mają zalegać,

2. Określenie postaci tych oddziaływań,

3. Wymagania, które oddziaływania powinny spełniać,

W rozważaniach wzięto pod uwagę wyniki trzech zasadniczych sposobów wprowadzania oddziaływań dynamicznych: metody wykorzystującej teorię związków konstytutywnych,

metody wariacyjnej i metody uogólniającej rozwiązania dla opływu cząstek.

Przeprowadzona analiza pozwoliła wskazać na zasadnicze cechy poszczególnych metod wprowadzania oddziaływań dynamicznych i dała podstawy dla stwierdzenia potrzeby wszechstronnego podejścia do opisu sprężeń, polegającego na wykorzystaniu możliwości różnych metod badawczych.