Prace IPPT PAN z roku 1981

Przedstawione opracowanie zawiera jedynie szkic nieliniowej teorii prętów zakrzywionych i z konieczności - ze względu na początkowy etap badań w tej dziedzinie - pominięto w nim wiele podstawowych elementów. Wydaje się jednak, że opublikowanie podstawowych założeń teorii może się przyczynić do udoskonalenia modelu. Autor będzie wdzięczny za wszelkie sugestie w tej sprawie. Przedstawiony problem, ze względu na jego znaczenie praktyczne /np. w projektowaniu sprężyn różnych kształtów, układów kompensacyjnych itp./ wart jest poświeceniu mu większej uwagi, niż to miało miejsce.

KUBIK Józef

Mechanika silnie odkształconych ośrodków o anizotropowej przepuszczalności.

(Praca habilitacyjna).

Warszawa 1981 s. 72.

Prace IPPT 29/1981.

Niniejsza praca ma na celu sformułowanie możliwie ogólnej nieliniowej teorii ośrodka dwufazowego umożliwiającej analizę wpływu struktury szkieletu na zachodzące w czasie deformacji zjawiska jak również występujących w teorii sprzężeń. Cel ten uzyskuje się na drodze konsekwentnie stosowanych zasad mechaniki kontinuum przy opisie kinematyki i dyskusji równań bilansowych oraz formułowania związków konstytutywnych.

W rozważaniach przyjęto, że rodzaj deformacji ośrodka określony jest deformacją szkieletu, który każdorazowo wyznacza kształt obszaru zajmowanego przez ośrodek. Pozwoliło to na posługiwanie się przy opisie wielkościami dostępnymi do pomiaru.

Przy formułowaniu równań konstytutywnych wykorzystano twierdzenia o reprezentacji izotropowych funkcji tensorowych o argumentach tensorowych. Umożliwia to ustalenie najbardziej ogólnej postaci funkcji konstytutywnych dla przyjętych argumentów. Jest to postać dogodna do oceny jakości i rzędu występujących w teorii sprzężeń a także jest odpowiednim punktem wyjścia do uzyskania teorii zlinearyzowanej.

Otrzymane wyniki odnoszone są do teorii znanych z podkreśleniem występujących różnic jakościowych.

W rozważaniach pomija się efekty termiczne jak również możliwość aktywności chemicznej składników ośrodka.

Niniejsze opracowanie wykorzystuje badania własne autora w tym zakresie [42-45] a także wyniki dotychczas niepublikowane.

GAMBIN Wiktor

Technika jednego kroku w analizie sprężysto - plastycznej metodą elementów skończonych.

Warszawa 1981 s. 18.

Prace IPPT 1/1981.

BASISTA Michał

Dolna ocena nośności granicznej ośrodków plastycznie anizotropowych w płaskim stanie odkształcenia.

Warszawa 1981 s. 29.

Prace IPPT 2/1981.

Analizowana metoda statystyczna, znana z teorii ośrodków izotropowych, może być także stosowana, gdy materiał jest anizotropowy. Anizotropia pierwotna, która odzwierciedla się w warunku plastyczności wpływa na wartość granicy plastyczności w zależności od kierunku, zmienia rozkład naprężeń w zadanej konstrukcji, wywołuje inne niż w izotropii - własności linii nieciągłości naprężeń. W rezultacie, zmienia się geometria układów statycznie dopuszczalnych pól naprężeń w porównaniu z przypadkiem izotropowym. Zasady dotyczące konstruowania tych układów przedstawiono w rozdziałach 4 i 5. W konkretnych zagadnieniach inżynierskich wpływ anizotropii powoduje trudności rachunkowe przy rozwiązywaniu równań, jednakże są to równania algebraiczne i zbudowane odpowiedniego programu numerycznego nie powinno przedstawiać trudności.

LAPRUS Włodzimierz

Metoda fal biegnących dla równań quasi - liniowych dyspersywnych.

Warszawa 1981 s. 16.

Prace IPPT 3/1981.

JASKORZYŃSKA - DZIECIASZEK Bożena

Dyfrakcja fali płaskiej na półpłaszczyźnie położonej na granicy dwóch ośrodków anizotropowych.

Warszawa 1981 s. 37.

Przedstawiono ścisłe rozwiązanie następującego problemu dyfrakcyjnego: w płaszczyźnie x = 0 rozdzielającej dwa różne ośrodki jednoosiowo anizotropowe umieszczona została doskonale przewodząca półpłaszczyzna /ekran/. Oś anizotropii obu ośrodków skierowana jest prostopadle do ekranu. Dopuszcza się niewielkie straty w obu ośrodkach. Od strony x < 0 nadbiega elektromagnetyczna fala płaska typu TM, której zależność od czasu przyjęto w postaci czynnika e^-
iwt. Na kierunek propagacji tej fali nie nałożono żadnych ograniczeń. W ogólności jej wektor falowy skierowany jest skośnie do płaszczyzny z = 0. Dopuszczenie skośnego padania powoduje, że problem staje się trójwymiarowy i istotnie wektorowy, tzn. nie można wyrazić jego rozwiązania przy pomocy jednej funkcji skalarnej spełniającej równanie różniczkowe drugiego rzędu.

Przedstawione tu wyniki są uogólnieniem wyników otrzymanych w pracy [1], gdzie rozwiązano analogiczny problem dyfrakcyjny dla przypadku, gdy dolny ośrodek ( x < 0) jest izotropowy.

PŁATKOWSKI Tadeusz

Struktura fali uderzeniowej w mieszaninach gazów jednoatomowych i dwuatomowych z rotacyjnymi stopniami swobody.

Warszawa 1981 s. 126.

Prace IPPT 7/1981.

Celem pracy jest jakościowe zbadanie fali uderzeniowej w dwuskładnikowych mieszaninach gazów jednoatomowych i w mieszaninach gazu jednoatomowego i dwuatomowego z rotacyjnymi stopniami swobody oraz zbadanie wpływu różnych parametrów fizycznych na charakter struktury fali w takich mieszaninach.

Praca składa się z wstępu, pięciu rozdziałów, dodatków i spisu literatury. W rozdziale I podano ogólną charakterystykę problemu, dokonano przeglądu literatury i przedstawiono aparat pojęciowy używany w dalszych rozdziałach. W rozdziale II zaproponowano metody wyznaczania nieznanych parametrów w równaniach modelowych opisujących fale uderzeniowe w badanych mieszaninach, ze szczególnym uwzględnieniem mieszanin o bardzo zróżnicowanych masach atomowych składników. W rozdziale III przedstawiono metodę rozwiązywania uzyskanego układu równań modelowych, opisującego fale uderzeniowe w mieszaninach gazów jednoatomowych. Przedyskutowano zastosowanie rozszerzonego postulatu Mott - Smitha do rozwiązywania równań na fale uderzeniowe w mieszaninach gazów jednoatomowych. Zbadano analitycznie strukturę osobliwości uzyskiwanych układów równań różniczkowych. W rozdziale IV przeanalizowano przypadek, gdy jeden ze składników mieszaniny jest gazem dwuatomowym i są wzbudzone rotacyjne stopnie swobody. Zaproponowano modelowy układ równań do opisu fal uderzeniowych w takich mieszaninach, oraz metody rozwiązywania tego układu. Metody te są uogólnieniem metody użytej w przypadku mieszaniny gazów jednoatomowych.

W rozdziale IV przedyskutowano także struktury osobliwości uzyskanych układów równań różniczkowych w zależności od wymiaru związanych z nimi przestrzeni fazowych, a także metodę minimalizację błędu popełnianego przy wyborze określonego układu momentów.

W rozdziale uzyskane w poprzednich rozdziałach równania różniczkowe rozwiązano numerycznie, otrzymując funkcje rozkładu gazów w mieszaninie. Obliczając następnie odpowiednie momenty znalezionych w ten sposób funkcji rozkładu otrzymano następnie przebieg zmian wielkości makroskopowych opisujących mieszaninę gazów, w których rozchodzi się fala uderzeniowa. Uzyskano struktury fali uderzeniowej w całym zakresie stosunku gęstości liczbowych i mas atomowych składników mieszaniny. Szczególną uwagę zwrócono na mieszaniny gazów o bardzo zróżnicowanych masach atomowych składników. Wyniki porównano z eksperymentami i dotychczasowymi pracami teoretycznymi. Dokonano także porównania struktur fali w mieszaninach gazów jednoatomowych i dwuatomowych. Przedyskutowano wpływ rotacyjnego stopnia swobody na różne makroskopowe charakterystyki mieszaniny, przez którą przechodzi fala uderzeniowa. W granicznym przypadku fali uderzeniowej w pojedynczym gazie dwuatomowym otrzymano przebieg gęstości i temperatur N₂ i H₂, uzyskując dobrą zgodność z doświadczeniem.

KUDREWICZ Halina, PRZEŹDZIECKI Stanisław

Dyfrakcja fali płaskiej na półpłaszczyźnie impedancyjnej - Analiza rozwiązania w zależności od impedancji półpłaszczyzny.

Warszawa1981 s. 47.

Prace IPPT 8/1981.

Praca dotyczy głównie analizy rozwiązania problemu dyfrakcji fali płaskiej na półpłaszczyźnie impedancyjnej ze względu na parametr h będący impedancją półpłaszczyzny,a w szczególności zbadania fal powierzchniowych mogących propagować się wzdłuż półpłaszczyzny. Zagadnienie dyfrakcji dla takich wartości h , dla których nie występuje fala powierzchniowa zostało rozwiązane w 1952 roku przez T. B. A. Seniora [1].

Poniżej zbadano dla jakich wartości parametru h istnieje fala powierzchniowa, a następnie przedłużono analitycznie rozwiązanie Seniora dla tych wartości h . Dla impedancji pasywnej i podtrzymującej falę powierzchniową przedłużenie otrzymuje się z tego samego wzoru Seniora. Dla impedancji aktywnej i podtrzymującej falę powierzchniową przedłużenie uzyskuje się przez zmianę konturu całkowania w rozwiązaniu Seniora i inne sfaktoryzowanie funkcji występującej w równaniach Wienera-Hopfa, co jest możliwe ze względu na to, że faktoryzowana funkcja ma zera. Metodą odwzorowań konforemnych przyporządkowano każdemu h biegun funkcji podcałkowej w rozwiązaniu wyrażonym przez transformację Fouriera i zbadano kiedy ten biegun ujawni się w postaci residuum /dającym falę powierzchniową/ w rozwinięciu asymptotycznym całki.

NGUYEN Van Gia

Rozwiązanie równania dyfuzji zawiesiny cząsteczek w kanale.

Warszawa 1981 s. 49.

Prace IPPT 10/1981.

Pierwszym celem pracy jest podanie analitycznego rozwiązania dla przypadku, w którym jako warunek początkowy i warunek brzegowy dla przekroju x^¢ = 0 zakłada się stałość koncentracji zawiesiny. W tym przypadku udowodnione jest twierdzenie o istnieniu, jednoznaczności rozwiązania. Pokazujemy, że warunki brzegowe są nieciągłe, ale rozwiązanie należy do klasy C ^¥( w ) wewnątrz obszaru.

Na podstawie znalezionych asymptotycznych i analitycznych rozwiązań przeanalizujemy wpływ współczynników występujących w równaniu dyfuzji oraz zaburzeń początkowych i zaburzeń brzegowych w przekroju x ^¢= 0 na rozkład koncentracji w przepływie dla dużego czasu i dużych wartości zmiennej x^¢. W ten sposób pokazujemy kilka własności jakościowych rozkładu koncentracji.

W jednym szczególnym przypadku porównujemy wyniki teoretyczne z wynikami eksperymentalnymi.

Praca składa się z 12 części.

Pierwsza część jest poświęcona sformułowaniu zagadnienia w ogólnej postaci.

W drugiej części równanie dyfuzji sprowadzone zostaje do bezwymiarowej postaci, czyli do równania na bezwymiarową wielkość koncentracji C oraz bezwymiarowej zmienne x, y, t.

Dwa twierdzenia dotyczące oszacowania rozwiązania dla ogólnego przypadku warunków początkowo-brzegowych są przedstawione w trzeciej części.

W częściach od czwartej do dziewiątej przedstawia się metodę i poszukiwania analitycznego rozwiązania dla przypadku, w którym dany warunek początkowy i warunek brzegowy dla przekroju x^,= 0 jest stały. Podane są tez w tym przypadku asymptotyczne postacie rozwiązania dla dużego t i dużej x.

Korzystając z otrzymanych wyników /&9/ i twierdzeń dotyczących oszacowania /&3/ znajdujemy ostatecznie /&10/ postacie asymptotyczne rozwiązania ogólnego przypadku.

Następnie badamy szczególne zagadnienie / ze względu na wybór warunków brzegowych i początkowych/ korzystając z teoretycznych wzorców otrzymanych wyżej.

Końcowa część zawiera wnioski.

KOŚĆ Michał

Wpływ deformacji molekularnej na termodynamikę krystalizacji sieci polimerowych.

(Praca doktorska).

Warszawa 1981 s. 142.

Prace IPPT 12/1981.

Celem przedstawionej pracy jest stworzenie teorii krystalizacji, w której te dowolne założenia są w dużej mierze osłabione. W szczególności dotyczy to założeń związanych z morfologią i orientacją powstających kryształów. Uwzględniony zostanie również wpływ struktury sieci na jej własności w stanie częściowo krystalicznym oraz związek między orientacjami łańcuchów a morfologią powstających z nich kryształów. Istotną cechą analizowanego dalej modelu będzie ruchomość węzłów sieci a także swoboda wyboru przez każdy z krystalizujących łańcuchów optymalnego ze względu termodynamicznych typu krystalizacji.

Przyjęte w pracy założenia modelowe nie były dotąd równocześnie przyjmowane w żadnej z opublikowanych teorii. Powinny one doprowadzić do bardziej ogólnych i poprawniejszych rezultatów.

Celem niniejszej pracy będzie uzyskanie odpowiedzi na następujące pytania:

a) jaka jest zależność stopnia krystaliczności oraz naprężeń powstających w sieci od przyłożonej deformacji oraz temperatury krystalizacji?

b) czy występuje i jakie wywołuje efekty zmiana morfologii krystalitów pod wpływem różnych warunków zewnętrznych?

c) jakie znaczenie ma struktura sieci (w tym długości konturowe jej łańcuchów) w procesie krystalizacji?

Na te podstawowe pytania szukać będziemy odpowiedzi w przedstawionej pracy, rozważając nowy model sieci i procesu krystalizacji.

GEMBIAK Danuta

Wspomagane przez komputer rozpoznanie najczęstszych wyrazów na podstawie identyfikacji samogłosek, spółgłosek trących i zwarto - trących.

Warszawa 1981 s. 31.

Prace IPPT 13/1981.

Na postawie identyfikacji samogłosek, bezdźwięcznych i dźwięcznych fonemów trących oraz zwarto-trących dokonano rozpoznawania 100 najczęstszych wyrazów ze Słownika Frekwencyjnego. Rozpoznawanie wyrazów sprowadza się do identyfikacji struktur wyrazowych zawierających wybrane wyżej wymienione fonemy.

Samogłoski ze 100 wyrazów identyfikowano na wzorcach, do utworzenia których wykorzystano dane /F₁ i F₂/ z 6 standardowych zdań.

Wzorce spółgłoskowe zbudowano na podstawie danych uzyskanych z analizy logatomów typu CVCV/C/.

Rozpoznawanie wyrazów na podstawie struktur fonemowych dokonano dla trzech głosów. Uzyskano dla głosu WJ - 2, dla PS - 3 błędne rozpoznania. W niektórych wyrazach mimo błędnego rozpoznania pewnych fonemów cały wyraz rozpoznaje się poprawnie dzięki redundacji na poziomie fonemów w danym zbiorze leksykalnym.

NADOLSKI Władysław, PIELORZ Amalia

Wykorzystanie fal sprężystych w badaniach dynamicznych napędu dwumasowego z wielostopniowym wałem.

Warszawa 1981 s. 47.

Prace IPPT 14/1981.

W pracy rozpatrywany jest model napędu dwumasowego, złożony z dwóch brył nieodkształcalnych połączonych ze sprężyście odkształcalnym jednorodnym wałem o odcinkowo stałym przekroju. Bryły sztywne o stałych masowych momentach bezwładności J_1,, J₂, obciążone są momentami zewnętrznymi krótkotrwałymi M₁ (t), M₂ (t). Przyjmujemy, że wał odkształca się tylko skrętnie, a centralne osie masowych momentów bezwładności brył sztywnych pokrywają się z osią obrotu wału. Wał o dowolnym odcinkowo stałym przekroju dzielimy na m (m ¹ 1) częstości o jednakowych długościach i stałym przekroju. Każdy człon wału scharakteryzowany jest modułem sprężystości G, gęstością r, długością l oraz J_oi - biegunowym momentem bezwładności pola przekroju prostopadłego względem osi obrotu, gdzie i = 1, 2..., m. Oś x jest równoległa do osi obrotu wału.

Celem pracy jest wyznaczenie przemieszczeń i odkształceń przekrojów poprzecznych wału napędu dwumasowego przy 4 następujących opisach momentów zewnętrznych M₁(t), M₂(t), a mianowicie za pomocą

1/ funkcji Heaviside`a

2/ delty Diraca

3/ odcinków prostych

4/ funkcji trygonometrycznej sinus.

Obliczenia numeryczne zostaną przeprowadzone dla wału dwustopniowego napędu dwumasowego. Zbadany zostanie wpływ momentów zewnętrznych i ilorazu biegunowych momentów bezwładności pól przekrojów członów wału na przemieszczenia wybranych przekrojów wału rozpatrywanego układu napędowego.

KUBZDELA Henryk

Automatyczne rozpoznawanie wyrazów na podstawie spektrogramów binarnych.

Warszawa 1981 s. 28.

Prace IPPT 15/1981.

Niniejsza praca relacjonuje kolejny etap badań dotyczących automatycznego rozpoznawania mowy na podstawie tzw. spektrogramów binarnych. Pojęcie spektrogramu binarnego a także jeden z konkretnych sposobów jego wyznaczania omówiono w pracach [1], [3], [4] a także w części pracy [2] będącej obecnie w druku.

Pracę [2] poświęcono głównie przedstawieniu metody automatycznego rozpoznawania wyrazów poprzez rozpoznawanie ich obrazów binarnych. Podano w niej dwa zasadnicze algorytmy, pierwszy - tworzenia, dla poszczególnych wyrazów, wzorcowych spektrogramów binarnych, zwanych też krótko wzorcami oraz drugi - identyfikacji nieznanego obiektu, jakim jest spektrogram binarny rozpoznawanego wyrazu.

Pracę obecną poświęcono zweryfikowaniu tej metody w oparciu o pierwsze wyniki adaptacji i identyfikacji. W rezultacie wprowadzono do pierwotnie przyjętych zasad kilka zmian i poprawek, które omówiono poniżej. Podano wyniki rozpoznawania wyrazów uzyskane dla wersji modelu jaką uznano za najkorzystniejszą spośród rozpatrywanych. Po omówieniu wyników w konkluzji sformułowano ocenę zastosowanej metody automatycznego rozpoznawania wyrazów. Należy zaznaczyć, że praca ta nie wyczerpuje zagadnienia rozpoznawania mowy na podstawie spektrogramów binarnych lecz stanowi jedno z pierwszych ogniw badań na ten temat. Badania takie będą przedmiotem zadań autora w najbliższej przyszłości.

SŁAWIŃSKI Andrzej

Algorytm obliczania wskaźnika zbieżności wykładniczej.

O wyznaczaniu ekstremalnych wartości własnych macierzy.

Warszawa 1981 s. 51.

Prace IPPT 16/1981.

W pracy przedstawiono metodę poszukiwania granic obszaru wartości własnych rozszerzającą wyniki uzyskane [2].

Metoda ta może być przydatna w zagadnieniach, w których konieczne jest kształtowanie obszaru wartości własnych, na przykład przy odstrajaniu częstości drgań wymuszonych od częstości drgań swobodnych lub przy optymalizacji wskaźnika zbieżności wykładniczej.

WASIAK Andrzej

Struktura i własności włókien poliesterowych formowanych z dużymi prędkościami.

Warszawa 1981 s. 37.

Prace IPPT 18/1981.

Celem obecnej pracy było zbadanie wpływu szybkości formowania na stopniu krystaliczności oraz stopnie orientacji kryształów i segmentów makrocząsteczek we włóknach poliesterowych formowanych z dużymi prędkościami, oraz powiązanie wyników przebiegu procesu krystalizacji w warunkach formowania badanych włókien.

NADOLSKI Władysław, PIELORZ Amalia

Wykorzystanie skrętnych fal w badaniach dynamicznych wału korbowego silnika dwucylindrowego z uwzględnieniem oporów.

Warszawa 1981 s. 28.

Prace IPPT 19/1981.

W tej pracy zaproponowano podejście falowe do wyznaczania przemieszczeń przekrojów poprzecznych wału przy krótkotrwałych obciążeniach zewnętrznych, jakie występują w silnikach spalinowych, z równoczesnym uwzględnieniem tłumienia. Tłumienie w rzeczywistych konstrukcjach jest procesem niezmiernie złożonym. Znane są wprawdzie liczne teorie opisujące zjawisko tłumienia, jednak dla konkretnych obliczeń nie zawsze są one przydatne.

W pracy tej proponujemy uwzględnienie tłumienia poprzez tłumienie zastępcze.

TURSKA Ewa

Stacjonarny ruch szczeliny w polu sił skupionych.

Warszawa 1981 s. 36.

Prace IPPT 21/1981.

W pracy rozpatrujemy zagadnienie szczeliny poruszającej się w nieograniczonym ośrodku sprężystym wychodząc z założeń liniowej teorii sprężystości. Zagadnienie to jest uogólnieniem problemu rozważanego w pracy [1].

Ze względu na rozróżnienie trzech typów odkształcenia powierzchni szczeliny praca została podzielona na cztery części.

W pierwszej części sformułujemy problem, zaś w części drugiej zajmiemy się typem normalnego rozwarcia szczeliny, w trzeciej typem ścinania poprzecznego. Części te dotyczą oczywiście płaskiego stanu odkształcania. Natomiast czwarta część mówiąc o antypłaskim stanie odkształcenia dotyczy typu ścinania poprzecznego szczeliny.

Celem pracy jest wyznaczenie współczynników intensywności naprężeń oraz nieciągłości składowych wektora przemieszczenia na powierzchni szczeliny w przypadku gdy obciążeniem wymuszającym jest układ dwóch sił skupionych.

W wyniku badań współczynników intensywności naprężeń otrzymane zostały dosyć ciekawe wyniki. Wykazane zostało, że współczynniki te w niektórych przypadkach przyjmują wartości zerowe lub ekstremalne. Wynika to z powstania szczególnego stanu naprężenia na powierzchniach szczeliny, co prowadzi do zmiany zwrotu odpowiednich składowych wektora przemieszczenia na tych powierzchniach.

PERADZYŃSKI Zbigniew

Geometria nieliniowych oddziaływań w równaniach różniczkowych cząstkowych.

(Praca habilitacyjna).

Warszawa 1981 s. 198.

Prace IPPT 22/1981.

Niniejsza praca poświęcona jest w zasadzie analizie nieliniowych sprzężeń, jakie mogą wystąpić pomiędzy modami. Początkowe rozdziały poświęcone są układom z dwiema zmiennymi niezależnymi, gdzie jako reguła, niewzbudzenie pewnych modów oznacza redukcję wyjściowego układu podobnego, ale z mniejszą liczbą szukanych funkcji. Duża część pracy poświęcona jest rozwiązaniom dwumodowym, które, jak pokazujemy, w przypadku modów rzeczywistych mogą być interpretowane jako opisujące oddziaływania dwóch fal Riemanna. Fale Riemanna są rozwiązaniami jednomodowymi.

Badanie w rozdziale 10 warunków zgodności zapewniających elastyczne oddziaływanie fal Riemanna, a więc zapewniających istnienie odpowiednich rozwiązań dwumodowych, prowadzi do wyróżnienia pewnej klasy układów równań cząstkowych. Związek dyspersyjny dla tych układów jest formą kwadratową, czy też ogólniej - zawiera gałąź kwadratową powodującą pojawienie się pewnej metryki, a wspomniane warunki zgodności prowadzą do pojawienia się koneksji afinicznej na rozmaitości zmiennych zależnych (rozdz. 11). Niezgodność obu struktur mierzona różnicą pomiędzy wspomnianą koneksją a koneksją metryczną może być uważana za miarę nieliniowości układu. Warunek elastycznego oddziaływania sprowadza się natomiast do warunku znikania tensora torsji rozważanej koneksji (rozdz. 12).

Rozdział 13 poświęcony jest uogólnieniom rozważań poprzednich rozdziałów na przypadek modów zespolonych. Mody takie w sposób naturalny pojawiają się w układach eliptycznych czy też częściowo eliptycznych. Można je jednak wprowadzać również w przypadku układów hiperbolicznych.

Badane w pracy zagadnienia prowadzą do układów nadokreślonych dlatego też w rozdziale 14 omawiana jest teoria formalnej całkowalności układów nadokreślonych, w szczególności szeroko omawiane jest pojęcie układów inwolutywnych. Rozdział 15 zawiera kryteria inwolutywności dla układów wielomodowych. pokazujemy tu także, że rozważane w poprzednich rozdziałach układy są układami w inwolucji, jeśli tylko spełnione są podane tam warunki zgodności. Omawiane są tam również rozwiązania będące rezultatem oddziaływań k-fal Riemanna dla dowolnego k.

Praca niniejsza jest rozszerzeniem pracy pt. „Geometria w równaniach różniczkowych cząstkowych”(1979), w stosunku do której zawiera obszerniejsze omówienia rozważanych problemów, w szczególności obszerniej omawiane są mody zespolone, a także zawiera szereg przykładów z gazodynamiki i magnetogazodynamiki ilustrujących rozważania teoretyczne. Ponadto zawiera dwa dodatkowe rozdziały 14 i 15 dotyczące badania warunków zgodności i formalnej całkowalności układów nadokreślonych.

Prezentowany tu obecnie aparat pojęciowy, jakkolwiek może być użyty do konstrukcji specjalnych klas rozwiązań, był rozwijany przede wszystkim pod kątem klasyfikacji i scharakteryzowania wpływu nieliniowości na zachowanie się rozwiązań. Przez wprowadzenie pojęcia modu zespolonego można było niemal automatycznie przenieść wiele rezultatów na układy eliptyczne. Mody zespolone mogą być też z powodzeniem stosowane w przypadku układów hiperbolicznych, co także w sposób istotny rozszerza zakres stosowalności aparatu. Wiele z rozważanych w pracy problemów wymaga naszym zdaniem rozwinięcia i dalszych badań. Pozostaje np. otwartą sprawa interpretacji eliptycznych fal podwójnych.

JURKIEWICZ A., KUNERT K. A., PIŚLEWSKI N.

Badanie ruchliwości sieciowanym chemicznie polipropylenie metodą magnetycznego rezonansu jądrowego.

Warszawa 1981 s. 22.

Prace IPPT 23/1981.

KUNERT Krzysztof A.

Badanie wpływu dużych stężeń nadtlenków na własności fizyczno - mechaniczne usieciowanego polietylenu.

(Praca habilitacyjna).

Warszawa 1981 s. 132.

Prace IPPT 25/1981.

Niniejsze opracowanie zawiera obszerne wyniki różnych badań przeprowadzonych przeze mnie nad usieciowanymi poliolefinami.

Badania te miały na celu zbadanie struktury i własności tych polimerów za pomocą różnych metod badawczych oraz ewentualnie znalezienie optymalnie sieciujących związków chemicznych.

W niniejszej pracy zamieszczone zostały rezultaty badań nad wysoko usieciowanym chemicznie polietylenie produkcji polskiej o niskiej gęstości. Ponadto podjęto próby interpretacji dość szczególnych struktur powstałych w przygotowanym przeze mnie polimerze pod wpływem różnych dawek środka sieciującego.

W miarę możności starałem się własności usieciowanego polietylenu tłumaczyć w oparciu o nasze spostrzeżenia uczynione w czasie badań nad strukturą i własnościami innego poliolefinu, a mianowicie usieciowanego polipropylenu.

DEMENKO Grażyna

Normalizacja przebiegów częstotliwości podstawowej.

Warszawa 1981 s. 23.

Prace IPPT 26/1981.

W pracy przedstawiono metodę stosowaną do opisu przebiegów częstotliwości podstawowej. Dokonano wstępnego wygładzenia danych pomiarowych F₀ otrzymanych w wyniku ekstrakcji tego parametru co 10 ms. Przyjęto pewien materiał językowy składający się z zapisanych na taśmie wzorców intonacyjnych oraz ich powtórzeń przez kilka osób. Wyniki normalizacji czasowej i częstotliwości porównano z rezultatami doświadczenia odsłuchowego, które miało za zadanie ustalić, czy powtarzane intonacje są podobne do wzorcowych. Metodę normalizacji zilustrowano szeregiem przykładów. Aproksymowano przebiegi intonacji funkcją y _t = at ^b e ^ct

metodą najmniejszych kwadratów. Podane przykłady aproksymacji danych doświadczalnych wskazują na właściwą postać przyjętej funkcji aproksymującej.

Przedstawiono perspektywy dalszej kontynuacji pracy.

VU Van The

Dolne oszacowanie przemieszczeń silnie dynamicznie odkształconych konstrukcji plastycznych.

(Praca doktorska).

Warszawa 1981 s. 132.

Prace IPPT 27/1981.

Celem niniejszej pracy jest opracowanie nowej metody uzyskania dolnego oszacowania największych trwałych ugięć sztywno - plastycznych konstrukcji poddanych obciążeniom impulsem o nieskończonym krótkim lub skończonym czasie trwania.

Metoda ta obowiązuje zarówno w geometrycznie liniowej jak i w nieliniowej teorii. Głównym przedmiotem zainteresowania jest teoria nieliniowa. Na podstawie zależności poszukiwanego dolnego oszacowania od wyboru dopuszczalnego pola prędkości oraz dowolności wyboru tego pola będziemy rozpatrywać problem optymalizacji dolnego oszacowania w zakresie małych ugięć oraz pokażemy oceny uzyskanych dotychczasowych oszacowań.

W odróżnieniu od metody oszacowania Moralesa i Nevilla obecna metoda odznacza się dużą ogólnością, jednocześnie w dowodach nie stosujemy dolnego oszacowania czasu Martina. Zaproponowana metoda zostanie następnie uogólniona na przypadek dużych ugięć.

KUCABA - PIĘTAL Anna

Ustalony roboczy opływ torusa w przybliżeniu Stokesa.

Warszawa 1981 s. 32.

Prace IPPT 28/1981.

W pracy niniejszej stosuję metodę O`Neilla dla torusa otwartego obracającego się i poruszającego się translacyjnie prostopadle do osi symetrii. Wyliczam numerycznie wartość współczynnika bezwymiarowej siły i bezwymiarowego momentu siły. Ponieważ znane są proste wzory algebraiczne na funkcje pierścieniowe, przez które wyraża się otrzymane rozwiązanie, badam jego graniczne przypadki tj. gdy torus staje się nieskończenie cienki i gdy torus „domykamy”. Dla torusa „cienkiego” porównuję asymptotycznie otrzymaną wartość na bezwymiarowy współczynnik siły i momentu z wynikami otrzymanymi na gruncie teorii osobliwości przez Cox`a (1970) i Chwanga, Wu (1979).

Policzony został także w pracy moment dipolowy dla torusa.

KUŚMIERSKI Piotr, ORSETTI Wilhelm

Doświadczalne badania efektu skali w zmęczeniu.

Warszawa 1981 s. 9.

Prace IPPT 30/1981.

WICHER Jerzy

Analiza właściwości materiału wibroizolacyjnego opisanego modelem reologicznym.

Warszawa 1981 s. 37.

Prace IPPT 31/1981.

KOMPOZYTY betonowe siatko - fibro - polimerobetony.

Właściwości i zasady stosowania. Pod red. St. Kajfasza.

Warszawa 1981 s. 125.

Prace IPPT 32/1981.

Niniejsze opracowanie zawiera w zwartej formie informacje i wytyczne o:

a/ podstawach stosowania kompozytów betonowych jako materiałów budowlanych,

b/ możliwościach, ograniczeniach oraz warunkach technicznych i ekonomicznych takich zastosowań.

Celem opracowania jest podanie informacji i głównych wytycznych dotyczących kompozytów wymienionych w tytule w zakresie

a/ struktury i właściwości, b/ projektowania, c/ wykonania, d/ stosowania.

Wytyczne oparto o krytyczną analizę materiałów zawartych w publikacjach technicznych, krajowych i zagranicznych oraz wyniki badań przeprowadzonych przez członków zespołu redakcyjnego w dziedzinie: a/ betonów, zapraw i zaczynów na spoiwie cementowym z uzbrojeniem rozproszonym z włókna ciętego lub ciągłego stalowego, szklanego, polimerowego lub innego,

b/ betonów i zapraw cementowych impregnowanych polimerami,

c/ betonów i zapraw, w których materiał wiążący cementowy zamieniono częściowo lub całkowicie na materiał wiążący polimerowy.

Wynikiem tej analizy jest podanie możliwych na obecnym etapie rozwoju wiedzy, wskazówek mających znaczenie przy projektowaniu, obliczaniu i stosowaniu wymienionych materiałów i elementów z nich wykonanych.

JASSEM Wiktor, KRZYŚKO Mirosław, STOLARSKI Przemysław

Regresyjny model izochronizmu zestrojowego w sygnale mowy.

Warszawa 1981 s. 35.

Prace IPPT 33/1981.

Izochronizm zestrojowy związany jest z akcentacją i rytmem mowy. Polega on na wyrównywaniu czasu trwania zestroju akcentowanego bez względu na liczbę sylab lub głosek. Matematyczne sformułowanie tego zjawiska jest konieczne dla celów syntezy mowy sterowanej z komputera i opartej na regułach związanych z jednostkami o rozciągłości fonemu. Do języków wykazujących izochronizm zestrojowy zalicza się angielski, dla którego istnieją dwa teoretyczne modele rytmiczne. Praca ma na celu doświadczalne zbadanie słuszności impresyjnego opisu izochronizmu poprzez pomiar naturalnego sygnału mowy, a w przypadku jej potwierdzenia - sformułowanie matematyczne tego zjawiska, które umożliwiałoby jego uwzględnienie w algorytmizacji reguł syntezy mowy. Posługując się modelem regresyjnym sformułowano proste ilościowe ujęcie izochronizmu i jego siły posługując się dwiema lub trzema zmiennymi. Stwierdzono rzeczywiste jego występowanie w sygnale mowy na przykładzie języka angielskiego oraz wskazano, które z dwóch jego sformułowań fonetycznych należy uznać za prawidłowe.

KUROWSKI Waldemar

Problemy diagnostyki systemów technicznych.

(Praca habilitacyjna).

Warszawa 1981 s. 210.

Prace IPPT 34/1981.

Rozważania przeprowadzone w tej rozprawie będą dotyczyć wybranej grupy obiektów technicznych a mianowicie urządzeń mechanicznych.

W tej pracy ograniczono się do omówienia problematyki badań diagnostycznych, eksperymentalnych.

W pracy tej zostanie zaprezentowana pewna koncepcja uogólnienia, które zdaniem autora może być przydatna w diagnostyce do oceny badanych urządzeń. Przedstawiona będzie propozycja potraktowania urządzenia mechanicznego i procesu postępowania badawczego jako dwóch podsystemów tworzących system diagnostyczny. Dla podsystemu-urządzenie, zostanie zbudowany uniwersalny model (tzw. model cybernetyczny) i podjęta próba formalnego opisu tego modelu dla potrzeb diagnostyki, z uwzględnieniem jego budowy i procesów zachodzących w nim podczas funkcjonowania. Na bazie tego opisu zostanie zaproponowany uproszczony model odwzorowania poszukiwanych własności urządzenia przez możliwe do obserwacji objawy. Rozważania te prezentujące zarys teoretycznych podstaw diagnozowania, mają w zamierzeniu autora połączyć przesłanki filozoficzne podejścia systemowego z praktyką badań maszyn i mechanizmów. Umożliwiają one również, zaproponowanie uniwersalnego modelu procesu po postępowania badawczego, w postaci ogólnej metody organizacji procesów poszukiwania diagnozy.

Korzystając z uogólnień teoretycznych i analizy metod diagnostycznych funkcjonujących urządzeń, zostanie przedstawiona następnie, metoda badania zużywania się łożysk tocznych eksploatowanych w małych maszynach elektrycznych, oraz uzyskane tą drogą rezultaty.

Przedstawione w pracy podstawy teoretyczne i uogólnienia są rezultatem obserwacji istniejących tendencji i sposobów postępowania w badaniach interdyscyplinarnych, głównie z zakresu techniki. Opierają się one na pracach podstawowych i aplikacyjnych innych badaczy oraz są podsumowaniem poprzednich prac i doświadczeń autora zebranych głównie podczas badań eksperymentalnych różnych typów urządzeń mechanicznych i maszyn.

ABRAMOWICZ Włodzimierz

Mechanika zgniatania konstrukcji cienkościennych.

(Praca doktorska).

Warszawa 1981 s. 141.

Prace IPPT 35/1981.

W prezentowanej pracy podjęto próbę analitycznego opisu bardzo dużych deformacji powłok. Badania w tym kierunku oparte zostały częściowo na ciekawych wynikach uzyskanych w geometrycznej analizie sprężystych stanów pokrytycznych powłok. Wspomniana analiza dostarczyła podstawowych informacji o modelowaniu kształtu zdeformowanej powłoki przy pomocy izometrycznych odwzorowań jej powierzchni środkowej.

Specyfiką materiału sprężystego jest, że stan naprężenia a zatem i sił zewnętrznych zależy jedynie od konfiguracji końcowej zdeformowanej powłoki. Dla powłok plastycznych natomiast konieczne jest rozpatrywanie całego procesu deformacji, co w sposób zasadniczy komplikuje zagadnienie.

Celem prezentowanej pracy jest zbadanie własności ściskanych powłok plastycznych w stanie pokrytycznym poddanych bardzo dużym deformacjom, oraz próba analitycznego ujęcia tych zjawisk. Od strony opisu formalnego wykorzystano tu analizę warunków zgodności na liniach osobliwych (liniach przegubów plastycznych) oraz podstawowe wyniki geometrii wewnętrznej powierzchni.

W pracy przyjęto sztywno - idealnie plastyczny model materiału, który jest szczególnie wygodny przy zastosowaniu opisu przestrzennego. Opis ten jest konsekwentnie stosowany w dalszej części pracy.

W pracy wyodrębniono i opisano (Rozdz. 2 i 3) szereg podstawowych mechanizmów deformacji plastycznej, zaproponowano również pewne uproszczenia co umożliwiło podanie przybliżonych wyrażeń na wewnętrzną moc dysypowaną w procesie zgniatania (obciążenia zewnętrzne wyznaczono z postulatu równości mocy sił wewnętrznych i zewnętrznych).

W części pracy poświęconej zastosowaniom położono szczególny nacisk na uzyskanie jak najprostszych, użytecznych w praktyce inżynierskiej wzorów końcowych, dla prostych konstrukcji cienkościennych oraz na zweryfikowanie istniejących rozwiązań z punktu widzenia poprawności przyjętych założeń upraszczających. Dokonano również porównań z dostępnymi wynikami badań doświadczalnych. Otrzymane wyniki wykazują dobrą zgodność, co stanowi zachętę do kontynuowania badań w tym kierunku.

GADAJ Stefan P., GAŁKOWSKA Elżbieta, KACZMAREK Jan, OLIFERUK Wiera

Wyznaczanie energii zmagazynowanej w metalu podczas procesu rozciągania.

Warszawa 1981 s. 24.

Prace IPPT 36/1981.

W pierwszej części pracy przedstawiono zmodyfikowaną metodę wyznaczania energii zmagazynowanej. Energię tę wyznaczono jako różnicę między energią mechaniczną dostarczoną do próbki i ciepłem wydzielanym podczas jej deformacji. Modyfikacja metody polegała na tym, że do próbki dostarczono energię elektryczną w taki sposób, iż proces jej nagrzewania był taki sam jak podczas rozciągania. Pozwoliło to obliczyć ilość ciepła wydzielanego przez próbkę bez znajomości współczynników wymiany ciepła z otoczeniem.

W drugiej części pracy przedstawiono zastosowanie tej metody do badania wpływu obróbki powierzchniowej na przebieg magazynowania energii podczas rozciągania stali 1H18N9T. Otrzymane wyniki wskazują, że wpływ ten jest stosunkowo duży.

TRAN Duong Hien

Nieliniowa dynamika ciał i powłok osiowosymetrycznych poddanych dowolnym obciążeniom.

(Praca doktorska).

Warszawa 1981 s. 88.

Prace IPPT 37/1981.

W pracy podejmuję się próbę uwzględnienia zupełnie dowolnych obciążeń działających na złożone konstrukcje osiowosymetryczne, uwzględnienia dynamicznego charakteru tych obciążeń oraz dopuszczenia do rozważań różnych typów nieliniowości mogących cechować analizowane układy. Rozpatrywać więc będziemy zagadnienia statyczne i dynamiczne dopuszczające możliwość powstawania dużych deformacji oraz występowania nieizotropowych efektów sprężysto - plastycznego materiału ze wzmocnieniem izotropowo - kinematycznym. Konstrukcje te mogą mieć zarówno charakter cienkościenny jak i masywny, mogą być także złożone z różnych materiałów. Celem pracy jest między innymi przeprowadzenie numerycznej symulacji zagadnień różnego rodzaju drgań nieliniowych oraz oddziaływań konstrukcja - podłoże w warunkach złożonych obciążeń zewnętrznych. Sformułowanie takiego problemu i opracowanie dla niego efektywnych algorytmów numerycznych oraz ich użycie w zagadnieniach o znaczeniu praktycznym mogą pozwolić na uzyskanie wyników interesujących z punktu widzenia projektowania.

Ze względu na skomplikowany charakter formalny analizowanego problemu powodowany mnogością zmiennych i oznaczeń, główna część pracy przedstawiona została w dwóch oddzielnych rozdziałach dotyczących odpowiednio analizy liniowej i nieliniowej. Kierując się chęcią uzyskania maksymalnej przejrzystości rozważań odstępujemy więc od być może bardziej uzasadnionej z punktu widzenia całego charakteru pracy prezentacji zagadnień liniowych jako szczególnego przypadku ogólnego sformułowania nieliniowego.

W rozdz. 1 analizę przeprowadzono w ramach modelu liniowego (ortotropowy materiał sprężysty, małe deformacje). Ogólną postać układu równań różniczkowych ruchu opisano w p.1. Uwzględniono 4 typy osiowosymetrycznych elementów skończonych: element cienkiej powłoki w kształcie stożka ściętego (p. 2), toroidalne elementy o radialnym przekroju trójkątnym i czworokątnym oraz elementy łączące element toroidalny z elementem powłokowym (elementy pośrednie, p. 3). Elementy te przyjęto kierując się potrzebą maksymalnej oszczędności pamięci komputera. Dla każdego z tych typów elementów sformułowano kolejno wyrażenia na energię kinetyczną (i w związku z tym, macierz mas), wyrażenia na energię odkształcenia sprężystego (macierz sztywności), wyrażenia na pracę sił zewnętrznych (wektor sił) oraz jawną postać macierzową układu równań ruchu. Aby umożliwić analizę zagadnień z niesymetrycznym względem osi symetrii konstrukcji obciążeniem zewnętrznym zastosowano koncepcję rozwinięcia poszczególnych funkcji w szeregi Fouriera. Dla stałych własności materiału i grubości konstrukcji wzdłuż obwodu prowadzi to do rozprzężenia się poszczególnych wyrazów rozwinięcia sprowadzając zagadnienie trójwymiarowe do dwuwymiarowego. W p. 4 omówiono podstawy numerycznego całkowania równań ruchu. Wykorzystano dwie metody: superpozycji modalnej i całkowania bezpośredniego. W oparciu o opisaną teorię opracowano program DYNAX-L (p. 5). Podstawy analizy wzorowane są na pierwszej z opublikowanych prac dotyczących zagadnień osiowosymetrycznych tj. [32].

Wykorzystując rezultaty otrzymane w rozdz. 1, w rozdz. 2 rozpatrzono model nieliniowy stosując stacjonarny opis Lagrange`a oraz uwzględniając duże deformacje i nieizotropowość sprężysto - plastycznego materiału ze wzmocnieniem izotropowo - kinematycznym. Podejście przyrostowe pozwala na zastąpienie układu równań nieliniowych szeregiem układów zlinearyzowanych opisujących zagadnienie w ramach kolejnych, krótkich przyrostów czasu. Układ równań przyrostowych ruchu sformułowano w p. 6. Macierz konstytutywną anizotropowego materiału sprężysto - plastycznego rozważono w p. 7. Rozpatrzono w tym punkcie pewny nowy model wzmocnienia izotropowo - kinematycznego, zmiany parametrów anizotropowych i zaproponowano sposób wyznaczenia przyrostu plastycznego odkształcenia zredukowanego. W p. 8 sformułowano macierze sztywności dla rozpatrywanych elementów skończonych w przypadku dużych deformacji. W p. 9 podano procedurę całkowania bezpośredniego równań ruchu nieliniowej dynamiki oraz metodę iteracyjną, którą stosować należy na każdym kroku obciążenia. Bardzo istotną sprawą przy stosowaniu metody początkowych obciążeń jest sposób kolejnego określania sił węzłowych (obciążeń początkowych). W rozpatrywanym podejściu rozwijano w szereg Fouriera przyrosty początkowych naprężeń (lub sił wewnętrznych) określonych w poszczególnych punktach wzdłuż obwodu przy obciążeniu nieosiowosymetrycznym. W p. 10 opisano opracowany program DYNAX-N dotyczący statycznej i dynamicznej analizy sprężysto - plastycznych konstrukcji osiowosymetrycznych poddanych dowolnym obciążeniom. DYNAX-L traktować można jako szczególny przypadek programu DYNAX-N.

W rozdz. 3 pokazano uzyskane wyniki liczbowe ilustrujące zastosowanie przedstawionej powyżej analizy. Przy końcu pracy po podsumowaniu i wykazie literatury cytowanej w tekście zamieszczono dodatki podając w nich jawne postaci różnych macierzy oraz opisując zastosowane algorytmy numeryczne.

PETRYK Henryk

Zagadnienie przesuwania obciążonego klina po powierzchni idealnie plastycznego ośrodka.

Warszawa 1981 s. 27.

Prace IPPT 38/1981.

Z przeprowadzonej analizy wynika, że stacjonarne zagadnienie przesuwania klina po powierzchni plastycznego ośrodka jest zagadnieniem złożonym, z uwagi na istnienie różnych, niekiedy dosyć skomplikowanych, możliwych schematów deformacji. Wykazano, że w ramach teorii plastycznego płynięcia ciał sztywno - idealnie plastycznych zagadnienie to posiada nieskończenie wiele rozwiązań. Niejednoznaczność rozwiązań jest związana z tym, że geometria ciała w fazie ustalonego płynięcia nie jest z góry określona.

Przedstawione rozwiązania obejmują cały zakres zmienności parametrów m i q, określających warunki brzegowe zagadnienia. Nie jest jednak wykluczone istnienie jeszcze innych, nierozpatrzonych tu mechanizmów deformacji, które w pewnych zakresach parametrów m i q mogłyby być konkurencyjne w stosunku do mechanizmów przebadanych. Ponadto zastosowana „hipoteza minimum siły”, choć jest zgodna z inżynierską intuicją, nie jest dotychczas wystarczająco uzasadniona naukowo. Należy mieć też na uwadze, że przedstawione rozwiązania nie uwzględniają rzeczywistych własności materiału, w szczególności wzmocnienia i własności sprężystych materiału. Wykazana jest więc pewna ostrożność przy formułowaniu wniosków praktycznych tylko na podstawie rezultatów uzyskanych w tej pracy.

Powyższe wątpliwości nie powinny prowadzić do wniosku, że uzyskane wyniki teoretyczne nie mają praktycznego znaczenia. Metoda linii poślizgów już wielokrotnie prowadziła do rezultatów zadziwiająco zgodnych z rzeczywistym zachowaniem się metali. Tak więc o praktycznej przydatności przedstawionych wyników zadecydować może dopiero eksperyment.

MALATYŃSKI Marek, NOWACKI Wojciech K., OLIFERUK Wiera

Określenie temperatury w dynamicznej plastyczności metodą detekcji promieniowania podczerwonego.

Warszawa 1981 s. 24.

Prace IPPT 39/1981.

Celem pracy jest pomiar pola temperatury powstałego w trakcie dynamicznej, plastycznej deformacji ciała z dużymi prędkościami odkształcenia, rzędu 10 ²- 10⁴ s ^-1. Ten zakres prędkości odkształcenia jest możliwy do realizacji jedynie w przypadku prób ściskania. Stosuje się tutaj specjalne techniki doświadczalne z wykorzystaniem urządzeń wzmacniania i rejestracji sygnału o szerokim paśmie przenoszenia.

W pracy przedstawiono kolejno opis stanowiska badawczego, omówiono przebieg doświadczenia, przeanalizowano wyniki badań doświadczalnych oraz porównano je z wynikami obliczeń teoretycznych przedstawionych w pracy [1].

ŁOBACZ Piotra

Processing and Decoding the Signal in Speech Perception.

Warszawa 1981 s. 94.

Prace IPPT 5/1981.

An attempt is made summarize systematically present-day knowledge of speech processing by man with a view its inclusion in automatic systems in which word recognition is preceded by phoneme identification. It is suggested that the most interesting models are those which assume (a) parallel processing is several blocks, (b) interaction between bottom-up and top-down procedures, © decoding phonemes the basis of Distinctive Features, (d) categorical character of perception at the segment level, (e) the acceptance of the lexeme as the basic of recognition. Several theoretical approaches to the models are discussed and the following distinctions between the models are made: (a) hierarchical vs. parallel, (b) passive vs. active. The relation between primary recognition, linguistic processing and the operation of the Precategorical Auditory Storage are expounded. Particular attention is focused on categorical perception and the theory of feature detectors. Phonemes are shown to have psychological reality. Three lexical access models are surveyed.

MALECKI Ignacy, RANACHOWSKI Jerzy

Physical Foundation of Ultrasonics Research Trends and its Application in Poland.

Warszawa 1981 s. 29.

Prace IPPT 6/1981.

This paper presents some selected problems in physical acoustics, in particular those connected with ultrasound. It shows those problems which, in our opinion, are significant from the practical point of view. The main was put on research falling under the mentioned „key” project. As the scope of this paper is very large, problems have been grouped according to the following:

1. Acoustic of solids,

2. Acoustics of liquid and polymers,

3. Quanta acoustics,

4. Ultrasonics non-destructive testing,

5. Bioacoustics.

The problems of opto-acoustics are treated jointly with acoustics of liquids. Underwater acoustics as a separate branch of acoustics is not considered in our analysis.

TETSUO Nashiro

Evaluation of Mechanical Ratcheting Using Endochronic Theory.

(Praca doktorska).

Warszawa 1981 s. 91.

Prace IPPT 9/1981.

ROGOZIŃSKI Marian

The problem of Axially Symmetric Flow of Ideal Rigid - plastic Huber - Mises Medium withaout any Specific Hypotheses.

Warszawa 1981 s. 19.

Prace IPPT 17/1981.

ZIABICKI Andrzej, JARECKI Leszek

The Theory of Oriented Nucleation with Asymmetric Single Elements.

1. Equilibrium Orientation Distribution.

Warszawa 1981 s. 34.

Prace IPPT 20/1981.

The present paper shows, that classical theory of nucleation can not be used to discuss phase transition in preoriented systems of asymmetric particles, and proposes a new revised theory of nucleation. The proposed theory converges qualitatively to the classical one for the case of isotropic systems of asymmetric particles, providing an explanation for the apparent validity of classical approach for such systems.

The basic assumption of the new approach is that a proper orientation of an asymmetric single element is required (with respect to the asymmetric growing cluster) to have the single element attached. In fact the idea was already introduced by Ziabicki ^{8, 9} a few years ago. In those papers the classical theory was modified by reducing the effective molar fraction of single elements involved in the cluster growth due to the requirements of a proper orientation. This modification introduced rather intuitively led several qualitatively new conclusion, but also predicted much stronger effects on the orientation distribution of resulting crystals than it should be expected. Difficulties concerned also the question how to calculate the reduced molar fraction of the elements, and physical interpretation of the modification. The questions are answered in the present paper in which the fundamental equations of kinetics of cluster growth are developed starting with basic assumptions concerning the kinetics of biomolecular reactions of addition and dissociation.

NADOLSKI Władysław, PIELORZ Amalia

Shear Waves in Buildings Subject to Seismic Loading.

Warszawa 1981 s. 24.

Prace IPPt 24/1981.

In this paper it has been suggested to use one-dimensional elastic wave to determine the displacements and strains of the column cross-sections in a multi-storey building with seismic forces with the simultaneous consideration of damping.

Damping is real buildings is an extremely complex process. Although many theories describing damping phenomena are known, however, they are not always suitable for structural analysis. In this paper we propose to take into consideration damping through equivalent damping.